avni anıl

• zeki müren ile düetleri:
  http://www.youtube.com/watch?v=7zok4ykw_rk
  
  sonra da gel, geç doğduğun için üzülme.
  millet erkenden doğmuş, bu sahneyi canlı izlemiş falan...
  bizim payımıza da yazları serdar ortaç, kışları demet akalın düşüyor.
  
  hayatım şanssızlıklar üzerine kurulu.
• bende çok büyük bir saygı uyandırırdı. halâ da öyle.
  
  ünlü kişilere çok rastladım, konuşma imkanımın doğduğu ortamlar da oldu ama hiçbirine bakmadım bile. avni anıl'la evlerimiz yakındı ve kendisine sıkça rastlardım. her gördüğümde, o, gözden kaybolana kadar arkasından dakikalarca bakardım. sonra eve gidene kadar "ah, bu şarkıların gözü kör olsun." şarkısını mırıldanırdım.
  
  ruhu şad olsun.
• kendisi hakkinda buyuk bir ihtimalle son 10 yilda topluma turkce $arki diye dinletilen viyaklamalara munasip bir yeriyle gulmekten yorulmustur, diye du$unmekten kendimi alamadigim buyuk besteci. herhangi bir bestesi ustunde ortalama cali$ma suresi 4 aydir. bu yuzden tuvalette bile beste yapabilen serdar ortac'i cok kiskanmaktadir.
• bütün eserleri:
  
  ağla çeşmim eski lezzet kalmamış peymânede
  ağlaya ağlaya giderim diyor (gelin alayi)
  akşamın olduğu yerde bekle diyorsun gelmiyorsun
  alem bahânedir varlığın için (bahane bahane)
  aşk bu değil yapma güzel
  aşk nedir nasıldır bilen var mı
  ayrılık ümitlerin ötesinde bir şehir
  baharla hazân birleşemez ortada yaz var
  bak kalbime sevgin acı bir iz gibi kaldı
  benim yârim bezden kilim dokur
  ben yağmur ben güneş ben sevgi seli sağnak sağnak
  bilsem ki kâlbinde hâlâ yerim var
  bin yıl sürecek bir bahar gibi geldin
  bir alev bir ışık senin bakışın
  bir ateşim yanarım külüm yok dumanım yok
  biraz kül biraz duman o benim işte
  bir bakıp gözlerime her şeyi anlarsın ya
  bir başka edâ başka bir arzu ile geldin
  bir çağrına bin cân ile gelirim
  bir geceye bir ömür verilir kanlıca'da
  bir kerre bakanlar unutur derdi günâhı
  bir peri masalı kulaklarına
  bir yâr sevdim etekleri yeldirme
  bu akşam bütün meyhânelerini dolaştım istanbul'un
  bir acem bahçesi bir seccâde
  dalıp hâtıralara unutma ara beni
  dil şâd olacak diye kaç yıl avuttu felek
  diz çöksem önünde âh niyâz etsem
  dolaşır dururum boş yere neden
  dönmem kucağına aşkın daha dün geldim
  düşündükçe mâziyi bir rüyâ gibi zaman
  düşüverdim mecnun gibi dillere
  ey bu bahçelerde esen eski şarkılar nerdesiniz
  firâkınla yansa ten yine vuslat dilemem
  geceler içinden bir gece seçtik
  gönül her akşam yanında görmek ister seni
  gözlerin bir aşk bilmecesi sorar gibi (aşk bilmecesi)
  gözlerin kömür senin bakışın ömür senin
  gözlerin senin gözlerin beni nar rengi ...
  gül biraz bunca keder bunca gözyaşı bitsin
  gülünce güzelsin ağlarken güzel
  gün be gün yaşanan o hâtırayı unutup boş yere atmak olmaz ki
  güzel gözler menekşe yüce dağlar mor olur
  her seher goncalar açtıkça solan gül dökülür
  irmakla akıp taşmışım bulutla gezip şaşmışım
  içimde bin türlü keder senden gelir sana gider
  ağla gitar çal gitar (içimde nice uzun yılların)
  içimde nice uzun yılların özlemi var (ağla gitar)
  iki dudak arası bir zaman
  kader kime şikâyet edeyim seni bilemem
  kaderimde hep güzeli aradım
  kadir mevlâ'm sen verirsin bu canı
  kalbimi dolduran güzel gözlerin
  kederden tasadan gamdan söz etme
  kısmet deme hayâllerime usandım sanırım
  kim derdi ki bir gün bana cânân olacaksın
  kim kime yürekten vurgun
  kurumuş topraklar gibiyim (yağmur duasi)
  yağmur duasi (kurumuş topraklar gibiyim..)
  kuytu ormanlar gördüm gözünün hâresinde
  lâcivert akşamlar susunca birden
  marmara incisi ey şirin diyâr (mudanya güzeli)
  mudanya güzeli (marmara incisi..)
  mâziyi düşündüm de yoruldum hâlin elinde
  merhabâ kız kulesi merhaba eyüp sultan
  mihrâbım diyerek sana yüz vurdum
  ne olur akşamları gelsen otursan yanıbaşımda
  ne yeşili ne siyahı gözümde hep gözleri var (yalan yillar)
  ne zaman seni düşünsem içim ürperir
  neden hiç dinmiyor gözyaşların bî-çâre gönlüm
  ömrümüzün son saati çalmadan gel ne olur
  öyle dudak büküp hor gözle bakma
  rüyâ gibi uçan yıllar biraz durun durun biraz
  safâlar getirdiniz safâ geldiniz dostlar
  sâkî boşalan sâgara dök eski şaraptan
  sen âşık olamazsın gökte kaç yıldız var bilmiyorsun
  sen bir parça seviver ben onu sel eylerim
  sen körfeze geldiğin zaman yıldızlar güler
  sen ne kadar saklasan gönlündekini
  sen o ulaşılmayan çok uzak kıyılarsın
  sen saçlarıma koşan aklar gibisin
  sende bir sen yaşar ki o sen değilsin
  seni gördükçe gönlüm gibi ömrüm de bir başkalaşır
  sevginin baharı mı derdinle geçen her dem
  sevil sevil de atıl oldu mu ya
  sevmek acı bir arzu derler sevilmiyor sevenler
  sevmiyorum seni artık gözlerimi geri ver
  son akşam döküver örgüleri de..
  son gemi benim için kalkar limandan
  sordular mecnûn'a leylâ'nın saadet hânesin
  söyle ey dilber nesin sen can mısın cânân mısın
  söyletenle söyleyen dil hepsi bir
  şarkılar söyle o sâhillerde rüzgârlar bana
  şarkılar yazdım sana sazlar seni kıskandı
  şu yalan dünyâyı aşksız geçirme (her şey aşk için)
  toprak olmaz bende tenden başkası
  uçtu ellerimizden en güzel günler aylar
  unutamıyorum unutamıyorum gecem yok artık gündüzüm yok
  unutulmuş ne varsa sevgiden geri kalan
  uzuyor yıllar gibi dakikalar sen yoksan
  ümîdim sen neş'em sen hayâlim hülyâm sensin
  üzgün değiliz belki de memnun gideriz
  vakit geçti erenler gayrı yaklaştı encâm
  yeşil gözlerinde nemler
  yıldızlar saçılmış inciler gibi
  yollara düşüyorum sen başlıyorsun
  mevsimler ayrıdır çiçekler başka
  bir eylül getirdi sevgini bana
  hayırlısı veys'dir tâbiinlerin
  engine de deli gönül engine
  o ne ince oya ne zarif nakış
  burada mevsimler gün batımında
  bu ömürden bu tükenmez çileden ağaran saç dökülen yaş kalacak
  leyleği havada görmedik amma gönlümüz yerinde durmak bilmiyor
  bu kadın herkesi mecnûn edecek
  birdenbire bir aşk bu sırasız zamansız
  sevgin yaşatır beni sevivermen öldürür
  kadeh var yiyesim gelir
  bu nasıl sevgi böyle bu nasıl tutku
  eylül'e az kaldı yeşiller kızıla sonra sarıya kesecek ve düşecek dallarından
  sen gelsen eğer her gece mehtâb ile eller buluşur
  öyle güzel öyle şirinsin ki sen
  bir göz aşinalığı var aramızda
  yüzümü hasretine döndürdüm bekliyorum
  sen gelmeyi bilmiyorsun aklın hep gitmelerde
  ceylân gözler umutların pınarı
• turk muzigine adanmis koca bir omur. devlet sanatcisi olmayi hak etmis bestekar , soz yazari.
• eserlerini beğenmemenin, burun kıvırmanın marifet sanıldığı usta.
  
  arada müzisyen arkadaşlarla, koristlerle, solistlerle bir araya geliyorum. daha doğrusu onlar bir araya geliyor, ben de ucundan kıyısından dahil olup dinliyorum. kimi doğrudan dile getiriyor düşüncelerini, kimi de "filanca da şöyle dedi geçende..." tarzında aktarımla öğreniliyor. en son izmir'deki usta kemençecilerden biri "aman o adamın da şarkıları bir şeye benzemiyor. kim seslendiriyor ki zaten?" gibi bir şey demiş. "ben klasikçiyim." diyenler yeterince klasik bulmaz, eskiye ihanet sayar; yenileri sevenlerse bir celal abacı, zekai tunca arabeskliği bulamadıklarından beğenmez.
  
  "o, neoklasiklerin sonuncusuydu." denen bu büyük usta için yapılabilen en güçlü savunmaysa, ne yazık ki gördüğüm kadarıyla "ama bekir sıtkı sezgin rahmetli, o'nun şarkılarını okudu"dan öteye gitmedi şimdiye kadar.
  
  bestesinde içine sinmeyen bir dizeyi değiştirmek için 6 ay titizlenen bir ustayı böyle anmak acı geliyor bana...
• sık çalınıp söylenen eserlerinin yanısıra az bilinen eserleri de altın değerindedir. mesela şunlar:
  
  (bkz: söyletenle söyleyen dil hepsi bir)
  (bkz: neden dinmiyor hiç gözyaşların biçare gönlüm)
  (bkz: dolaşır dururum boş yere neden)
  (bkz: sende bir sen yaşar ki o sen değilsin)
  (bkz: şu yalan dünyayı aşksız geçirme)
  (bkz: bir alev bir ışık senin bakışın)
  (bkz: bir eylül getirdi sevgini bana)
  (bkz: sen körfeze geldiğin zaman yıldızlar güler)
  (bkz: bir kere bakanlar unutur derdi günahı)
  (bkz: gözlerin bir aşk bilmecesi sorar gibi)
  (bkz: ne olur akşamları gelsen otursan yanıbaşımda)
  (bkz: kaderimde hep güzeli aradım)
  (bkz: yalan yıllar)
  (bkz: ey bu bahçelerde esen eski şarkılar neredesiniz)
  (bkz: şarkılar yazdım sana sazlar seni kıskandı)
• şarkılarını her zaman sevdim, bilmediğim şarkılarında da uslubunu tanıdım.
  hiç karşılaşmadık, ama aynı meyhaneye müdavim olduğumuzu bilirdim. belki karşılaştık da, ben farketmedim. 2 yıla yakın süredir ayda 2-3 kez uğradığım bab-ı ali meyhanesi'nde, gide gele aşina olduğum yan masadaki yüzlerden biri ayağa kalkıp bir el işaretiyle saz ekibini susturdu.
  
  "arkadaşlar, şimdi haberi geldi, avni abiyi kaybettik"
  
  sessizliği kanun taksimi bozdu, bab-ı ali meyhanesi avni abisini o harika şarkısıyla uğurladı:
  
  bu akşam bütün meyhanelerini dolaştım istanbul'un.
• grup vitamin'deki emrah oğludur.
• son istanbul beyefendisi. sevimli, tonton, yaşıyla alay edercesine hayat dolu idi. gençlere yön verir, el verir, onları yüreklendirirdi. her bir notası üzerinde günlerce, aylarca uğraşılmış, ilmek ilmek işlenmiş, onlarca sevdaya fon müziği olmuş tınıların erbabı olarak başımızın tacı etmiş, üstâd demiştik. salt besteci değil ömrünü türk müziği'ne adamış bir emekçi idi.
  
  her keman sesinde, mihrab diye yüz vurulan her sevgilide, istanbul'un bütün meyhanelerinde, gözü kör olası her şarkıda biraz kül biraz da duman artık avni anıl.