ezik

• son yıllarda duyduğum en rezil kelimelerden birincisi ilan ediyorum. ezeni değil de ezileni suçlayan, onu karikatürize eden, gülme nesnesi haline getirip ezilme ilişkisinin kendisi üzerine düşünmeyi ortadan kaldırmak gibi bir el çabukluğuna yol açan berbat bir kelime. ne gaddar, ne zalim, ne ahlaki sorumluluktan kaçan milletmişiz arkadaş, vay lele.
• duyduğum en aşağılık hakaret sözcüklerinden biridir. ezilenlerle duygudaşlık temel insani hasletlerdendir. erdemli olan, birisi eziliyorsa onun yanında durmaktır, "bak şu eziğe" diye alay etmek değil. ezilen birine 'ezik' diye hakaret etmek ancak sizin kişilik zafiyetinizi gösterir.
• iki kesim ezik vardır.
  birinci kesim ezikler kaybettiklerinin farkındadırlar, ezikliği benimsemişlerdir ve diğerleriyle çok uğraşmadan kendi hallerinde giden kişilerdir. bunlar zararsız eziklerdir. acıma duygusunu uyandırır bazen içimizde bu güzel ezik insanlar.
  ikinci kesim olan zararlı ezikler ise durumlarının farkında olmayıp diğerlerini de rahatsız edecek şekilde davranırlar. bunların durumunu sürekli birilerine sataşıp buna rağman umursanmama durumu olarak özetleyebiliriz. bu insanlar zararlıdırlar zira beyninizi sikerler, uzak durmayı gerektirirler, ezikliklerinin farkına varmaya başladıkları anda da bunu bastırılar, daha da hınçlı bir şekilde devam ettirirler saldırılarını.(bkz: gachayım)
• cem mumcu nun hürriyet pazarda ayşe armanla yaptığı söyleşisinde, naif bir anlatımla ve ince bir düşünceyle tanımladığı sıfat.
  
  şöyle demiş mumcu :
  
  ''geçenlerde genç bir hastam, ''ezik'' kavramından söz etti bana. o ne biliyor musunuz? zor durumda birini gördüğünde hüzünlenen, büyüklerine karşı dikkatli davranan, aç biriyle karşılaştığında acıma hisseden, gözyaşı döken, kısacası diğerlerine karşı saygılı olmak gibi ''değerleri'' içeren çocukların şu an lisedeki adı ''ezik''. arkadaşları onlara ''ezik'' diyorlar. yani bütün bu olumlu özellikler ti'ye alınıyor. sizi bilmem ama ben kendimi fena halde ezik hissediyorum. eziğim ve gittikçe eziliyorum. her yerde eziliyorum...''
• yer yüzündeki en tiksinç kelime budur büyük ihtimalle. valla kullananlar ölümsüzlüğün sırrını da verseler gözümde zerre değeri olmuyor bu kelimeyi kullandıktan sonra. keşke silinse gitse literatürden.
• ne kadar farklı anlamlar yüklenirse yüklensin, temelde ve hakikatte "ezilen" anlamına gelen sözcüktür. bu sözcüğü küfür olarak, hakaret olarak kullanmak da faşizan bir davranış oluyor böylece.
• bol keseden dağıtılır bu kelime genelde; insanın iticiliğinin, kibirinin altını çizmesinde turnusol görevi görür adeta.
  bu kelimeyi muhattabına karşı kullanıyorsan en ufak saygıyı bile hak etmemeyi göze almalısın.
• çok pis genelleme yapıcam ama bi tartışma sırasında bu sıfatı kullananların yüzde 97'si maldır, konuştuğu konu hakkında kulaktan dolma bilgilerden fazlasına sahip değildir, analitik düşünce yeteneğinden yoksundur, sağlıklı bir mantık örgüsü kuramamaktadır.
  
  mal dedektörü olarak gönül rahatlığıyla kullanılabilir.
• bir çeşit nefret söylemi. herkesin hassas, kompleksli olduğu noktalar vardır. bunların üzerine gidilmesinden kimse hoşlanmaz ve bu hoşnutsuzluk dile getirdiğinde bir de ezik damgası yerse burada ezilen şey yalnızca karşıdakinin gururu ve özgüvenidir.
• sorun bende mi bilemiyorum. öyle geliyor ki kimse ne olduğunu nerde olduğunu bilmiyor ve kendi ezikliğini kapamak için kullanıyor bu kelimeyi. sürekli ya da gereksiz bu sıfatı birilerine yakıştıranlara öneri: (bkz: ayna)