uzaktan

• bende bi' aşk var'ın dördüncü şarkısı. sözleri ve müziği göksel'e, intro melodisi mabel matiz'e ait. "beni anlatıyor." değil, "bunu benden başkası nasıl yazmış olabilir?" şarkısı. ama şarkıyı dinlerken o kıpır kıpırlığın arkasına gizlenmiş hüzün yüzünden ilk dinleyişte “bu şarkı nazan öncel’in olmasın” diye şüphelenmek mümkün. ama biraz daha dinleyince insan o kadar alışıyor ki göksel'in söyleyişine, başka kimseler gelmiyor aklına.^*
  
  neden kaçtın, neden, mesut olurduk belki
  korkuttum mu seni, benden ne zarar gelir ki
  seni seyir etmem, gezmem lazımdı
  bu yolun sonunu bulmam lazımdı
  seni tanımam, bilmem lazımdı
  bu hikâyeye bir son lazımdı
  
  öyle uzaktan uzaktan hiç konuşmadan
  nasıl da bağladın beni
  hani bi' geldin, bi' kayboldun
  esrarlı, mağrurdun aklıma sardım seni (x2)
  
  nedir sırrın, nesin, çekip bıraktın, sen kimsin?
  toz ol derdim bitsin, aklım aşkını yensin
  
  seni seyir etmem, gezmem lazımdı
  bu yolun sonunu bulmam lazımdı
  seni tanımam, bilmem lazımdı
  dudaklarıma bir veda lazımdı
  
  öyle uzaktan uzaktan hiç konuşmadan
  nasıl da bağladın beni
  hani bi' geldin, bi' kayboldun
  esrarlı, mağrurdun aklıma sardım seni (x2)
  
  aklıma sardım seni
  aklıma sardım seni
  
  biraz bakınca insan görüyor ki bu şarkıda ben var hep, biz yok, olamamış. peki sen güzelim bu eksikliği görmüşçesine neden şarkıya dokunuveriyorsun ta en başında? oysa bırak beni aramayı, bana selam vermekten bile çekinirsin. buna rağmen bu sefer utanmadan benim gözyaşlarıma talip olmayı istemiş gibisin işte. halbuki ben bana yetiyordum. sen dokunmasan da yeterince acıtırdı. şimdi senin yüzünden her seferinde şarkının ilk notasında tuzağına düşüyorum.