hesabın var mı? giriş yap

  • osmanlı tarihinde enteresan bir idam şekli daha vardı. tam olarak idam değil de ölüm yarışı gibi bir şey. üst düzey bir devlet görevlisi idama mahkum edildiyse olay bambaşka yerlere gidebiliyordu.

    idamına karar verilen kişi kıymetli biriyse son bir şans olarak yarışa tabi olurdu. kurban ile cellat (bkz: bostancıbaşı) yarış yapardı. topkapı'dan başlayan yarış kumkapı'da sona ererdi. eğer kurban yarışı kazanırsa koşulsuz istanbul'u terk etmesine izin verilirdi. cellat kazanırsa, kurban koşa koşa geldiği yerde cellatın kendini beklediğini görür, bundan sonrası celladın insafına kalırdı.

    cellat elinde bir bardak şerbet beklerdi kurbanı. beyaz bir şerbet ikram ederse kurbanın canını bağışladı demekti. kurban içer ve terk ederdi istanbul'u. yok eğer kırmızı şerbetse idam kararı kesinleşti demekti. öldürür ve denize atardı.

    "osmanlı'da idam teknikleri kan gibi kırmızı şerbetle yazılmıştı"

    burada biraz bahsediliyor:

    https://www.smithsonianmag.com/…ath-race-164064882/

    "osmanlı kayıtları, ölümcül geleneğin 19. yüzyılın ilk yıllarına kadar sürdüğünü gösteriyor. ölüm kalım koşusunu kazanarak boynunu kurtaran son adam, kasım 1822'de sadrazam hacı salih paşa'ydı. ceza aldı, ancak yarışını kazandığı için o kadar saygı gördü ki, şam eyaletinin genel valisi olarak yükselişe devam etti"

  • ben kötü bir şey olduğuna inanmıyorum şahsen. şimdi selülit dostu denilen maddelere bakalım: kahve, çikolata, beyaz ekmek, pilav, tatlılar, kızartma.. dostu bunlar olan bir şeyden kimseye zarar gelmez arkadas.. ne diyor büyüklerimiz "bana dostunu söyle sana kim olduğunu söyleyeyim"..
    kankası kahve olan, çikolata olan bir şey kötü olamaz dostum.. yoo, yoo..

  • şimdi hocam malûm biz bu iki nimetle çok geç tanışmışız. tanıştıktan sonra ise sofralarımızdan eksik olmamışlar.
    avrupa'da zaten iyice ekimi, ticareti, yiyimi yaygınlaşan domates ve patatesi payitaht'a getirenler ise rum tüccarlar olmuş. 18. - 19. asırlarda meyve sebze hallerinin ve pazarların kontrolü neredeyse tamamen rumlardaydı malûm. hatta öncesinde de öyleydi.
    lügât-ı osmanî'de domata ve patata diye geçen bu yiyeceklerin ismi zamanla domates ve patates hâlini almıştır. işte buna sebep de bu işin ticaretini rumların yapıyor olmasıdır. rumlar, avrupa'daki çoğul kullanım hâliyle;

    " - domatosssss "

    " - patatoossss "

    şeklinde bağıra bağıra bu ürünleri sattıklarından ötürü sondaki " es " eki de günümüze yadigar kalmıştır.

    bir durum daha var;

    milli mücadele dönemi ve öncesinde izmir'de türkler ve rumlar arasındaki gerilim çok fazla olduğundan ötürü türkler, rumların telaffuzu yerine ahmet vefik, şemsettin sami gibi isimlerin önerilerini kullanmışlar ve domata söylemine devam etmişlerdir. günümüzde izmir'de hâlâ " domat " denilmesinin sebebi de budur vesselam.

  • başlığın şükela entry'lerine bakayım dedim; kullananda akıl yokmuş, onlar zaten ölsünmüş, ne de olsa doğal seçilimmiş... siz ne zalim, ne taş kalpli insanlarmışsınız ya. birileri yazmış diğerleri de bu görüşlere alkış tutmuş. "ölsün" diye atıp tuttuğunuz insan lan. sizin gibi nefes alıyor, seviyor, sokakta falan yanınızdan geçiyor.

    daha geçende içen 3 kişiye rastladım. anadolu'nun kuş uçmaz kervan geçmez bir yerinden gelmişler. konfeksiyon atölyesinde çalışıyorlarmış. aldıkları para kuş kadar, tahsil yok, yol gösteren yok, mahalle boktan, hayat boktan, hayaller yıkık, tünelin ucu bombok bir yere çıkıyor. tutunacak bir dal, bir çıkış yolu aramışlar ama bulamamışlar. sarıldıkları malzeme bu olmuş. "canını seven bonzai kullanmaz" falan diyorsunuz ya... o adamların öyle sevilecek bir hayatı yok zaten.

    sözlükte türlü türlü antidepresanın altına "hayatımın en kötü döneminde karşıma çıkan müthiş ilaç."diye yazmayı biliyorsunuz... o insanların tüm ömrü sizin "hayatımın en kötü dönemi" diye tanımladığınız şekilde geçiyor, belki de daha kötü şekilde... fakat onların karşısına "çıkıveren" antidepresanlar yok çünkü imkan yok, az buçuk imkanı olana ise yol gösteren yok. onların antidepresanı bonzai olmuş.

    sözlükte bonzai güzellemesi yapanlara bakmayın. bu malzemeyi bilerek ve tercih ederek kullanan insan sayısı çok çok az. buzdağının görünmeyen kısmını, yaşadığı berbat hayattan bir süreliğine de olsa uzaklaşmak isteyen ama cebinde sadece beş lirası olanlar oluşturuyor. çok bir şey istemiyorum; biraz empati kurun, bu insanları ve onları bu hale getiren sistemi de biraz sorgulayın. neyse saat geç oldu, yatayım. siz de uyumadan önce vicdanınızı üzerinize örtün, yoksa kalbiniz soğuyup taş kesiliyor.

  • rumen: romanya adındaki ülkede yaşayan kitle.

    romen: roma imparatorluğu bünyesinde yaşamış kitle. türkçemizde rum diye de söylenir.

    roman: kökeni hindistan'a dayanan ve yıllar yıllar önce avrupa kıtasının çeşitli yerlerine dağılan kitle.

    öte yandan şunu da söylemeliyim ki, roma'nın bir eyaleti olan daçya(dacia)'ya zamanında birçok romalı general yerleşmiş ve romanya'nın tarihini etkilemişler. yani özünde rumen'ler ve romen'ler arasında tarihi bir bağ var. dacia eyaleti bugünkü romanya ve moldova'ya tekabül ediyor. zaten rumencenin latinceye en benzer dillerden biri olmasının sebebi de buradan geliyor.