karacaoğlan

• cemal süreya'nın bir şiiri:
  
  kilimim siyahtır bütün renklerden
  içinde kil var milim var
  
  umut'un içinde mut varsa
  umutsuzluğun da içinde umut
  
  bağnazlığın içinde banaz
  götürüp sonra sivas'ta astılar
  
  ülkemin ırmakları dışarı akar
  neden bilmem can havliyle akar
  
  akarsuların hepsi karasu
  dağ doruklarında denizyıldızı çakıllar
  
  akıntılar akıntılar ters akıntılar
  üstünde simürg uçar
  
  mahpusta beyaz elli musa
  balıkçıl yürüyüşlü firavunlar
  
  kedi adımlı dışişleri bakanları
  onun parmaklarıyla konuşurlar
  
  ayrılık vezirleri yabancıl yontular
  nâzımdaki nazı okşar gibi dururlar
  
  babam sayrı düşmüş, döşeğinin altında
  kasım güneşi ve asık yüzlü tanrılar
  
  yaş otuz beş dantel gibi ortasından
  sessizce yırtılmış temiz yüzlü hacılar
  
  karacaoğlan der ki göçüm söküldü
  kilimim parça parça acılar al al açar.