gül kokuyorsun

• edip cansever'in şiirlerinden...ve bir sevgiliye söylenebilecek en güzel cümlelerden^*...
  
  "...
  gül kokuyorsun bir de
  amansız, acımasız kokuyorsun
  gittikçe daha keskin kokuyorsun, daha yoğun
  dayanılmaz bir şey oluyorsun, biliyorsun
  hırçın hırçın, pembe pembe
  öfkeli öfkeli gül
  gül kokuyorsun nefes nefese...
  
  gül kokuyorsun, amansız kokuyorsun
  ve acı ve yiğit ve nasıl gerekiyorsa öyle
  sen koktukça düşümde görüyorum onu
  düşümde, yani her yerde
  yüzü sararmış, titriyor dudakları
  şakakları ter içinde
  tam alnının altında masmavi iki ateş
  iki su
  iki deniz bazan
  bazan iki yaz yağmuru
  mermerini emerek dağlarının
  şiirler söylüyor gene
  ölümünden bu yana yazdığı şiirler
  kızaraktan bir takim şiirlere
  büyük sular büyük gemileri sever çünkü
  
  ve odur ki büyüklük
  şiir insanın içinden dopdolu bir hayat gibi geçerse
  o zaman ölünce de şiirler yazar insan
  ölünce de yazdıklarını okutur elbet
  ve senin böyle amansız gül koktuğun gibi
  yaşamanın her bir yerinde...
  
  gül kokuyorsun, amansız kokuyorsun
  bu koku dunyayı tutacak nerdeyse
  gül, gül! diye bağıracak çocuklar bütün
  herkes, hep bir ağızdan: gül!
  ve herşeyin üstüne bir gül işlenecek
  saçların, alınlarin, gögüslerin üstüne
  yüreklerin üstüne
  bembeyaz kemiklerin
  mezarsız ölülerin üstüne
  kurumuş gözyaşlarının
  titreyen kirpiklerin üstüne
  kenetlenmiş çenelerin
  ağarmış dudakların
  unutulmuş çığlıkların üstüne
  kederlerin, yaşların, sevinçlerin
  ve her şeyin üstüne bir gül işlenecek...
  
  bir rüzgar, bir fırtına gibi esecek gül
  yıllarca esecek belki
  ve ansızın dünyamızı göreceğiz bir sabah
  göreceğiz ki
  biz dünyamızı gerçekten görmemişiz daha
  geceyi, gündüzü, yıldızları
  görmemişiz hiç
  tanışmaya komamışlar bizi güzelim dünyamızla...
  
  öyleyse dostlar bırakn bu yalnızlıkları
  bu umutsuzlukları bırakın kardeşler
  göreceksiniz nasıl
  güller güller güller dolusu
  nasıl gül kokacağız birlikte
  amansız, acımasız kokacağız
  dayanılmaz kokacağız nefes nefese...
  ..."