ekşi itiraf

• sevgilisi olmayan insan başlığına insanların birbirlerine ayar verme amaçlı entriler girmesini oldukça komik buluyorum. bunu da bu başlıkta paylaşma gereği duyduğum için kendimi komik buluyorum. türkçe yazdığım hiç bir cümleyi genel olarak beğenemiyorum, hatta kendim dalga geçiyorum bizzat ve daha iyisi olabilirdi diye düşünüyorum.
• 10 yıldır kullanmakta olduğum cep telefonu için gsm operatörlerine (turkcell, avea) verdiğim parayı/kontörü/saati hesap ettim ve şoke oldum!
  hesabıma göre:
  
  - 10 yıl boyunca şimdinin parasıyla yaklaşık 7000-9000 tl arasında bir fatura ödemişim! (ki bunun yarısını öğrenciyken ödemişimdir.)
  - hiç yoktan ihtiyaç yaratmışlar ve ben de buna ortak olmuşum! cep telefonumu bir kenara atsam, hayatımın altüst olacağına inanmıyorum.
  - o parayı biriktirsem şu an 95-98 model bir volkswagen polo alabiliyordum!
  - o kadar para acil gerekiyor desen şimdi, çıkarmak için baya bir zorlanırım.
  - faturayı düşürmek adına yaptığım atraksiyonlar neticesinde sadık müşteri olmadığım için (o zamanlar numara taşıma yoktu) bu kadar yıllık abonelik sonucunda bana iphone veren de, madalya takan da olmadı.
  
  ayrıca;
  
  - bu hesap gösteriyor ki, son 10 yılımın yaklaşık 50-75 gününü telefona (görüşme, sms, cepten internet vb.) ayırmışım!
  [hesap ortada: 20~30dk/gün x 30gün/ay x 12ay/yıl x 10yıl]
  - bunun sonucu olarak aldığım radyasyon, muhtemelen ömrümü bu 50-75 günün bilmem kaç katı kısaltacak!
  - bu süre zarfında cep telefonu kullanmamış olsam parayı geçtim, allah bilir ne kadar daha fazla sağlıklı olurdum.
  
  devlet üniversitesinde ortalama bir öğrencilik hayatı yaşadığımı düşünecek olursak, iletişim ayağına harbiden gerizekalılık etmişim ey sözlük!
• bu güne kadar kaba bir hesapla sigaraya 20000 tl para harcamışım. kendi kendimi zehirlediğimi düşünürsek, bu iş için para veriyor olmak zoruma gidiyor. ha içiyor muyum? hala sömürüyorum günde 1 paket.
• yol arkadaşlarım, sabah akşam sizin sevimsiz muhabbetinizi çekmemek için acımız büyük gözlüklerimi takıp uyuyor numarası yapıyorum. aslında bütün konuştuklarınızı duyuyorum, bana seslendiğinizde uyumadığımı anlayacaksınız diye bazen ödüm kopuyor tabi. hea bir de yolculuk bittiğinde yeni uyanmış numarası yapmayı seviyorum. kış gelip gözlükler kalkınca bir cansu dere gibi rol yeteneğimin artacağına inanıyorum. aslında o yolculukları kitap okuyarak değerlendirmek istiyorum ama sizin ne okuyorsun konusu ne felan gibi gereksiz sorular sormanızdan çekiniyorum, entellektüel bir bünye olamıyorsam bu sizin suçunuz tamam mı.
• içimdekileri birilerine anlatmam lazım..
• teletubby hastasıyım ya da trt çocuk kanalını açtığımda, eğer etrafımda kimse yoksa saatlerce izleyebiliyorum.
  dört!
  dööööööört
  biiiiir
  ikiiiii
  üüüç
  dörrrt
  dört!
• çipura ve levrek arasındaki tat farkını anlayamıyorum.
  
  su ürünleri mühendisiyim.
• cumartesi günü psikiyatrist randevum var. doktora ne anlatacağımı bilmiyorum. çok sıkıntılıyım sözlük!
• iki gündür alejandro'yu dinleyip ağlamaklı oluyorum. bunda ispanyollar'ın partisinde telefonumu kaybetmemin de etkisi olabilir tabi.
• düsünmeden ya da hizli hizli konusurken "p" ve "f" harflerini karistiriyorum. bu sebeptendir ki pek cok kez bakkala girip bakkal amcaya "bana ordan iki kalem fil verir misiniz?" diye sordugumda hep kinayan bakislara maruz kaldim. ev arkadasima da cok kere "su paturasini yatirdim ben, elektrik paturasini da yarin sen yatir" dedim.
  
  (bkz: superfresh pizza)