litost

• bergen'in yüzündeki kezzaptır.
  
  (bkz: bergen dinlemekle dinlememek arasında kalmak/@hietzsche)
• melaba. yine ben. litost. ama bu defa mutasyon gecirdim; the halis-litost'um artik. matrix reloaded gibi. cok daha havali yani. hani ulkelerin savas ucaklari duserken umursamamak gibi. zaten savas ucagi dusmeyecek de biz mi dusecegiz? yani bir savas ucagina dusmek, savas pilotuna da olmek yakisir zaten. ama ben sahsen. ben yani ben; the halis-litost. hep yuzerken ayagina kramp girenlerden degil, karsi tarafin ayagina kramp girmesini isteyenlerden. hani o sarkidaki gibi mide bulantisinin sebebini dunya bilenlerden degil, mide bulantisina sebebiyet verenlerden. tum savas ucaklarini dusurmek isteyen ben. yani ofkesine yenik dusen ben. persler'e kendini oldurtemeyen. ama savurdugu kezzapla, karsi tarafin yuzunu percemleri ile sakladigini gorunce, kazandigini sanan zavalli ben. ben. ben. tum vucudunu kaplayan, hno3 formulunden ibaret -zavalli- ben. keske percemlere asilarak olsem.
• lise yıllarında açılamadığımız platonik aşklarımız gibi; bu hâlin içine düşünce, hissettiklerimizi kendi kendimize bile itiraf edemediğimiz bir duygudur litost.