• sessizlikten farkli olarak issizlik fena halde tehlikelidir... en tehlikeli hali ise insanin kendi kendisine issiz olmasi halidir. dusmek ya da kacmak gibi bir sey degildir bu.. derin dehlizlerde kaybolmaktir daha cok... bilmek ama tanimlayamamak... hissetmek ama yetmemek gibidir coklukla...
    cok tekbasinadir,
    cok tedariksiz,
    cok apansiz,
    cok muglak,
    cok mulemma,
    cok derin...
  • "ıssızlık". nedense her zaman çok sevdiğim bir kelimecik olmuştur kendisi. anlamının ötesinde söylenişinde bile huzuru ve sessizliği bir arada çağrıştırabilmektedir. gri bir denizin ortasında, hafifçe sallanarak duran bir geminin adı olabilir. (bkz: ıssızlığın ortası)
  • ıssız adam'dan sonra, siki kalkanın sığındığı liman olmuştur.
    "adeta alper'im ben... yalnızlığımı paylaşın, boydan boya yalayın beni"
  • ıssızlık insanı ürperten bir sözcüktür. çünkü ıssızlık -bir görüngü olarak- yaşantılandığında kişiyi ürpertir.

    çünkü aynı "ölüm" gibi olanaksızlığı çağrışıtırır. duyumsatır... hiç kimse o ana kadar oranın ıssı olamamıştır. yaşamı boyunca insan, bulunduğu "yerleri" hep "öyle veya böyle bir ıssı olan" varlıklar olarak değerlendirir. hiç ıssı olmayan bir yerin ise -örneğin yabanıl bir alanın, bir dağın, bir korunun... ıssı tanrıdır. oysa işte birisi belki de kendisi bir yeri "ıssız" olarak tanımlayıvermiştir.
  • kimsesiz ıslık.
  • kenarda köşede, kıyıda köşede kalmışlıklar ile köşeye çekilmek,
    köşe bucak kaçmak dış(arı)dan, `[köşeli]` parantez içinde var olmaktır.

    dört duvar, dört köşe arasına hapsolup, köşeleri kapmaya çalışmak, köşe kapmaca oynamak, tüm köşelerin kapılmış olduğunu görmektir.
    dört duvar arasında, dört köşe olamamaktır.
  • sessiz harfi bol tümceler kurmaktır ıssızlık sebepsiz yere, aniden, hiç hesapta yokken çöken bitmişlik hissidir.
    terk etmek için yaşadığın kente dair, onlarca bitik senaryo uydurmaktır.
    ve sevmektir sessizliği, anneni sever gibi
    ve hissetmektir
    kimse hissedemiyorken hıckıran kentleri
  • ''dinle çocuğum ıssızlığı.
    dalgalanan ıssızlığı,
    vadilerin kaydığı ıssızlığı,
    yankıların olduğu ıssızlığı,
    alınları toprağa eğilten ıssızlığı''

    bir garcia lorca şiiridir.
hesabın var mı? giriş yap