• ilkokul 2'ye gidilen yıldır, daha küçüğümdür. sabah erkenden kalkıp (haftasonu idi zannedersem) oyuncak kepçemi alıp bahçeye oynamaya çıkmıştım. annemin seslenişi hala aklımda: "cumhurbaşkanı ölmüş sen oynamaya gidiyon" diye...

    bir hafta sonraki 23 nisan törenine de elimde bayrak sabahın 7'sinde gidip 2-3 saat töreni beklemiştim. artık bunun turgut özal'ın ölümü ve benim o gün* kepçeyle oyun oynamamla alakası var mı bilmiyorum.

    (bkz: suçluluk psikolojisi)
  • sol görüşlü arkadaşlarla beşiktaş maçını izlemek için toplanmıştık.hayır hapishanede değildim ama solcu arkadaşlar özalın ölüm haberi üzerine sevinçle viski tokuşturmuşlardı! almanya dan yeni geldigim icin olan biteni anlamamıştım ama çok da hoşuma gitmemişdi bu viski olayı.ben kola içmişdim sonra timur selçuk dinleyip ,oturup king oynamıştık.
  • hayatımda 3. kez king oynadığım arkadaşlarımın hepsinin batıp benim çıktığım uzun bir king partisinin yaşandığı gündür.
  • her sene olduğu gibi o sene de 23 nisan gösteri grubundaydım. prova için stada gittim, yorgunluktan bitap vaziyette eve döndüm, anneciğimin önüme koyduğu meyve suyuyla keki gümletirken televizyonda haberi gördüm, bir ölüm bir insanı ne kadar üzebilirse o kadar buruklaştım, akşam babam geldi, asker emeklisi rahmetli manevi dedemle konu hakkında sohbet ettiler, uyudum. ruyamı hatırlamıyorum.
  • masatenisi turnuvasının olduğu gün. antalya kolejinde, turnuvaya hazırlanırken aldık haberi. ilkokul 4 teydim. ertelendi tabi. sonra ben yazıyla üçüncü oldum.
  • o esnada evde bulunan dayı kişisinin neden sevindiğine bir anlam verememek. yaş 15 tabi, pisikletle sahilden dönüyorum yeni.
  • sanırsam beşiktaş bursaspor maçı vardı ve tatil edilmişti. yine sanırsam daha sonra babam beni marley almaya nalbura göndermişti. nalburdaki iki adam özal'ın ölümü ile ilgili haberleri dinleyip ana avrat küfür ediyorlardı özal'a.
  • o günü neden hatırladığımı bilmiyorum. hatırladığımı hep biliyordum ama. meğer bugün içinmiş, gibi oldum.

    ilkokuldaydım. çağrı'lara gitmiştim. genelde giderdim, ödev yapardık beraber. annesi kurabiye yapmıştı hatta, cevizli, güzeldi.
    sonra hbb'de haberi duyduk. bir garip olmuştum, eve gitmiştim akabinde de zaten. o garipliktir ki ben o gün ne yaptığımı hiç unutmadım.

    yıllar sonra çağrı'yla feysbukta karşılaştık. o günü sordum, hatırlamadı.
  • lojman'in bahcesinde top oynarken eve döndüm,annem agliyordu
  • ortaokul hazırlık sınıfındayken okuldaki voleybol kursuna gitmiştim.tam maçın ortasında öldüğünün haberi geldi,biraz üzüldük sonra maçımıza devam ettik..
hesabın var mı? giriş yap