piç

• babasinin kim oldugu bilinmeyen kimse.
• türk argosunda piçe cumartesi çocuğu, kapı aralığı, misafirin evladı da denir.
• (bkz: sipa)
• bazı dincilere göre alkollü seks sonrası veya besmelesiz seks sonrası dünyaya gelen
• iyi bakimli gorunumlu, agzi laf yapan, cevresindekileri gulduren, dikkatleri uzerine cekmeyi basaran, fiziksel olarak hos, ama duygusal anlamda bos, kalp hirsizi, vefasiz, gunubirlik iliskilerin adamlarina verilen ad... nedense genelde kizlarin hoslandigi erkek tipi
  (bkz: picceker)
• sezercik, yumurcak, aysecik gibi toplumsal mesajların had safada oldugu filmlerde bu (o zaman ki) kucuk yıldızlarımızın genelde canlandırdıgı roldur bu. baba ya olmustur, ya evi terketmistir falan. mahallenin cocukları oyunlarına almazlar bu kucuk yavrucagı, arkasından tas falan atar, pic pic diye bagırarak mahalle aralarında kovalar, biz seyircilerin yanaklarından yasların suzulmesine neden olurlar..
• bulgarcada cok yakisikli ve de cekici erkekler icin kullanilan tanim..
• agaclarin ve diger bitkilerin govdelerinin^* hemen yanindan fiskiran yavrularina da denilir. bahcevanlar dikkatli olmazsa ana gövdenin gücünü azaltir bu picler.
• ayrıca hakan gunday'ın da bir kitabı
• hakan gündayın üçüncü son kitabı.
  "piçler açtı.piçler kirliydi.ter,toz ve çamur kokuyolardı.üşüyorlardı.ama gülüyorlardı." tagline-ımsıyla yayımlanmış kitap.gene çok etkileyici gene çok içimizden.
  ayrıca kitapta anlatılan piçler sözcüğün ana anlamını taşımayan ama ailesine ihanet etmiş hani hayırsız evlat diye nitelendirilen piçlerdir.konuya caddebostan migrosta başladık hadi hayırlısı.
  
  (bkz: kinyas ve kayra)
  (bkz: zargana)