var olmanın dayanılmaz kapanımı ^*

• (bkz: dünya üzerime kapandı)..
• geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan bungunluk profesörü, sıkkın insan milan kunderanın geçmesi ihtimalinde sarfı muhakkak olan söz. ruhundaki hummayla sarsılan kimilerinin dünyayı hieronymus bosch'un dünyevi hazlar bahçesi eserindekiler cinsinden imgelerle algılayan ve dolayısıyla da kurgulayanların kaçamayacağı derin kuyu. kabul, sürmekte kurt köpeği yüzyıl^* ve kabul, intihar karası faytonlar göğe ağıyor atlarıyla birlikte^*; lakin çiçekler hala toprağa tutunuyor ve hala güzellik yürüyorsa yeryüzünde; doğan kuzey şafağını^* göstermek kişinin boynunun borcu olmalıdır.
• fenafilhufre durumu. dünya çukurunda yok olma, çukurlaşma halidir. çukurdan kaçışa dair umudun olmadığı, dünyanın üstümüze kapandığı bir anda sisifos misali çıkıp çıkıp düşülmektedir varlık çukuruna. mahmut derviş'in şu dizelerinin anlattığıdır: "üstümüze kapanıyor dünya/son boğaz gelene değin/ve koparıyoruz uzuvlarımızı, geçebilmek için/unufak ediyor bizi dünya"
  
  başlığın isim babası olarak (bkz: slavoj zizek)
  zizek'in aynı konuyu sibermekan bağlamında okuması için (bkz: kırılgan temas)
• her kahraman'in yunus'un midesinde gecirdigi sure icin kullanilan deyimsi.^**
  
  kapana kapana kendimiz oluruz bu alemde. lakin bu varolurken dayanilmaz bir $ekilde kapanma psikozuna girmi$ muctehidlerin, kapanmaya cesaret etmeden once birkac sureci ba$ari ile gecirmesi lazim gelmektedir:
  
  surecler:
  
  1- durup dururken rahatsiz olup, "ben x gibi bon bon bakan birisi olmayacagim, bilmemne gibi ogrenip, ara$tirip bilmemne olacagim" dediniz mi? onunuze cikan firsatlara "hell yeah" diyip atladiniz mi? hayati dort gozle kucaklama firsati olacak kadar bahtli olup da bu firsatlari kucakladiniz mi? peki rasyonalize ettiniz mi kucaginizi, kucakladiklarinizi?
  
  2- madem bu kadar $ansliydiniz ve her taraftan size teklifler yagiyor.. "allahim bu ne kadar firsat yarabbim" derken, reddettikleriniz oldu mu? tum bu redd-i ilhak tecrubeleri sonunda bir$ey sectiniz mi? o bir$ey kendi oz iradenizin, aklinizin ve vicdaninizin suzgecinden gecen bir gerceklik mi? reddedilen firsatlari aratmayacak bir yolculuk vaadediyor imi?
  
  3- peki diyelim... size yapilan cagri'yi duyup, reddetmeniz gereken cagrilari reddettiniz ve seciminizi yaptiniz. yola koyuldunuz. lakin yolunuza bazi tipler cikiyor, "yassah karde$im giremen" diyor... bu adamlara tokati koydunuz mu?
  
  4- ve $imdi geldiiik kapanma surecine... i$te burada $u ana olu$turdugunuz tum ki$iligi, ozguveni bir zahmet yok etmeniz lazim gelecek. bana inanmayan acsin yunus peygamber'in ba$ina gelenleri okusun efendim. "olelim yeniden dogmak icun marianne," demek lazim bu kapanma surecinde. adini, cismini, on yargilarini, eskiyi, yeniyi, gelecegi uunutmak; kapanarak yeniden ben ben ben olmak lazim... bilinmeyene girip, ki$iligi cozmek ve cozumlemek lazim. depresyon kiliginda, ingresyon kiliginda gelen du$unceleri kabul edip, anlayip, ve de onunde sonunda ta$ak oglanina cevirmek lazim...
  
  ki daha sonra hayat denilen yolda kar$imiza cikan sinavlari gecip, en muhim sorunumuzu, sorularimizi cozup, kendi sesimizi bulalim...
  
  joseph campbell dir dir ediyor sag kulagimda: "to evolve out of this position of psychological immaturity to the courage of self-responsibility and assurance requires a death and resurrection. that's the basic motif of the universal hero's journey -- leaving one condition and finding the source of life to bring you fourth into a richer or mature condition."