• bu kadar muhteşem bir sistem kendi kendiye oluşmuş olamaz, bu sistemi yaratan ve yürüten bir yaratıcının olması mutlaka gerekir, hiç bir şey yoktan var olmaz, hepsini yaratan yerli yerine koyan ve var olmasını sağlayan bir büyük güç vardır.

    "ama" o gücü kimse yaratmamıştır.

    oldu mu... olmadı değil mi...

    (böylesine güzel ve basit bir örnekle açıkladım ya aferin bana)
  • (bkz: dindarlarin inanc mantikla kavranmaz savunmasi)
  • her peygamberin çocukluğu ya da gençliği sırasında hissettiği eksiklikler sonucu geçirdiği travmaları yansıtması nedeni iledir.
    bakıyoruz isa'ya. babası yok. tanrıya baba demiş.
    aynı şekilde muhammet'e bakalım bir de. 25 yaşında iken çok zengin bir kadınla evlenmiş ve her istediğini elde edecek gücü varmış. e bünye bi noktadan sonra sıkılıyor depresyona giriyor tabi.

    sonuç olarak ortada ilk insandan beri var olan din diye bir kavram var. allah bizi yaratmış. demiş ki ben bunları yaratayım, bakalım bana inanacaklarmı. inanmazlarsa ben bunlara bir güzel azap çektireyim.
    reva mı şimdi bu?
  • (bkz: bilinemezcilik)
  • din dogmadır inanırsın inanmazsın. inanan insan inanmak istediği için inanır, inanmayan insan inanmak istemediği için inanır. mantıksızlık ise bu dogmanın tartışılıp "kodum mu işte din yok oleyy" ya da " dedim işte din var kodumun kafiri" tarzı cümlelerle atışmaktır.

    (bkz: herkesin dini kendine)
  • çok basit bi tablo var ortada inanır veya inanmazsın. dinde mantık aramak zaten başlı başına mantıksızlıkdır...
  • bence din gayet mantıklıdır, nitekim tanrının bize en büyük kazığıdır. dinlerin icat olduğu yıllarda ne bilgisayar varmış ne de internet, eğer olsaydı herkes dinlere inanmak için yeterli kanıtı bulur ve ekşisözlüğe yazardıki nesilden nesile aktarılsın. peki apaçık delillerin olmayışı tesadüf müdür? bence değildir arkasında işleyen büyük bir sistem vardır. işte bundan dolayı din gayet mantıklı kurulmuş bir sistemdir, yüzyıllar geçiyor ve ülkelerin yönetim politikası bile olabilecek sistem hala çökmeden ilerliyor.
  • ben nasil x dinine inandim sorusunun cevabi pek cok mantiksizligi görünür kilir aslinda. önümde bir x dini var. bu daha cok aile yadigari ya da miras gibi ailemden bana kalan "dogru". kabullenmek durumundayim ? disina cikma ihtimalim cok yok. herhangi bir dinin dogru ya da olmasi gereken oldugu takdirde adaletsizlik kavrami ile hasir nesir oluyoruz. insanoglununu adaletsiz olmasi sorun olmuyor ama aklimizin sinirlarini dahi asan bir gücün adaletsiz davranmasi zorumuza gidiyor. müslümanligin(baska bir dini de yerine koyabilirsiniz) dogru oldugunu kabul ettigimiz vakit izlandada dogmus olanlarin günahi nedir ki onlar yanlis bir dine inanc getirip müslümanligin getirilerinden uzak duruyorlar ? o insanlarin da anasi/babasi/cevresi senin gibi müslüman kültür ile hasir nesir olmadiklari icin cehennemde yanacak olgusu biraz adaletsiz ve "komik" degil midir ? bu yine asilabilir bir sorun iken boyle bir degerlendirme etigi olan bir tanrinin olmasini kabul etmek ya da edememek ..?

    neden ?

    zira bana verilen akil oldugu yerde durmuyor, sürekli soru soruyor.. sorguluyor. günese, suya, inege tapinmanin yanlis oldugu bu sekilde sorgulama sonrasi olagelmemis midir ? ben günesten, su ya da inekten gecerken müslümanliktan, yahudilikten, hristiyanliktan da ayni sekilde gecmisim malasef. yanlis dahi olsa inanamama nedeni olarak "sacma" bulmak yeterince cikmaza sokmuyor mu insani ? sacma degil "komik" buluyorum hatta. on yil öncesinin dahi olagelmis olaylarinin düzmece olup olmadiginin anlasilmadigi bir dünyada binlerce yil önce daha cok kulaktan kulaga yayilmis hikayelere yüzde bin inanabilen kesimi aklim almiyor, diger dinler gibi.. peygamber efendimiz diye soze baslayan her insani komik buluyorum. kimseye hakaret etmek degil amacim, nesnel bir gercektir bu.

    dostoyevskinin de üzerinde durdugu gibi din/tanri, ölüm korkusunun acisidir mi ? diyelim ki sacma da bulsak korku nedeniyle inanmamiz gerekiyor yoksa bizi kötü seyler bekliyor diger dünyada.. bu sekilde inanc getirme basli basina tanriya hakaret olmasi bir yana cehenneme giris bileti, acilarin göbegine birakilma nedenidir aslinda ama devam edelim. bana verilen aklin buldugu sonuctan dolayi degil korkudan dolayi herhangi bir dine iman ettigimizi düsünelim. anlamsiz buldugunuz bir kurallar silsilesini yaratan tanridir. allahtir, ilahidir. ben sacma ve anlamsiz buldugum sonuclari yaratan bir tanri ögesine iman edersem eger basli basina aslinda allah/tanri/yaratan'a hakaret etmis olmuyor muyum ? böyle adaletsiz, acimasiz ve anlamsiz olarak addettigim kimi olusumlarin basinda bulunan gücün söylemlerine itaat ettigimiz ve kurallarina göre yasam sürdügümüz vakit daha mi tatmin olur bizi yaratan ve bu daha mi dogru olur ? tatmin olmasi, yarattigim icin bana iman et demesi dahi yeterince anlamsiz iken ? "anlamsiz" buldugunuz bir seye inanabiliyorsaniz, sizden daha "anlamli" olmayan bir varligi onamis olursunuz ki kabul edilebilir bir durum olmadigi ortadadir.

    din, secilerek, arastirma sonucu sahip olunan bir olgu degil. tüm müslümanlar, hristiyanlar ve dünya nufusunun buyuk bir cogunlugu olan dindar insanlar nazarimda ailesinin dogrusunu sahiplenen, cevresine bagli insan grubundan baska bir sey ifade etmiyor. cehennem varsa eger, bu basit gercegi akil edemeyip korku nedeniyle önündekine inanip sacma sapan isler yapan insanlarin oldugu yer olacaktir ve ben orada size yardim edemem, bastan söyleyeyim .(bazilari ateistleri olasi cezalardan kurtarmak icin yanip tutusur ya, ona misalen)

    okuyup arastirdiginiz zaman hali hazirda islami kültür icerisinde bicimlenmis oluyorsunuz. bunun anlasilmasi adina " allah'in bir oglu oldugu" inanci musluman kesimde "hristiyanligin" anlamsizligi adina oldukca önemli bir kanittir, diger acidan hristiyanlar bunu cok da olagan görürler. zira dogrulariniz din dersi, kilise, cami, aile ve toplum tarafindan bicilmlendiriliyor. aklinizin hayal edemeyecegi bir gücün normlarini bilebilmeniz oldukca tuhaf gelmiyor size. "olur mu canim oglu olur mu hic" neden garipsiyorsun ? ya da ayni sekilde zinanin suc olmasini garipsemiyorsunuz. ona göre kosullandirilmis oluyorsunuz hali hazirda. okuyup arastirdiginiz zaman "aman yarabbim kesin bunu ilahi bir güc yazdirmistir" yargisina varabiliyorsunuz.. inanc getirebiliyorsunuz ve iman ediyorsunuz.. bu da dogrulugundan, evrenselliginden ziyade ona göre bicimlendirilmis olmanizdan kaynaklaniyor. dolayisla "arastirdim, ettim ve ben zaten inanmis oldugum dinin dogru olduguna kanaat ettim" diyemezsiniz. secim sansiniz aslinda "cok" yoktur. derine indiginiz vakit sonuc sudur: belirli bir yasa kadar edilgen bir yaratiksiniz. cok gariptir ki bütün karakter yapiniz/dogrulariniz da bu zaman diliminde olusuyor. toplamda en azili katil dahi sandiginiz kadar cehennemlik olamayabiliyor. boyle bir durumda günahlar ve sevaplar her insan icin farkli farklidir.. tüm insanliga gönderilmis bildiriler, kitaplar ve dogrular olamaz. her insanin arastirip/sorusturup bulabilecegi "tek" bir dogru/din yoktur, mümkün degildir bu. cunku her insan digerine göre farkli kosullara sahiptir. her eyleminin altinda kendisinin insasinda aktif rol almadigi "kosullari" yatar. tüm insanligi kapsayacak evsensel sevap/günah bildirgesi veya din bu ve her durumda külliyen yalandir.

    hepsini gectik, dogru dahi olsa akil yanlis sonuc bulup inanamayabilir. inanmis gibi mi yapmaliyim ? beni inancimdan alikoyan bu akli veren kimdir ? bu akil böyle bir sonucu doguruyorsa, suclu kimdir ve suc var midir ? anlamsiz buldugu bir sonucu tanrisina eklemleyemedigi icin dinsiz kalmasi aslinda yaradanina olan inancindann dahi kaynaklanabilir eger ki konu sadece dinin mantiksizligi ise..
  • pagan dinlerini bilmemde, hali hazırda genel kabul gören bütün dinlerde kadınların erkeklere göre ikinci sınıf insan gibi olması dinlerin en büyük mantıksızlığıdır efenim. kadın dediğin de insan, erkek dediğin de insan halbuse...

    din olayının bütün insanları eşit görmesi gerekir. >>>mantıken<<<
  • (bkz: zeitgeist the movie)
hesabın var mı? giriş yap