dangling man

• saul bellow’un ilk romanı. ironik ve alaycı bir anlatımı var. toplum ve birey arasındaki uzlaşmazlığı uzlaştırıyor. kurtuluşun çözümde değil teslimiyette olduğunu, sürüye katılmak gerektiğini anlatıyor. kitabını aşağıdaki cümlelerle bitiriyor..
  
  "artık kendimden sorumlu değilim; buna çok memnunum. başkalarının elindeyim artık, kendi kendinden kurtulmuş, özgürlüğüm elimden alınmış durumdayım.
  yaşasın düzenli günler, saatler!
  ve ruhun zaferi!
  yaşasın düzen, disiplin!"