mehmet ordekci

• bu adamla aramızda bir şey var, bir şeyler var... adına yazdığım entrylerin başına ne geldiğini hala çözebilmiş değilim ama çok içten yazdığım ilk değil, asıl entry evrende "neverland"'e gitti, hala şaşkınlık içindeyim. asıl entry'de ifade etmeye çalıştıklarım şu anda çıkmayabilir ama bunu yazmak artık bir büyüyü kırmak gibi bir şey oldu benim için. ve işte beklenen sözler:
  
  sayın ördekçi ile sevgili mehmet arasında bazı farklar vardır. sayın ördekçi'ye sevgili mehmet diye hitap edebilmek belki de çok zahmet gerektiren bir ilişki kurmayı gerektirmeyebilir. ama ben şahsen böyle bir zahmete girip sonuçlarından da ziyadesiyle memnun olan biriyim.
  
  zamanında internette rastladığım bazı yazılarından beğendiğim bu adam birgün karşıma kitap çevirmenleri grubunda çıkınca hiç durmadım ve onu ne kadar beğendiğimi kendisine "özelden" yazdım. kimselere özelden mesaaj atmamaya neredeyse yemini olan bu adamı da böylece tavlamış oldum ^*.
  
  mehmet ördekçi, benim için birçok adam bir arada bir konsepttir. ilk gençliğimde aşık olmayı planladığım (hain plan, evet) bir devrimci, ergenlik sonrası sürekli sorgulayıp çanağına ot tıkadığım hiç olmamış bir sevgili (neden hapisteyiz başlıklı yazımda konu edilmiştir), aklımın başıma geldiği yaş sınırları içindeyse değer verdiğim bir dosttur (hani iyi ki varsın diyebildiklerimizden).
  
  bu adam ayartılır bak çok kolay. misal; akbilim dolu, gel karşıya geçelim de, geçer seninle karşıya. ya da izmir'de canım sıkıldı, muhabbet lazım de, atlar gelir yanına ıstanbul'dan. ancak bu sözlerimden sevgili mehmet'in nereye çekersen oraya giden bir adam olduğu anlaşılmasın. insanlara her daim sayın ördekçi gözüyle de bakabilme yetisine sahip bu adam, kimin nazını çekeceğini gayet iyi bilir (şanslıyım, özelim, tam ayarımdayım).
  
  dolayısıyla, bu adamdan çok iyi düşman da olur bakın. en azından düşmanınız olsun derim. ama dostluğu da mükemmeldir, benden duymuş olmayın.
  
  atlantis, "t()arafgir medya" yazıları, bab 33