3 kasım 2009 beşiktaş wolfsburg maçı

• takımın hali pek umut vermediğinden olsa gerek sonucun lehimize olacağını düşünenlerin az olduğu öte yandan fırsat potansiyeli yüksek maç.
  anne babanın sürekli kızıp eleştirdiği ailenin ergen bireyi gibi bir hali var beşiktaşın. abimmiş gibime geliyor.
  odasına geldiğinde dertleşiyoruz, "mücadele ediyorum, çalışıyorum ama şansızım bi şeyleri hep ters yapıyorum" diyor.
  içimden ben bile görebiliyorum senin yanlışlarını be abi desemde yine de kazansın istiyorum. kazansın işte ama yanlışlarını da görsün.
  yıldırım demirören'den zerre hoşlanmıyorum ama takım tutmak başka bir şey, karşılıksız sevmek gibi. tutmayan anlamaz sanırım. bu akşam mantığım pek el vermese bile -vedat okyar stili oldu- gönlüm beşiktaş diyor.