sultanahmet mitingi

• kemal tahir, esir şehrin insanları’nda ihsan karakterinin ağzından bu mitingi şöyle anlatır:
  
  “yenilmiş çıkılan bir harpte esir düşen bir subaya harp ettiği hatırlatılmamalı... artık, ne değeri var? yenisine başladık. harp etmek eskiden erkekçe bir işmiş. şimdi insanca bir iş...kadınlar bizden daha iyi dövüşüyorlar. miting yapıldığı zaman burada olup, sultanahmet meydanı’nı görmeliydiniz. siyah çarşaflı bir kadın kalabalığı, memleketin üzerinde bir an, siyah bir bayrak gibi dalgalandı. bazı hareketler, o hareketin şeflerine neden o kadar büyük değer verdirebiliyor, ben işte o gün anladım. miting tepeden tırnağa kahramanlıktı. belki fransa’da, ingiltere’de aynı iş, bu kadar dehşetli, güzel, bu kadar heybetli olmaz. şefler, işte bu halk kahramanlığını temsil ettikleri için, erişilmez görünüyorlar. kişiliklerinde gülünç yönleri olsa bile...benim muharebe edişimle, sizin avrupa’da rahatça yaşamanız şimdi artık, aynı şey... “harpte değildim” diye hiç üzülmeyin. “sultanahmet mitingi’ni görmedim” diye üzülmelisiniz! kadınlar, muhallebici dükkanlarında, tiyatrolarda, kendileri için gerilen kafesleri, tramvaylarda, vapurlarda çekilen perdeleri, bir yıkış yıktılar ki... o gün nedime benden daha erkekti vallahi... o zamana kadar “erkek işlerine aklım ermez” diyen bir kadın... bu sözle biraz da övünen bir istanbul hanımı... şimdi, buraya geldikçe, bana mürekkepten, kağıttan, baskı fiyatlarından, bayii hesaplarından, dahası, dünya siyasetinden söz ediyor.”