çor
-
cin. insandan ayrı olup onun yanında dolaşırlar. çor, cin demektir. bugün bile anadolu'da cin çarptı ya da hastalandı yerine "çor vurdu" deyimi kullanılır.
-
ölesin inşallah, karaltın kalksın, toprak başına gibi bedduaların üç harfli bir özeti. çor bu anlamıyla doğu anadolu'nun kuzey kısmında pek yaygın olarak kullanılır. cümle icinde kullanmak adina sözlerini de yazalim tam olsun:
yel esdi üşidim yar
düş gördim şaşidim yar
ben "can" deyim, sen "çor" de
tek sesin işidim yar -
-
eski türklerde bir unvan.
(bkz: köl iç çor)
(bkz: aprın çor tigin) (eğer adı böyleyse, bir bakmak lazım.)
(bkz: bayan çur kağan)
moğollar tarafından "cur" olarak kullanılmıştır. -
(bkz: çorlamak)
-
(bkz: hacılamak)
-
erzurumda da kullanılır bu deyim.
-oğlum hadi yemeğini ye
-yemeyeceğim ben
-çor ye. -
trabzon'da da yaygın olarak kullanılır bu tabir:
-çor girsin içine!
-çor ye!
aynı manada tağun (ar. taun) girsin içine de denir. ağır bir bedduadır. -
ingilizce sour kelimesi bu kelimenin yakın akrabasıdır.
-
çar ve çur'la birlikte üç korkulan orta asya cininden biri. (bkz: cin/@ibisile).
üstteki bilgiler ışığında çor çocuk deyişinin anlamını çoluk çocuktan "cinler ve çocuklar, bütün ufaklıklar, herkes" olarak değiştirecek olan sözcük.
(bkz: cin), cinni, ecinni, in cin, ins, cins
(bkz: çoluk), çoluk çomak, çoluk çombalak
(bkz: çarçur etmek)
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap