• okuyalım, görelim... çöp evlerimizi müze mi yapsak yoksa bir güvercin evi mi, karar versek.. tarihin hangi bölümü kişisel sorusuna cevap olabilecek kumru.
  • arka kapaktan:

    2002 yılında yayınladığımız yalan adlı romanıyla büyük ilgi toplayan tahsin yücel, yeni romanı kumru ile kumru'da yine toplumumuzun aslında gözler önünde olan ama kimsenin bir türlü dile getiremediği, yüksek sesle söylemekten herkesin ürktüğü bir sorununu anlatıyor. yaşamımıza egemen olan eşyanın, yalnızca günlük çalışma biçimimizi değil, aynı zamanda duygularımızı, düşüncelerimizi, giderek kişiliğimizi nasıl etki altına aldığı, son derece etkileyici ve inandırıcı bir dille anlatılmış güç konuyu ustalıkla romanlaştırmış: eşya, zamanla bize egemen olur. başka pek çok konuda olduğu gibi eşya tutkusunda da televizyonun belirli bir etkisi vardır. oysa bir yerde durup kendi kendimize sormamız gerekir: kim kumanda etmekte? biz mi televizyonu, yoksa televizyon mu bizi?
  • nasil ki bazilarimiz cocuk ile cocuk olmaya kalkip sebege donerse kimimiz de kumru ile kumru olmaya pek hevesleniriz. mesela soyle:

    - ulan guguuu guguuu gugu guk sabahtan beri beynimi sikti be. simdi gosterecem ben ona...
    - birak abi ugrasmaya degmez, kumru ile kumru olma.
  • nesne takıntıları ve gunluk yasamı ablukaya alan teknolojı uzerıne yazılmıs enteresan bır roman..
  • --- spoiler ---
    en çok buzdolabına aşık olmuş olan küçük bir kadının hikayesi...
    --- spoiler ---
  • --- spoiler ---

    hayatındaki en kıymetli iki şeyi buzdolabı ve asla özrünü kabullenemediği kızı olan hırs abidesi bir kadının, ve ruha hükmeden eşyanın leziz hikayesi.
    kendinizi içinde buluveriyorsunuz...

    --- spoiler ---
  • üniversitedeki hocamın bir tahsin yücel hayranı olması vesilesiyle ''final sınavından kumru ile kumru kitabinden sorumlusunuz sınavın 50 puanlık bölümünü bu kitaptan soracağım'' triplerine girmesinin ardından, kitabı okuyan sınıftan arkadasa özet ver piç diye yardım çığlıklarımın sonucsuz kalması sonucu sınava 2 gün kala okumaya baslayıp sınav saatine yakın bitirmeyi başardıgım güzel akıcı bir kitap.
  • insanın köklerine olan bağını sorgulayan bir tahsin yücel romanı. kişinin, eğitimine, doğup büyüdüğü yere bakmayan bir 'öz'ü olduğunu, bu özden uzaklaştıkça kendisini olur olmadık şeylerle oyaladığını güzel güzel anlatıyor. (krş: rosebud) bir yandan da anadolu'dan istanbul'a gelmiş olan geniş kitlelerle ilgili birtakım analizlere girişiyor yazar. romanın dili, yücel'in diğer romanlarına oranla türkçeye daha yakın.
hesabın var mı? giriş yap