what i loved

• anlatici leo; hayattaki farkindaliklarla ilgili olarak sunlari soyluyordu: babam birgun bana bir anisini anlatmisti. yazlik evlerinde birgun dolasmaya ciktiginda kaybolmustu ve avucunun ici gibi bildigi yerleri hic taniyamaz olmustu. bir tepenin uzerine cikip asagiya baktiginda, daha onceden hayatinda gormedigi bahce icinde bir ev ve park etmis bir araba gormustu. bir sure baktiktan sonra; kendi bahce icindeki evlerine ve hergun bindigi arabalarina bakmakta oldugunu farkederek cok sasirmisti. leo soyle devam ediyordu: gecen gun kendime portakal suyu yerine yanlislikla bir bardak sut koymusum; icmeye basladigimda ilk yudumlari portakal suyu olarak ictim ve sonraki yudumlari da bozuk oldugunu dusunerek. en sonunda rengini gorunce baska birsey icmekte oldugumu farkettim, fakat ne oldugunu anlayamadim. oysa ki sutu cok severim ve cok icerim. ayni sekilde; yolda yururken bir adamin karsidan bana dogru gelmekte oldugunu farkettim; yururken suratinı seyrettim. ancak cok yaklastigimda bir aynaya dogru yurumekte oldugumu farkettim ama o ana kadar; kendimi seyrettigimin farkinda degildim.
  
  farkindaliklar olmadigi zaman, dunya cok tehlikeli, korkutucu ve cekici bir hale donusuyor..