gönlümdeki köşk olmasa

• anlaşılan hikayesi 70'lerde hatta belki 80'lerde, belki film sırasında ismi de verilen bir kasabada geçen film. ancak aşık veysel'e tıpatıp benzetilerek yaratılmış aşık karakterinin aşık veysel iddiası var mı yok mu belli etmeyen filmde karakter eğer aşık veyselse o zamanda ne işi var, değilse neden o kadar benzetilmiş diye soruyoruz haliyle.
  tüm hikayeyi bir küçük çocuğun gözünden anlatma klişesini tekrar etmekte film. piyano piyano bacaksız, babam ve oğlum bu biçimin ilk aklıma gelen ve oldukça başarılı örnekleri. osman isimli bu küçük erkek çocuğu, oynayan veletin başarısıyla birlikte göze çarpmakta. ancak diğer oyuncular hatta senaryonun gereği hakkında pek olumlu yorumda bulunmak mümkün değil. hatta nedense bir kustrica tarzı yakalanmaya çalışılmış havası var filmde. konar göçer bir ailenin -filmde çingenelik vurgusu da var bu aile hakkında- başından geçenler, çadır vakası vs. ve bol müzik hep bu türü çağrıştırıyor. yani sözün kısası, klişe etiketi yapıştırmamak için zor tutuyorum kendimi..
  
  bir de, osman karakterinin büyümüş halini oynayan oyuncudan bozma o adamda kimdi yahu? o ne kötü mimikler, duruş, ne yapaylık, ne küçük emrahtan bozma tavırlar. sırta atılmış süveter filan. amerikan filmlerinden fırlamış kolejli tiple yağız anadolu delikanlısı karması ucube bişey. ayrıca bir çocuğun küçüklüğüyle büyüklük hali arasında o derece fark olur mu kardeşim?!