şiir sanatı

• (bkz: l'art poetique)
• bedenim ve yüzümün yaşlanması
  korkunç bir hançerin yarası-
  dayanılır gibi değil.
  sana dönüyorum ey şiir sanatı,
  merhemlerden azçok anlayan,
  düşlerle, sözcüklerle avutmasını bilen.
  
  korkunç bir hançerin yarası.
  getir merhemlerini, ey şiir sanatı,
  hiç değilse bir süre sızıları dindiren.
  
  "kommageneli ozan iason kleander'in üzüntüsü- i.s. 595"
  
  (bkz: kavafis)
  (bkz: cevat çapan)
• şöyle bir eseri vardır fluxus'un:
  
  ___________ ____________
  
  "i hoped these lines would meet"
  
  budur şiir sanatı..
• erdoğan alkan'ın kitabı^*. yabancı şiirlerden kopya çeken türk şairler için ayrılan bir bölüm var^*.
• şu kitabı yeniden basın lan. piyasada yok, olanlar da acayip rakamlar istiyorlar. bu kadar mı zor ya? sanki telife saygının harakiri hassasiyetinde olduğu bi ülkede yaşıyoruz.
  *erdoğan alkan'ın eseri için bu sitemim.
• "die poesie
  
  gott sandte seinen rohen kindern
  gesetz und ordnung, wissenschaft und kunst,
  begabte die mit aller himmelsgunst,
  der erde grasses loos zu mindern.
  sie kamen nackt vom himmel an
  und wussten sich nicht zu benehmen;
  die poesie zog ihnen kleider an
  und keine hatte sich zu schamen."
  
  (bkz: johann wolfgang von goethe)
• (bkz: aristoteles)
  (bkz: poetika)
• jozsef attila şiiridir
  
  şairim ben; ama şiiri
  kendisi olarak umursamam bile.
  gece ırmağının taşıdığı yıldız
  çirkinleşir göğe tırmanmak isterse.
  
  zaman damla damla eriyip gitmede
  karnım tok sütüne masalların
  ben gerçek ve elle tutulan bir dünyayla beslenmekteyim
  göğün köpükleridir yükselen üstünde o dünyanın
  
  girip yıkanasın diyedir kaynak
  orada ürpertili ya da dingin sular
  birbirlerine karışıp sarmaşırlar
  sevimli, akıllı şeyler konuşarak
  
  bir takım şairler -ırak olsunlar benden-
  tepeden tırnağa çamur içinde
  yalandan bir sarhoşluğun imgelerini kusarak
  yolculuk etmedeler birinci mevki bir esrimede
  
  meyhaneler de ırak olsun benden
  ben akla giderim ve daha öteye...
  hiçbir şey ruhumu alçaltamaz
  dalkavukluğa, ikiyüzlülüğe...
  
  sev, ye, uyu, iç; kendine
  ölçü olarak evreni almalısın.
  bizi yoksul ve tutsak kılanlara
  bir zerresini bağışlamam yaşama hakkımın.
  
  hiçbir uzlaşmaya yanaşmadan
  mutlu olma hakkımı haykırırım
  kızarır yanaklarım tutkudan
  tutuşur ateşler içinde kanım.
  
  hiç kimse beni susmaya zorlayamaz
  bilimdir bana omuz veren çünkü.
  çağ beni koruyor, onun oğluyum ben
  beni düşünüyor sürerken sabanını köylü
  
  işçinin içine doğan şey benim
  mekanik iki hareket arasında.
  şu hırpani kılıklı delikanlı
  beni bekliyor sinema kapılarında.
  
  ve benim yakıcı dizelerimi
  vurmaya kalkıştığında alçaklar
  yola çıkar kardeş tanklar
  gümbürdeyerek şiirlerimi
  
  insan çocuk daha, bunu biliyorum
  ama büyümek istiyor, işte bu onun deliliği.
  anne-babası sevgi ve akıl
  ona göz kulak olsalar bari...
• bu şiirin bir de kemal özer - edit tasnadi çevirisi vardır, buyrun, tamamen el emeği, copy-paste değildir. kaynak :broy dergisi 7.sayı mayıs 1986
  
  şiir sanatı
  
  ozanım ben- nedir ne değildir
  neden ilgileneyim şiirin kendisiyle?
  gece ırmağında yüzen yıldız
  hoş kaçar mı göğe tırmanmak istese.
  
  zaman süzülüp gidiyor usulca
  bağlı değilim masalların sütüne
  benim yudumladığım gerçek dünya,
  gök köpükleniyor üstünde
  
  pınar güzeldir, içine girmek de öyle!
  dinginlikte titreşim, kucaklaşır.
  ve akıllı kıvrak bir söyleşi
  köpüklerin arasından fışkırır.
  
  başka ozanlar- bana ne onlardan?
  batırsınlar burunlarını pisliğe.
  göstersinler esrik çoşkularını,
  uyduruk imgelerle ve içkilerle
  
  gittiğim yer meyhane değil benim.
  usa giderim hatta daha da ileri
  özgür bir usun sahibiyim.
  budala bir hizmete adayamam kendimi.
  
  yiyebilmek, içebilmek, sevişebilmek.
  uyuyabilmek!
  alacaksan evreni ölçü al kendine!
  bana göre değil sızlanıp hizmet etmek.
  elden ayaktan düşüren alçak güçlere
  
  pazarlık yok- mutlu olmalıyım!
  onurumu kolayca kırarlar yoksa.
  ve yüzüme ateş basar kızarırım.
  bakanlar anlarlar kolayca kırıldığımı
  
  açtım davacı ağzımı örtmem bir daha
  duysun yakındığımı sağduyu
  gözü üzerimde çağın, hazır yardıma
  köylünün kafası benimle dolu;
  
  beni seziyor işçinin bedeni
  iki ağır devinim arasında
  benim şu kılıksız gencin beklediği
  akşamları sinema kapısında.
  
  toplanıp da soyguncu takımı.
  nerede ardına düşse şiirlerimin
  davranır kardeş tanklar, uyaklarımı
  gümbürtüyle ortalığa saçmak için.
  
  diyorum ki büyümedi insan daha.
  öyle sanıyor ama bilmiyor haddini
  göz önünde bulundursun hiç olmazsa
  iki büyüğü onu: akıl ve sevgi
  
  attila jozsef
  
  türkçesi : kemal özer - edit tasnadi
• yıllardan sonra yollardan sonra yeniden basılan erdoğan alkan kitabı. ne yazık ki tevfik fikret'in, necip fazıl'ın, cemal süreya'nın arakladığı şiirleri açık açık yazıyor bu efsane eser. modern türk şiiri dediğimiz şey biraz da çalıntı.