hesabın var mı? giriş yap

  • hasankeyf yeni yüzüyle misafirlerini mi bekliyor!!??
    ya insan şu haberi yaparken biraz utanır be!
    ne yüzsüz, ne arsız, ne ar damarı çatlamış insanlarsınız...
    güzelim hasankeyfi yok ettiniz bir de yeni yüzü mü diyorsunuz?
    şeytansınız şeytan!

  • miles dewey davis ııı

    26 mayıs 1926 tarihinde alton, ıllinois, amerika'da doğmuş dahi.

    ölüm yıldönümü ise bugün.. 28 eylül 1991

    ''muhtemelen o zamanlar kastamonu’da trompete kendini bu kadar adayan, bu kadar aşık olan başka kimse yoktu. babamı bu enstrümana delice bağlayan, bir tesadüf sonucunda miles davis olmuş. nereden nereye? amerikalı efsane cazcı davis, kastamonulu muzaffer’e ilham kaynağı oluyor,
    dünya saçma bir yer.'' tarık tufan - kaybolan

    davis, babasının başarılı bir diş cerrahı olduğu east st. louis, ıllinois'de büyüdü.

    daha sonraki yıllarda, bazen yoksulluk ve acı geçmişinin tüm büyük caz sanatçıları için ortak olduğunu varsayan eleştirmenleri azarlamak için sık sık rahat yetiştirilme tarzından bahsetmiştir.

    trompet eğitimi almaya ergenlik çağında başladı; daha sonraki üslup gelişimini sağlamasının ardından ilk öğretmeni ona vibrato olmadan çalmasını tavsiye etti.

    davis, 1944'te müzik sanatı enstitüsü'nde* okumak için new york'a taşınmadan önce st. louis bölgesinde caz gruplarıyla çaldı, ancak birçok dersi atladı ve bunun yerine dizzy gillespie ve charlie parker gibi ustalarla doğaçlama seansları yoluyla eğitim gördü.

    * şimdiki adıyla (bkz: juilliard school of arts)

    davis ve parker, 1945-48 yılları arasında sık sık birlikte kayıt yaptılar.

    davis'in ilk çalımları bazen baştan savmaydı ve her zaman tam olarak akortlu değildi, ancak benzersiz, samimi tonu ve verimli müzikal hayal gücü, teknik eksikliklerine ağır basıyordu.

    1950'lerin başlarında davis, tekniğindeki sınırlamalarını tarzı için önemli varlıklara dönüştürmüştü.

    davis, gillespie gibi bebop öncülerinin meşgul, feryat eden tarzını taklit etmek yerine trompetin orta perdesine yoğunlaştı, armoniler ve ritimler üzerinde deneyler yaptı ve doğaçlamalarının türlerini çeşitlendirdi.

    ara sıra çok notalı ritimler dışında, onun melodik tarzı doğrudan ve süssüzdü, çeyrek notalara/vuruşlara dayalıydı ve etkileri çok zengindi.

    doğaçlamalarındaki düşüncelilik, tempo ve lirizm dikkat çekicidir.

    "caz, direkt olarak avrupa geleneğinden gelmeyip tamamen amerikan kökenli az sayıda sanat biçiminden biridir. caz, gospel müziğine ve abd'nin güneydoğu eyaletlerinin blues müziğine dayanan
    köklerinden yavaş yavaş şekillenmiştir. louis armstrong, miles davis, charlie parker ve john coltrane gibi daha birçok yenilikçi caz müzisyenin vasıtasıyla çabucak gelişim göstermiştir." marc schonbrun - müzik teorisi 101

    1948 yazında davis, ünlü caz sanatçıları gerry mulligan, jj johnson, kenny clarke ve lee konitz'in yanı sıra caz bağlamında nadiren duyulan enstrümanlar olan fransız kornosu ve tuba çalanları da içeren bir nonet kurdu.

    mulligan, gil evans ve piyanist john lewis, bebop'un esnek, doğaçlama doğasını kalın dokulu bir orkestra sesiyle yan yana getiren grubun aranjmanlarının çoğunu yaptılar.

    grup kısa ömürlü oldu, ancak kısa tarihi boyunca başlangıçta single olarak yayınlanan bir düzine parça kaydetti (1949–50).

    bu kayıtlar modern cazın gidişatını değiştirdi ve 1950'lerin batı yakası tarzlarının yolunu açtı. parçalar daha sonra birth of the cool (1957) albümünde toplandı.

    spotify

    1950'lerin başında davis, çalımını etkileyen bir uyuşturucu bağımlılığıyla mücadele etti, ancak yine de sonny rollins, milt jackson ve thelonious monk gibi cazın önemli isimlerinin de aralarında bulunduğu, en iyileri arasında yer alan albümler kaydetmeyi başardı.

    1954'te bağımlılığı yenen davis, cazın en yenilikçi müzisyen olarak kabul edildiği yirmi yıllık bir döneme girdi.

    1950'lerde saksafon efsaneleri john coltrane ve cannonball adderley, piyanistler red garland ve bill evans, basçı paul chambers ve davulcular "philly" joe jones ve jimmy cobb'un yer aldığı klasik küçük gruplar kurdu.

    davis'in bu dönemde kaydettiği 'round about midnight (1956), workin' (1956), steamin' (1956), relaxin' (1956) ve milestones (1958) albümleri birçok başka sanatçının çalışmalarını da etkiledi.

    ’round about midnight
    workin’
    steamin
    relaxin

    kariyerinin bu dönemini caz tarihinin belki de en ünlü albümü olan kind of blue (1959) ile tamamladı.

    kind of blue

    soft ve relax bir koleksiyon olan albüm, doğaçlamaların karmaşık, sık sık değişen akorlardan ziyade seyrek akorlara ve standart olmayan gamlara dayandığı bir tarz olan modal cazın en iyi kaydedilmiş örneklerini içeriyor.

    modal tarz, melodiye odaklanan sololara uygundur; bu erişilebilir kalite, kind of blue'nun caz hayranları arasında popülerliğini sağladı.

    (bkz: modal müzik)

    küçük grup kayıtlarıyla eş zamanlı olarak yayımlanan davis'in, gil evans tarafından aranjmanı ve orkestra şefliği yapılan albümleri miles ahead (1957), porgy and bess (1958) ve sketches of spain (1960)) da türün mihenk taşlarıydı.

    davis-evans işbirliklerine karmaşık düzenlemeler, orkestra ve solistin neredeyse eşit derecede vurgulanması ve davis'in en duygusal ve duygusal açıdan güçlü çalışlarından bazılarının damgasını vurdu.

    davis ve evans daha sonraki yıllarda ara sıra birlikte çalıştılar, ancak bir daha asla bu üç ustaca albümdeki kadar akılda kalıcı olmadılar.

    ''sessizlik de soloya dâhildir…''
    -miles davis

    1960'ların başları davis için geçiş dönemiydi, daha az yenilikçi yıllardı, ancak müziği ve çalımı en üst seviyede kaldı.

    1962'nin sonlarında basçı ron carter, piyanist herbie hancock ve genç davulcu tony williams ile yakında klasik olacak başka bir küçük grup kurmaya başladı; tenor saksafoncu wayne shorter kadroya 1964'te katıldı.

    davis'in yeni beşlisi, hafif, özgür bir ses ve blues'dan avangard ve serbest caza kadar uzanan bir repertuvarla karakterize ediliyordu.

    1960'ların diğer modern caz gruplarının yenilikleriyle karşılaştırıldığında davis beşlisinin çok ritim ve çok tonluluk konusundaki deneyleri daha incelikli ama aynı derecede cüretkardı.

    live at the plugged nickel (1965), esp(1965), miles smiles (1966) ve nefertiti (1967), beşlinin eskimeyen, etkileyici kayıtları arasındaydı.

    miles in the sky ve filles de kilimanjaro (her ikisi de 1968) zamanında davis elektronik aletlerle deneyler yapmaya başladı.

    klavyeciler chick corea ve joe zawinul ve gitarist john mclaughlin'in de aralarında bulunduğu diğer müzisyenlerle birlikte davis, caz füzyon hareketinin ufuk açıcı albümü olarak kabul edilen ın a silent way'i (1969) yaptı.

    çalışma, püristler tarafından davis'in son gerçek caz albümü olarak değerlendirildi.

    davis, rock müziğin ritimlerini, elektronik enstrümantasyonunu ve stüdyo efektlerini tamamen benimsediği bitches brew (1969) albümünün piyasaya sürülmesiyle yeni hayranlar kazandı ama eski hayranlarını kendisine yabancılaştırdı.

    katmanlı sesler, ritimler ve dokulardan oluşan kakofonik bir kaleydoskop olan albümün etkisi, 1970'lerin weather report ve chick corea'nın return to forever gibi füzyon gruplarında duyuldu.

    davis birkaç yıl bu tarzı sürdürdü; live-evil albümü (1970) ve film müziği a tribute to jack johnson (1970) özellikle öne çıkanlar arasındaydı.

    davis, 1972'de bir trafik kazasında yaralandı ve faaliyetlerini kısıtladı, ardından 1975'ten 1980'e kadar emekli oldu.

    the man with the horn (1981) ile piayalara geri döndüğünde, eleştirmenler davis'in beden ve akıl sağlığındaki dengesizliğin beş yıllık arada etkilerini gösterdiğini hissettiler, ancak önümüzdeki birkaç yıl içinde güçlerini istikrarlı bir şekilde yeniden kazandı.

    1980'ler boyunca çeşitli müzik tarzlarıyla uğraştı, çoğunlukla caz-rock dans müziğine yoğunlaştı, ancak blues köklerine dönüş (star people) ve gil evans'ın etkilediği orkestral denemeler (music from siesta) gibi diğer tarzlarda da dikkate değer deneyler yaptı.

    davis bu dönemde we want miles (1982), tutu (1986) ve aura (1989) gibi albümlerle birçok grammy ödülü kazandı.

    davis'in sonraki yıllarının en unutulmaz olaylarından biri, 1991'de montreux caz festivali'nde gerçekleşti; quincy jones yönetimindeki bir orkestraya katılarak 1950'lerin sonundaki klasik gil evans aranjmanlarından bazılarını seslendirdi.

    davis üç aydan kısa bir süre sonra öldü. son albümü doo-bop (1992), ölümünden sonra yayınlandı.

    her ne kadar eleştirmenler davis'in bitches brew'dan sonra yayınladığı çalışmaların çoğunu göz ardı etse de, onun etkileri cazın ana akım izleyiciler arasında popüler kalmasına yardımcı oldu.

    daha sonraki yıllarda eleştirmenleri görmezden geldi ve sahnede dolaşarak, çoğu zaman sırtı seyirciye dönük çalarak geleneğe meydan okudu.

    çok övülen ve aydınlatıcı otobiyografisi miles'ta (1989; quincy troupe ile birlikte), tatminsiz geçmişini ve müzik endüstrisinde gördüğü ırkçılığı açıkça yazdı. (bu entynin kaynağı)

    davis, louis armstrong, duke ellington ve charlie parker ile birlikte caz tarihinin en önemli ve etkili dört müzisyeninden biri ve aynı zamanda müziğin en eklektik uygulayıcısı olarak kabul ediliyor.

    kaynak ; görsel
    (bkz: miles davis birth of the cool) netflix
    (bkz: miles ahead) don cheadle

  • gecenin kör bir vakti vefatını öğrendiğim babam, evin küçük bir odasında soğuk beton üzerinde yatıyor. beyaz bir örtüye sarınmış, kefen değil. dudağının kenarında bir tebessüm var, hala aklımda... her daim çatılmış kaşları ve kesmeye kıyamadığı sakalları yok. yanakları kırmızı. sanki her an olduğu yerden kalkıp "öğlene ne yiyeceğiz" diyecekmiş gibi, uyuyor gibi, şekerleme yapıyor gibi yüzüne bakınca. ama kımıldamıyor, konuşmuyor, susuyor.

    odanın kapısından bakıyorum. o yerde yatıyor ben onu izliyorum. hala bir rüyanın içindeyim gibi hissediyorum. biri beni dürtüp uyandırsın istiyorum. orda bekliyorum. çatılmış kaşları gevşemiş, dudağının kenarındaki tebessüm büyüyor gibi baktıkça.

    birileri omzuma dokunup dostça gelip geçiyor. kapıya dayanıyorum hala, bir yere dayanmam lazım, yıkılırım yoksa...

    hastalandığımız zamanlarda "durun ben sizi bir terletirim bişeyciğiniz kalmaz" diyen babam, buz gibi yatıyor. yanına sığışmak istiyorum. usulca yaklaşıyorum. elimi tereddütlü. korku değil bu, onun öldüğü gerçeği ile yüzleşmek. hani filmlerde görürüz ya öyle işte, dokunmakla, dokunmamak arasında kalıyorum. gözlerimi kapatıp elimi yüzünde gezdiriyorum. hala sıcak... bembeyaz, pırıl pırıl parlayan saçlarına dokunuyorum. bir ölüye dokunmak gibi değil bu. ölü gibi değil, ölmüş gibi değil. gözlerimi açıp saçlarını düzeltiyorum, kaşlarını. o kesmeye kıyamadığı sakallarından arta kalanları seviyorum. belki yaşarken sevemediğim kadar çok seviyorum babamı. o yatıyor, ben ağlıyorum. usulca çekiyorum elimi, elimde onun sıcaklığı, içimde ölümünün soğukluğu... ılık ılık ağlıyorum...

  • benim daha çok dikkatimi çeken, dondurmacının 3 milyon abonesinin olması... algoritma ikide bir karşıma çıkarmasın diye videolara bakmadım ama bu insanlar ne izliyor da 3 milyon abone topluyor? cevap belki de başlığı açanda gizli...

  • 2008'den beri düzenli olarak her yıl verilen edebiyat ödülü:

    2008 gülten akın "çağdaş türk şiirinin günümüzde ulaştığı düzeyi yansıtma niteliği, şiire verdiği emek ve son yıllarda kendi şiirinde yarattığı yenilikler nedeniyle."
    2009 ihsan oktay anar "edebiyatımıza kazandırdığı birbirinden önemli romanları, bu romanlarda ortaya koyduğu özgün üslubu nedeniyle ödüle layık görülmüştür."
    2010 nurdan gürbilek "türkiye'de edebiyatın bütününe deneme penceresinden bakan, sorgulayıcı bakış açısı ve bu coğrafyanın belirleyici öğelerinden endişe konusuna getirdiği çok boyutlu açılım gerekçesiyle."

    2011 şavkar altınel "kendine özgü şiiri ve düz yazısıyla edebiyatımıza önemli katkılarda bulunan şavkar altınel, edebiyat değerlerine sürekli bağlılığı ve farklı edebiyatlar arasında köprü oluşu nedeniyle ödüle layık görülmüştür."
    2012 murathan mungan "30 seneyi aşkın süredir tiyatro, şiir, öykü, roman ve deneme alanlarında gösterdiği yaratıcılık, yenilikçilik ve yetkinliği nedeniyle."
    2013 cemil kavukçu "öykü türünde gösterdiği ısrarlı çalışma, öykücülüğümüze kazandırdığı yeni tipler ve anlatım yöntemleri, üretkenliği ve öykünün edebiyatın gündeminde kalması için gösterdiği kişisel ve yaratıcı çaba nedeniyle."
    2014 küçük iskender "türk şiirine getirdiği özgün soluk ve şiir dilinin geliştirilmesinin yanı sıra otuz yıl boyunca tavrındaki tutarlılık nedeniyle."
    2015 orhan pamuk "roman sanatına verdiği emek ve edebiyatımızın dünyaya açılmasındaki katkıları nedeniyle."
    2016 orhan koçak "günümüz türkiye edebiyat dünyasında oynadığı öncü rol nedeniyle."
    2017 cevat çapan "seçkin şairliği ve çevirileriyle şiirimizin dünyaya açılmasına sağladığı katkıları, edebiyatımızın yeni kuşaklarının yetişmesinde harcadığı uzun yıllara yayılan emekleri ve yayıncılığımızın niteliğinin yükselmesindeki çalışmaları nedeniyle."
    2018 adalet ağaoğlu "arka planlarında türkiye’nin sosyal, siyasi, kültürel yapılarını işlediği romanlarını, yenilikçi anlatım teknikleriyle kaleme almış, günlükleri, öyküleri, roman ve oyunlarıyla edebiyatımızın doruklarından biri olmuştur."
    2019 latife tekin "toplumsal yaşama eleştirel bakışı ve kadın ve çevre konularına duyarlı romanları için verilmiştir."
    2020 jale parla “akademi ile edebiyat dünyasını bir araya getirme konusundaki başarısı, türk edebiyatı üzerine özgün çözümlemeleri ve edebiyat eğitimine katkılarıyla, eleştiri geleneğini kültürel inceleme ve karşılaştırmalı edebiyat yönünde zenginleştiren yeni alanlar açması nedeniyle vermiştir.”

    2021 selim ileri "öyküleri, romanları, deneme ve senaryoları, edebiyatımızın geçmişine, bugününe ve tüm alanlarına sunduğu sürekli ve nitelikli katkı ve edebiyat dünyasında oynadığı öncü ve yenilikçi rol nedeniyle."
    2022 mehmet eroğlu "mehmet eroğlu, kişisel ya da toplumsal yıkımlara, acılara karşı duyarlılığı ve sorumlu bir aydın yazar tavrıyla, gerçek hayatın, gerçek insanlarını, yakın tarihin karanlık dönemlerini ele alan romanlarıyla ve girdiği yeni arayışlarla ödüle layık görüldü."
    2023 füruzan "1970'lerden itibaren çöken burjuva ailelerinin, yoksulluk ve yalnızlıkla boğuşan kadın ve çocukların, yabancı ortamlarda bunalan ve yurt özlemi çeken göçmenlerin dramlarına sevecenlikle yaklaştı; umutlu gelecek için emek verenlerin uğradıkları haksızlıkları ve toplumsal yaraları ele alırken kişileri derinlemesine inceledi, anlatımını ayrıntılarla besledi. yapıtlarıyla öykünün yenilenmesine ve yaygınlaşmasına öncülük etmiş yazarların başında geldi."

    https://www.erdalozedebiyatodulu.com/yillar

  • şemsiyenin atası ilk ortaya çıktığında sadece güneşten korunmak amacıyla kullanılıyordu. amacı sadece güneşten korumak olan bu şemsiyeler parasol olarak da biliniyor.

    umbrella, latince gölge anlamındaki umbra'dan geliyor. ingiltere'de şemsiyelere brolly de denebiliyor.

    şemsiyenin tarihi neredeyse dört bin yıl öncesine dayanıyor. eski asur, mısır, yunan ve çin uygarlıklarında da kullanıldığı biliniyor.

    çinliler, bu güneşten korunma aracını ilk defa yağmura karşı kullandılar. yağlı kağıt, ipek ve bambu yapraklarından şemsiye yapıyorlardı.

    acem gezgin ve yazar jonas hanway tarafından popüler olana kadar şemsiye sadece kadınlar tarafından kullanılmıştır. 1750'lerde hanway, rezil olmayı göze alarak 30 yıl boyunca şemsiye kullanmış. john macdonald'ın da 1778 yılında londra'da yağmur yağdığında ipek bir şemsiye kullanması tarihe geçen başka bir ayrıntı.

    batıdaki tarihi ile ilgili ilginç bir ayrıntı olarak, ispanya ve portekiz'de aynı dönemde ortaya çıkması gösterilebilir. robinson crusoe romanında robinson'un kendisine bir şemsiye yapması da ilginç bir ayrıntıdır. sonradan ağır şemsiyelere robinson adı verilmiştir.

    viktorya çağında, ahşap şemsiyenin yapım maddelerinden biriydi. fakat ahşap son derece pahalıydı ve ıslandığı zaman şemsiyenin katlanması mümkün olmuyordu. 1852'de çelik tellere sahip şemsiyeler samuel fox tarafından icat edildi.

    ilk şemsiye dükkanı olan james smith and sons 1830 yılında açıldı ve günümüzde hizmet vermeye devam etmektedir. william c. carter ise 1885 yılında “şemsiyelik”i keşfetti ve şemsiyelerin sürekli ortada durması veya ortadan kaybolması gibi sorunların köküne kibrit suyu dökülmüş oldu.