çağımızın şairlerine

• sandor petofi şiiri:
  
  öyle kolay sanma sen bu işi, kardeşim,
  hemen kalkışma tellerden şakılar döktürmeye!
  sazı eline bir kere almaya göresin,
  bir görev yüklendin demektir, bilesin,
  çok ağır bir görev, ve belalı.
  geldinse anlatmaya yalnız kendi derdini, kardeşim,
  yalnız kendi zevkini anlatmaya geldinse,
  bırak elinden o kutsal sazı,
  sana burda hiç kimse kulak asmaz.
  
  biz yaşamadayız bugün bir çölde, kardeşim,
  çok eskilerde bir musa vardı hani,
  işte biz o musa gibi yaşamadayız bugün
  tanrı tekparça ateşten bir kılavuz vermişti ona,
  o da ateşten kılavuzun peşinden gitmişti.
  bugün tanrı tekparça ateşten şaire ne der bak:
  sizsiniz halkı mutluluğa götüren yolu aydınlatacak.
  
  ey şairler, gireceksiniz halkla kolkola,
  alevlerin, fırtınaların içinden geçeceksiniz,
  hiç durmadan yürüyeceksiniz, ama hiç durmadan
  alçaktır halkın bayrağını elinden düşüren de,
  şurda geride, bir kenarda gizli gizli,
  bir parçacık dinleneyim, diyen de alçak!
  
  halk bakacak, görecek ve anlayacak,
  acı çeken kim, başkaldıran kim, dövüşen kim,
  kim işi oluruna bırakmış
  kim günü gün eden,
  kim şarlatan
  kim korkak!
  
  peygamberler çıkacak, yalancı ve kurnaz,
  durun, diyecekler size, durun, ey insanlar,
  işte burası, diyecekler, sizi yaşatacak yer,
  işte burası bolluk ülkesi, mutlu toprak.
  bu korkunç yalanlara kanmayacak ama hiç kimse,
  ne açlık kanacak, ne susuzluk kanacak, ne de umutsuz yaşamak,
  haykıracak güneşte kavrulan milyonlarca insan,
  hepsi yalan, diyecekler, hepsi yalan, hepsi yalan.
  
  ne zaman eşit pay alırsak hepimiz bolluk sepetinden ,
  ne zaman hepimiz sırayla oturursak hak sofrasına,
  ne zaman her eve girerse bereketli aydınlığı bilimin,
  işte o zaman deriz, burada duralım, tamam,
  işte burası bolluk ilkesi, mutlu toprak.
  biz o güne kadar, dur durak bilmeden,
  sürdüreceğiz amansız savaşımızı,
  dağ taş demeden yürüyeceğiz,
  gözler çakmak çakmak, yumruklar sımsıkı.
  sonunda, bütün bu çabalara karşılık
  hiç bir şey geçmeyebilir de elimize,
  yola çıkarken zaten biz bunu göze almıştık.
  ölüm kondurup alnımıza yumuşacık bir öpücük,
  kaparsa usulcana göz kapaklarımızı,
  ve ipekten kefenler ve çiçekler içinde
  alıp korsa bizi kara toprağa,
  bu bile yeter de artar bize.
  
  (türkçesi: a.kadir-şerif hulusi)