bir köpeğin günlüğü

• 18 mayıs - sevgili günlük, bugün eski inimizi terkedip yeni bir ine taşındık. bir araba yolcuğu yaptık. favori eğlencemdir. benim insanım andrew kafamı pencereden çıkarmama neyse ki izin veriyor . yeni ine varınca andrew bana oturmamı söyleyip dakikalarca "bak artık ev burası,artık burada yaşayacağız" diye tekrarladı. tamam anladık. bu insan çok aptal.
  - andrew o saman gibi topaklardan bir kaseyi önüme koyup kendisine kocaman bir dana pirzolası çıkardı. sonra onu yakmaya başladı. güzelim et cayır cayır yanarken bana "mamanı ye!" diye bağırıyordu. kabı burnumla itip oturdum. o ise azarlamaya devam etti. sonra pirzolayı bir güzel mideye indirdi kemiği de lütfedip bana fırlattı. ben de alıp bir süre geveledim . kemiğin üzerinde kalan minik et parçaları pek lezzetli idi. sonra kalanı saklamaya karar verdim. bir çukur kazıp gömmeye başamıştım ki andrew'nun şaşkın şaşkın bakmakta olduğunu farkettim. bu adam hiç kazan bir köpek görmemiş mi? sonra haykıra haykıra üzerime geldi. çiçek dediği bir takım bitkilere zarar verdiğim gibi birşeyler söylüyordu. zevklerine saygı duymaya çalışıyorum ama bir bitki üzerine işemekten başka ne işe yarar allahaşkına