fenerbahçe

• taraftarı olduğum takım. hemen hemen tüm maçlarını izlerim her yıl; başarılarına sevinir, başarısızlıklarına üzülürüm. her ikisinin üzerinde de çok durmam ama, hayatıma devam ederim nihayetinde... maç tarihindeki rakipleriyle ilgilenirim bir de; ezeli rakipleriyle de, onların rakipleriyle de işim olmaz. ben ancak tuttuğum takımın attığı gole sevinir, yediği gole üzülürüm...
  
  dün, 28 yıldır olduğu gibi, yine alamadı türkiye kupasını fenerbahçe. üzüldüm üzülmesine de; beşiktaşlısı, galatasaraylısı, ayvansaraylısı hepten bayram havasına girince sapıttım ne yalan söyleyeyim. "bunlara koydular ya, dünyanın en mutlu insanıyım bugün" diyen cim bomluyu da işittim, "ankaragücü'nün beline kuvvet, onlar da kayacak" diyen bilmem ne taraftarını da...
  
  afferin abilerim, tebrik ederim. sizin için "el sikiyle gerdeğe giriyorlar" filan deniyor ama yanlış, külliyen yanlış cidden. sizinki şu çünkü: erişemediğiniz kadını başkası öptüğünde mutlu oluyor, üstüne bir de alkışlıyorsunuz. (daha başka yazacaktım ya neyse, terbiyemi bozmak istemiyorum bu saatte)
  
  28 yıl daha alamasın türkiye kupasını fenerbahçe, çok da fifi. en fazla her yıl bir gün üzülürüm, geçer gider. lakin beni alsalar, ipe koysalar, hatta ve hatta kadere salsalar; hayatta rakibimin rakibine alkış tutmam, asla aynı haftada bir trabzonspor'u, bir ankaragücü'nü tutmam; mümkün değil.
  
  bizi antipatik bulanlara inat, kendi takımımızı tutmaya devam edeceğiz yine. sizin değişken tercihlerinizin yanında son derece akılcı bir yol bu dediğim...