insanın topraktan yaratılması

• çıkış fikrini ilk insanların doğada kendiliğinden oluşan çamura (toprağın ıslandığında yapışkan ve şekil verilebilir bir metaryale dönüşmesi) dayandırdığı efsane.
  
  çamura eliyle şekil veren insan, kuruduğunda bunu günlük hayatında kullanabileceğini farketmiştir. çömlek, kap kacak, testi vs ilk kullanılan aletlerdir ve çamura şekil verme insanın öğrendiği ilk sanatlardandır.
  
  çamurdan heykel yapma ise işin dönüm noktasıdır. birebir insan şeklinde yapılan çamurdan heykeller insanın aklına yaratma fikrini sokmuştur. çamurdan insan heykelinin gerçek bir insandan tek farkı canlılığıdır: ruhu yoktur. eğer buna ruh üflenirse o heykel ruh kazanacak, canlanacaktır.
  
  bu deneyim ve mantık yürütme, "insan yaratılmışsa ancak bu şekilde olabilir" fikrini doğurmuştur. çamurdan şekil verilecek ve sonra ruh üflenerek canlılık kazandırılacak. insanın bunu yapma yeteneği yoktur (ruh üfleme). o zaman bunu kim yapabilir? tabiki doğaüstü bir güç: tanrı
  
  bu düşünce, doğayı ve doğa olaylarını, canlılığı anlamaya çalışan ilk insanlar için makul görülebilir. çünkü akla en uygun, en pratik cevap buydu varoluş sorusu için. komik olan yıl olmuş 2012 hala bu şekilde olduğuna inanan milyarlarca insan var.