tutuk

• belirteç, nişane. babam başka biriyle anama haber gönderiyor, şunu ver, şunu yap diye talimat veriyorsa önceden anlaşmış olurlar, teyit edici bir eşyasını da habercisiyle birlikte salarmış. ancak o belirteç eşyayla geldiyse anam gerekeni yapar, o özel nesneyle haber gelmemişse hiç kımıldamaz, veya geleni atlatır, reddedermiş. gönderilen çoğu zaman babamın tespih veya terlik gibi özel eşyası olurmuş. o belirteç eşyaya tutuk derlermiş.
  
  ölüler tutuklanmaz, hapsedilmez, cezalandırılmaz sanma. belki mezarlar zindandır. toplumun çıkarı için tutulduğumuz. ölü yaprakların selobanttan kelepçelerine bak, yaprak aralarında kıvrılamadan düzleşmelerinden ibret bul.
  
  (bkz: dutuk)