musings of a cigarette smoking man

• bölümün en can alıcı noktalarından biri henry david thoreau'dan frohike'nin yaptığı alıntı. bunun için aşağıyı takip ediyoruz:
  
  "the mass of men lead lives of quiet desperation"
  
  csm'in hayal kırıklığı üzerine cuk oturur. çünkü bitkindir, yorgundur, yaptıklarının vicdan azabı içerisindedir, "ben nasıl böyle bir adam oldum" der. bunu daha yayınevi sahibiyle telefonda konuşurken sesinin titremesinden, heyecanından anlarız. tabi burada william davis'in harika oyunculuğunun da payı var. dedem gibi severim kendisini. zaten düğünümde de dedelerin yanına oturtacağım ömrü yeter de gelin hanım da onay verirse.
  
  sonrasında csm'in hayata karşı duruşunu şekillendirdiği ve mulder'ın karşısına dikileceği karakterinin oturduğu perdeden önceki son konuşma gelir.
  
  life is like a box of chocolates. a cheap, thoughtless, perfunctory gift that nobody ever asks for. unreturnable because all you get back is another box of chocolates. so you're stuck with this undefinable whipped mint crap that you mindlessly wolf down when there's nothing else left to eat. sure, once in a while there's a peanut butter cup or an english toffee. but they're gone too fast and the taste is... fleeting. so, you end up with nothing but broken bits filled with hardened jelly and teeth-shattering nuts. and if you're desperate enough to eat those, all you got left is an empty box filled with useless brown paper wrappers.