gidim

• mezopotamya mitolojisinde, sürekli olarak mutlu kılınması gereken ölü bir insanın yeraltı dünyasında yaşayan ruhudur. bu ruhlar genellikle pek mutlu değillerdir. bunlara düzenli olarak yiyecek ve içecek sunulmalıdır. eğer beslenmezlerse huzursuzlanıp yaşayanlara dadanma eğilimi gösterebilirler. gidim aynı zamanda canlılara eziyet etmek için ölüler diyarından gelmiş bir hayalettir de. özellikle de acı çekerek ölenler yeraltı dünyasında rahat edemeyip geri dönerler ve yaşayanları zaptederler. vücuda kulaktan girebilirler, büyüyle onlara karşı konabilir.
  bilinçli ve istekli olarak ruhları çağırmak babilde bilinir ve uygulanırdı. oldukça tehlikeli bir faaliyet olarak görülmesine rağmen, bu şekilde çağırılan ruha gelecekle ilgili sorular yöneltilirdi. ölülerle iletişim kurmanın getireceği olumsuz sonuçlar için ritüeller bulunuyordu. hayaletlerin bir takım hastalıklara neden olduğu düşünülürdü. buluntulara göre, qat etemmi'nin (hayaletin eli) az çok psikolojik bir hastalık olduğu düşünülebilirdi. öte yandan sibit etemmi'nin (hayalet tarafından zaptedilmek) kesin fiziksel belirtileri olduğu görülürdü.
  (bkz: hayalet)
  (bkz: yatır)
• tonguç rador'un momentum yerine kullandığı sözcük.
• akıbet, beklenen son gibi bir anlamı var. bu gidişle diye daha basit bir türevi mevcut.
  işin gelimi gidimi diye de bir terimle ilintili.
  gelim ise zıt ikizi, ayrılmazı, demek siyammışlar.
  tümevarım harika da, kurtlanırsak aynı anlamda tümegidim diyebilir miyiz?
  
  (bkz: sözün gelimini gidimini bilmek)