31 mart 1928 ingiltere iskoçya maçı

• ingiliz futbol tarihinin unutamadığı karşılaşma. evet bu maç, hem ingiltere'de, hem de iskoçya'da asla unutulmadı, unutulmayacak.
  1928 yılının mart ayında, maçtan tam on gün evvel, iskoçların aday kadrosu açıklandığında, ortalık karışmıştı glasgow'da. halk seçilen kadroyu beğenmemiş, ortalığı ayağa kaldırmıştı. allah'tan devreye polis girmişti de, olaylar tatsızlaşmadan engellenmişti...
  basın deseniz, gazeteler de kadroyu beğenmemişti. goliath'ın kıllı göğsüne atılan david misali, yolculuk başladı. insanların takıldığı bir nokta, iskoç tarihinin en kısa boylu forvet hattının maça çağrılmış olmasıydı. develeri istemişler, cüceleri göndermişler, anlayacağınız.
  eksik etekliler wembley'de sahaya çıktıklarında, seksenbini aşkın taraftarla karşılaşmışlardı. bir de bardak boşalırcasına yağan yağmurla. malum yer ingiltere söz konusu olunca, tabii yağmur devreye giriyor ancak bir maçın efsaneleşmesi için her zaman gerekmez mi yardımcı faktörler, müsaadenizle alman futbolunun nibelungen'i, 8 aralık 1993 werder bremen anderlecht maçını size anımsatayım...
  william ralph dean'in ingiltere'si, mutlak favori olarak karşılaşmaya başladı. ancak evdeki hesap çarşıya uymayacaktı...
  yıldırım gibi başladı iskoçlar. alex jackson kafayı çaktığında maç yeni başlamıştı. ingilizlerin file bekçisi ted hufton sayısız gol kurtarsa da, dalga dalga geliyordu iskoçlar. sahadakiler ellerini birleştirmiş ve az gol yemeleri için dualara başlamışlardı. adamım alex james hakemin düdüğünden evvel devreye girip topa gömdüğünde, kader ağlarını örmeye başlamıştı. devreye 2-0 önde girdi david. goliath, yağmurda boğulmamak için çırpınıyordu...
  ikinci yarısı üzerine iskoçya'da kaç film çekildi, kaç kitap yazıldı hep merak eder dururum. zira tek kale oynanan maçta, minik iskoç forvetleri adeta dalga geçmişti ingiltere ile. ufak adamlar, o kadar hızlı bir top oynuyordu ki o ağır sahada, ingilizler neye uğradıklarını şaşırıyordu. james ve jackson formulü tam beş adet gol üretti o gün. hufton deseniz, beş gol yemesine rağmen, ingilizlerin en iyisi. on olacak maç, beşte bitmişti. ingilizlerin uzaklardan attığı gol, şeref sayısı olarak hanelerine yazılmıştı...
  efendim aradan kaç sene de geçse, hep hatırlanır bu maç. tabii ingiltere, futbolun mabedinde maç kaybetti yalnız bu kadar ezilmiş miydi, onu bilemiyorum. üşenmeyip bakarsanız, bu kadar fark yemediğini göreceksiniz. efsanevî macar millî takımından daha fazla yemişlerdi lakin gol de atabilmişlerdi. basit bir hesapla dört, üçten büyüktür...
  (bkz: 25 kasım 1953 ingiltere macaristan maçı)
  bonus (bkz: hughie gallacher)