çoğunlukçu uzlaşı

• çoğunlukçu uzlaşı
  oy verenlerin sadece ilk tercihlerinin değil, tercih profillerininin (preference profile), yani tüm adaylar üzerindeki sıralamalarının dikkate alındığı seçim yöntemlerinden biridir. çoğunluk tarafından diğer herhangi bir adaya göre daha az istenen bir adayı seçmeyen bir yöntemdir. literatürde "majoritarian compromise" olarak geçer.
  bu yönteme göre, seçmenlerin ilk tercihlerinde salt çoğunluğun (yarıdan fazla) oyunu almış olan bir aday varsa, o seçilir. yoksa, seçmenlerin ilk iki tercihleri itibarı ile salt çoğunluğu sağlamış olan (seçmenlerin yarıdan fazlasının ilk iki tercihinde bulunan) bir aday varsa o seçilir. bu da yoksa üçüncü sıraya inilir..
  örnek: a, b, c, d, e her biri eşit sayıda seçmenden oluşan homojen seçmen grupları, x, w,y, z adaylar olsun.
  a, b, c, d ve e'nin adaylar hakkındaki tercihleri şöyle olsun:
  a: x>y>z>w
  b: x>z>w>y
  c: y>w>z>x
  d: z>y>w>x
  e: w>y>z>x
  burada eğer seçmenlerden bir tek adaya, tek tercih bildirerek oy vermeleri istense ve en çok oy adayın seçileceği bir sistem uygulansa (şu amdaki belediye başk. seçimleri gibi), seçimi x kazanacaktı. oysa açıktır ki x, salt çoğunluğun en az sevdiği aday durumunda.
  çoğunlukçu uzlaşı, adayların tüm tercih profiline bakıyor. ilk sıradaki tercihlerde, salt çoğunluğu sağlayan yok. ancak ikinci sıraya inildiğinde, y adayının seçmenlerin 4/5'inin (salt çoğunluğundan da fazlasının) ilk iki tercihi içinde olduğu görülüyor ve seçimi y kazanıyor.
• (bkz: murat sertel)
• (bkz: condorcet yontemi)
• calismayacak yontem.
  
  a: x>y>z>w
  b: x>z>w>y
  c: y>w>z>x
  d: z>y>w>x
  e: w>y>z>x
  
  secimlerine gore, x ve w arasinda gorunen o ki ideolojik farklilik var.
  
  x haricindeki oylar y z ve w ya bolunmusken, halen x in secilememesi kaos yaratacaktir. her ne kadar y tum kitlelerin kabullenebilecegi bir zat olsada ornegin a ve b secmeni y yi alternatiflestirmistir.
  
  bu noktada y nin secilmesi a d e yi rahatsiz eder,
  
  bu yontem, problem uzerine insa edilmis bir problemdir. halbuki populer kulturu yonlendirmek suretiyle, alternatifler azaltilarak kitlelerin cok sesliligi daha az sayida adaya yamanabilir.
  
  mesela israile bakalim. belirgin 3 parti var, birincisi %70 oy aliyor, ikincisi %25 ucuncusu %5.^* ama oyle ki birinci ve ikinci parti mecliste uzlasabiliyor, bunun en onemli sebebinin birinci ve ikinci parti arasindaki ayriliklarin, akp ve chp arasindaki ayriliklarin %1 i kadar olmamasi. %5 zaten punk kafasinda. ciddiye alan yok ama bu iki parti %5lik partiyle dunya barisi reklamida yapiyor.
  
  ideolojik devletlerin en buyuk avantaji bu, kararlar oyle ya da boyle halkin uzun vadede talepleriyle ve ulkelerinin lokasyonuyla celismiyor. turkiyede cumhuriyetle beraber bu "ideojiklik" ortadan kaldirildi.