dravdan

• yalandan, masucuktan, tıraştan, palavradan anlamlarına gelen argo sözcük
• mizah dergilerinde sık sık kullanılmaya ba$layan kelimedir. kelimenin aslı yanılmıyorsam kürtçede ki yalan kelimesinin kar$ılığından gelmektedir.^*
• soner günday in , özellikle tirtstar da çok fazla yer verdiği kelime. çok dilime dolandi , kurtulamiyorum..
• (bkz: pilavdan)
• sadri alışık tarafından kullanılmıştır.
• uykusuz dergisindeki güzel insan, sn vedat özdemiroğlu'nun yazılarında sıklıkla kullandığı kelime..
  lakin rivayete göre kürtçe de (derev) yalan anlamındadır.. fakat (drav) olayı farklı bir boyuttur kanımca..
• (bkz: madiden)
• bir (bkz: ethnique punch) şarkısı.
  
  "gırla hata varsa, kralcılar çoksa kraldan
  ne istifa yarar ahmak ne fayda var firardan
  uzak koğuşlarda paralanıp harlanır intikam dravdan
  şu karanlık dünyamda
  
  çekmekle süner suni derdi, ceremesi
  boş hayat beleş gelip geçer bak bedava denemesi
  eshefle hayıflanır asap bozan şu mazi perdesi
  en saydam hevesler hezeyanların beşik kertmesi
  
  bilhassa keşkeler bi’ kaşık su gün aşırı boğul dur
  sana kalan tekil, senden aldıkları da çoğuldur teh
  elde kalan bakır tasta dolu yavan kahır
  garibin feryadı kaderi yanında yaban kalır, duyan tanır
  
  avantadan kaporta kemiren
  cehaletin meramı tokat özü deviren
  kötülüğün sonu yoktu beriden
  karıştıkça karış sonra tara yeniden
  
  günlere çelme takmakla devrilir mi zaman?
  dahi çembere çengel olsam da çark ederdi zaten
  mesafem kısa menzilim darsa maruzatım olmaz olsun
  dravdan özgürdü mecalsiz müsaadem
  
  e o da azad ola madem
  e o da azad ola madem
  e o da azad ola madem
  dravdan özgürdü mecalsiz müsaadem
  
  kibirden firar eyle
  ızdırabın ortasında kaldı mengeneyle
  
  saat 5.62 geç kalınmış hayatın
  ekşi midesinde topuk tepen safra sinameki
  böyle zıvana zan altında el ezdirir
  hangi kaldırımda aklına düştüysem orda düşün beni
  
  sentetik zaman kipinde kırık zemberek ve cabası
  panzehir dediklerim hep zehir zemberek, pekalâ
  hasetlikle hazmı kolaylaştıran bi’ hasbihâlde
  vebal senin, benim ziyadesi mübalağa, mütalâa
  
  esaret kıtasından azad et avutma beni,
  gel veyahut metruklarda kendini güt halâ
  kurut kibri, keşmekeş yağında kavrulmuş
  hasbel kederli inziva konağında
  
  neşe, dert, aşk ile gene sarhoş olup
  yıkılmış bir ağaç dalına paralel koş
  sırrı kavlı sırça taş dökümlü ab-ı köşk içine
  kapansan bi’ dert, kaçsan bi’ dert nafile boğuş
  
  günlere tekme atsam da kıpırdamıyo zaman
  dem tutarkan idaresini kaybeder iradem
  uykum firari gölgem intizar kalender ve
  yazılacaksa mevzu çok ne silcez ondan haber ver,
  bir haber
  
  bi’ lafım demir, diğeri demir eriten
  bi’ lafım demir, diğeri demir eriten
  
  kibirden firar eyle
  ızdırabın ortasında kaldı mengeneyle"
• (bkz: tel maşa)