gidersen yıkılır bu kent

• ahmet tellinin cok sevdigim bir siiri.......
  
  gidersen yıkılır bu kent, kuşlar da gider
  bir nehir gibi susarım yüzünün deltasında
  yanlış adresteydik,'kimliksizdik' belki
  sarışın bir şaşkınlık olurdu bütün ışıklar
  biz mi yanlızdık, durmadan yağmur yağardı
  üşür müydük nar çiçekleri ürpeririken
  
  gidersen kim sular fesleğenleri
  kuşlar nereye sığınır akşam olunca
  
  sessizliği dinliyorum şimdi ve soluğunu
  sustuğun yerde birşeyler kırılıyor
  bekleyiş diyorum caddelere, dalıp gidiyorsun
  adını yazıyorum bütün otobüs duraklarına
  öpüştüğümüz her yer adınla anılıyor
  bir de seni ekliyorum susuşlarıma
  
  selamsız saygısız yürüyelim sokakları
  belki bizimle ışıklanır bütün varoşlar
  geriye mapushaneler kalır, paslı soğuklar
  adını bilmediğimiz doslar kalır yalnız
  yüreğimize alırız onları, ısıtırız
  gardiyan olamayız kendi ömrümüze her akşam
  
  gidersen kar yağar avuçlarıma
  bir ceylan sessizliği olur burada aşklar
  
  fiyakalı ışıklar yanıyor reklam panolarında
  durmadan çoğalıyor faili meçhul cinayetler
  ve ölü kuşlar satılıyor bütün çiçekçilerde
  menekşeler nergisler yerine kuş ölüleri
  bir su sesi bir fesleğen kokusu şimdi uzak
  yangınları anımsatıyor genç ölülere artık
  
  bulvar kahvelerinde arabesk bir duman
  sis ve intihar çöküyor bütün birahanelere
  bu kentin künyesi bellidir artık ve susuşun
  isyan olur milyon kere, hiç bilmez miyim
  sokul yanıma sen, ellerin sımsıcak kalsın
  devriyeler basıyor karartılmış evleri yine
  
  gidersen yıkılır bu kent kuşlar da ölür
  bir tufan olurum sustuğun her yerde
• hic bir olumlunun kendisine okunmasini hakedemeyecegini veya hic bir olumlunun kendisine okundugunda hakkini veremeyecegini dusundugum, ahmet telli'nin ilk okudugum^* mukemmel siiri.
  
  (bkz: ahmet telli)
• her yıl baharda eminönü'nden fesleğen alıp sulamamın ve tören gibi tüm yaprakları ölene kadar o saksıya bakmamın sebebi olan güzel şiir.
  bir de seni ekliyorum susuşlarıma, gardiyan olmayız kendi ömrümüze her akşam, gidersen kim sular fesleğenleri gibi dizeleri seneler önce ezberlenmiş, içime kazınmış, bir diğer çok güzel ahmet telli şiiri.
• bende derin izleri olan ahmet telli şiirlerinden biridir. havaların değil, sıcak aşkımızın ateşiyle yandığımız o yaz, sevgilimi uzun yolculuğuna uğurlarken, son söz olarak "gidersen yıkılır bu kent kuşlar da ölür / bir tufan olurum sustuğun her yerde" demiştim. o gideceği yere vardığında televizyonlar 17 ağustos 1999 depremini haber veriyordu. yıkılmıştı şehir, yıkılmıştık. binlerce kuş ölmüştü, bir tufan olmuştu sustuğumuz her yerde.
• kalbimin başka hiçbir zaman olmadığı kadar edebiyat, şiir, ankara akşam üzerileri ve dostlukla dolu olduğu dönemlerde tanıştığım, bugün sözlükte ne hoş bir tesadüfle yeniden okuduğum ve okuduğum gibi de o tanımsız ama umut ve sevgi dolu anların kokusunu bana duyurmuş olan şiirdir.
• (bkz: sen yoksun)
  (bkz: attila ilhan)
• sahipsiz kalmis, kaldirimin orta yerinde duran ölü kuşlarin siiri.. gunlerdir durmadan dinliyorum ve ahmet telli'nin bir kez daha kendi siirlerini yorumlayisina hayran birakiyor beni.
  
  "gidersen yıkılır bu kent kuşlar da ölür
  bir tufan olurum sustuğun her yerde..."
• ankara'nın gri tonuna çok yakışan ahmet telli şiiridir. gri kentin gri aşklarına yazılan binlerce şiirden biri gibi sanki.
  üşümek hiç bu kadar güzel olmamıştı.
  sokul yanıma sen, ellerin sımsıcak kalsın
• sevip sevip de susmaya mecbur olanların şiiri,
  kanadı kırık ,ürkek bir güvercini tutan ellerin şiiri,
  soğuk bir kış gecesinde yalnızca susmuş,pusmuş sokakların şahit oldukları aşkların şiiri..
  
  'bir nehir gibi susarım yüzünün deltasında',
  'sustuğun yerde birşeyler kırılıyor' ,
  'bir de seni ekliyorum susuşlarıma ',
  'bir tufan olurum sustuğun her yerde'.. ^*
• çok çok çok uzun zaman önce duyduğum, okuduğum bir şiir. bir zamanlar kuva-yı seyyare'nin dillerinden düşmez idi.