mi kubbesi

• bu albümü sevenden kötülük gelmez. hiç gelmedi genşler. sevin, sevdirin.
• catisina ta$ attiginiz zaman mi sesi veren kubbe.. enstrumanlarin akordu icin kullanilir..
• türkiye'de ve dünyada progresif ustaları var. çok da müthiş albümleri var. ama hiçbiri bu albümün çeşitliliğine ve tadına ulaşamıyor. ulaşamayacak da. ne çalmışlar adamlar yau...
• dün akşam kanyon d&r'da nasıl olduysa bulup sevinç çığlıklarıyla, timsah yürüyüşleriyle, en çılgın gol sevinçleriyle edindiğim albüm. yeniden mi bastılar bilmiyorum ama eğer yeniden basmadılarsa ve ben kanyon d&r gibi alt tarafı bir senelik mağazada 96 tarihli ve baskısı olmayan albümü bulduysam kendimi dünyanın en şanslı insanı kabul edeceğim. akabinde üzerimdeki bahtsız bedevi hırkasının tek kolunu çıkarmış sayacağım.
  
  albüm hakkında söylenecek çok fazla bir şey yok. hiç tartışmasız misak-ı milli sınırları içinde yapılmış en iyi albümlerden. crying game gibi bir açılıştan sonra ne verseler alırdık, ama onlar bunun kredisini yemek yerine daha güzellerini dokumuşlar. bir sözüm de "mi kubbesi"ni yenilerde yayınlanan ikinci albümden daha iyi bulanlara: iki albümün de kendi içinde güzel tarafları var, bir bakın allah aşkına 10 yıl önce neydiniz şimdi ne oldunuz? nekropsi'nin mi kubbesi'nden sonraki ikinci albümü de bu pencereden değerlendirilmeli. zira bir mi kubbesi daha yapsalardı, 60 yaşındayken 20 yaşındaymışcasına davranan fedon misali amcalar gibi olurlardı.
• 1996'dan beri kaset, cd, mp3 gibi çeşitli formatlarda bir kaybedip bir bularak dinlediğim, benzerini nekropsi'nin kendisinin bile yapamayacağına inandığım, kategorize etmekten kaçınarak sadece rock albümü olarak nitelendirebileceğim nekropsi albümü.
  
  şu anda bile bu entry girilirken bilgisayarımda göç çalmaktadır.
  
  gelecek için konuşamam ancak şahsi görüşümce, türkiye'de şu ana kadar bu albümün müzik kalitesinin üzerine çıkabilen bir albüm yapılmamıştır. distortion'a abanmadan da çatır çatır sert müzik yapılabileceğinin kanıtıdır. alır sizi uzaklara götürür ve uzun süre geri gelmenize izin vermez. notaları beyninizde döner durur.
  
  ölmeden dinlenmesi gereken albümler listesindedir.
• saymaya kalkışsak, türkiye'de şimdiye kadar kendi kalibresinde çıkmış albümlerin sayısı bir elin parmaklarına zor ulaşır. en azından benim görüşüme göre böyle.
• internette bi suru adamin progressive - saykodelik kategorilerindeki koleksiyonlarına kattigini gordugum, albumu ben zor buldum burda, elin yeni zellandalisi nasi bulmus diye dumura ugradigim, gercekten hos album. cd'si iki bonus track iceriyo.
• okuma yazma öğrenmeden felsefeye dalmaya çalışmışız zamanında, ne albümmüş hala okuyoruz gecenin köründe alakasızca akla gelince.
• bana göre şu topraklarda çıkmış en güzel psychedelic/progressive rock albümüdür. speed/thrash üzerine çalıştıktan sonra kökündeki etnik ögelerin hakkını verecek bir prog albümü çıkartmak kolay değildir. işte bu yüzden asırlık albümdür ve öyle kalacaktır.
• türkiye'de müzik mehfumu içinde yayınlanmış, en iyi 4-5 albümden biri; belki de birincisi. ne var başka diye düşünüyorum; sen bana birini android var, yine korhanlar'ın ilk albümü korhan futacı ve kara orkestra var diyelim. dadaruhi bu albümün kalibresine yaklaşabilir belki. kontenjan dahilinde belki bir de bir ömürlük misafir. zaten saydıklarım içinde iki albüm korhan futacı/dandadadan çıkışlı. pop albümleri dahil etmiyorum tabi bu örnekleri verirken.
  
  nekropsi'nin sayı 2 albümü de ultra iyi, anlamsızca iyi, gereksiz iyi bir albüm, keza 1998 albümü de öyle. ama mi kubbesi... bir albümün bu kadar iyi olması doğru değil. bir şeyler yanlış. mantıksız çünkü. 1996 yılında böylesi bir albüm mantıksız. gerek yok bu kadar iyi olmasına.