• sekizinci nesil yazar. hoşgelmiş. nice nesillere.
  • sekizinci nesil, yardımseversever bir yazardır kendileri.
  • (bkz: jean - jeanne)

    (bkz: hmmm)*
  • her insanın böyle bir arkadaşı olmalı.
  • yönetmenlik koltuğunda bruno dumont'un yer aldığı 2019 yapımı film.

    film, dünya prömiyerini bu sene gerçekleştirilen 72. cannes film festivali'nde yapmıştır.

    bruno dumont, 2017'de jeanne d'arc'ın çocukluğunu anlatan jeannette, l'enfance de jeanne d'arc (jeanette) ile başladığı müzikal söylence dizisine 2019'da ''jeanne'' ile nokta koyuyor.

    cannes'da belirli bir bakış bölümü'nde ''jüri özel mansiyonu'' kazanan film, önceki filmin kaldığı yerden devam ediyor ve ergen yaşlardaki jeanne d'arc'ın ingilizlere karşı savaştıktan sonra kâfirlik suçlamasıyla yargılanışını anlatıyor.

    ''jeannette, l'enfance de jeanne d'arc''ın müziklerini filmekimi'nde konser veren igorrr bestelemişti; ''jeanne''ın şarkılarıysa fransa'nın en önemli müzisyenlerinden christophe'a ait.

    görüntü yönetimiyle özellikle öne çıkan filmde jeanne d'arc'ı yine lise leplat prudhomme canlandırıyor.

    filmin afişi
  • filmekimi 2019 kapsaminda izledigim bruno dumont nin yavan filmi.

    film, fransa tarihinin onemli kahramanlarindan jeanne d arc in ergenlik zamanlarini anlatiyor. jeanne, cekim teknikleri ile bakarsak dusuk butceli ogrenci filmlerini andiriyor. toplamda 2 mekan kullanarak filmi bitirmisler. tek mekanda gecip insani etkileyen efsane filmlerde var tabi ,(12 angry man, das boot, dogville, buried...vb) ama bu film asiri siirsel oyunculuklariyla ve gereksiz bos sekanslariyla guzelim konuyu mundar etmekten baska bir ise yaramamis. jeanne d arc i oynayan cocuga sadece bagara bagara konus denmis herhalde. 23 nisan siiri okuyan bebeler gibi tiz bir sesle butun film boyu kulagimizi tirmaladi. filmde o kadar cok bos sahne, sekans var ki! 10 dakikalik bir film loop a alinmis gibi. kilise sahnesinde 1. yargic geliyor. diz cokup dua ediyor. 5 dakika. sonra koltuguna oturana kadar kamera takip ediyor. sonra gelen 8 kiside bu sahne tekrar ediliyor. bu ne amk? bir de ustune davanin en can alici noktasinda birden sarki soyleyen dedeye kahkaha attim. ahahaah! epic dramin icinde o sesle nasil bir sarki soylemek? drami komedi yapmis.
    jean-luc godard cakmasi kendini avangart sanan yonetmenlerden gina geldi artik. cannes da bu tarz filmleri odullendirerek besliyor. umarim avangart bir sekilde biterler.
  • tarzını en beğendiğim parisienne.
    keşke arkadaş olsak ve beraber paris sokaklarında uçuş uçuş elbiseler ile gezebilsek seninle :d
    (bkz: jeanne damas)
hesabın var mı? giriş yap