baban nereliyse sen oralısın dayatması

• aslen nerelisin sorusunun arkasında yatan felsefedir
• daha kotusu icin (bkz: deden nereliyse oralısın dayatması)
  
  o da istanbullu ise (bkz: peki dedenin babası nereli)
  
  en guzel cevap icin (bkz: biz istanbul'a fatih'le beraber geldik)
• nedense bu dayatmayı gerçekleştirenler baba ile sınırlı kalırlar. oysa ki babamızın da nereli olduğu onun babasına yani dedemize hatta onun da nereli olduğu dedemizin babasına bağlı olması gerekirken bi şekilde (çok şükür ki) babada biter bu dayatma.
  
  - nerelisin?
  - istanbullu
  - baban?
  - ankara
  - o zaman ankaralısın sen
  - ama onun babası da istanbulluymuş
  - hımm o zaman doğrudur istanbullusun
  - ama dedemin babası da ankaralıymış
  - ...
  - yaşasın kavimler göçü
• türkiye'de oldukça sık görülen bir zihniyetin ürünüdür.
  onun da babası nereliyse oralı olacağından sonsuza kadar uzayıp gidecek bir listeye sahip olabilirsiniz bu mantıkla, bir de bakmışsın mısırlı'sın..
• iğrenç bir sarmal şeklinde taa orta asya ya kadar gidebilecek bir paradokstur. bu yüzden de geçerliliği yoktur diye düşünüyorum.
  eğer öyle ise; ben taşkent liyim mesela, sen de bişkek li felan olmalısın. şiven o taraftakilere çok benziyor çünkü.
• bu dayatmayı yapan insanlar, şayet "babam da istanbullu" cevabını alırlarsa pek tatmin olmazlar. istanbul dışı bir cevap alana kadar diyalogu devam ettirirler bazıları. ben babam istanbullu olmamasına rağmen sırf sinir etmek için uzatırım.
  
  - nerelisin?
  - istanbullu
  - baban nereli?
  - o da istanbul
  - hımm.. ya deden? ("nası olabilir böyle bişe?" diye geçiriyor içinden)
  - o da istanbulluymuş.
  - (oha nası olur ifadesi) onun babası peki?
  - (ne bilim mına koyim) o da istanbullu..
  - yok değildir o, kesin göçmendir (olamaz, mümkün değil).
  
  yok kardeşim, bizanstan geldik biz, evet.. fatih geldikten sonra türkleştirme politikası uygulamış üzerimizde. hey allahım.
• (bkz: bu dunya benim memleket)
• benim gibi babası da (üstelik annesi de) istanbul'da doğmuş bir adamsanız, kabul etseniz bile inanılırlık sorununu aşamamanıza yol açan bir dayatmadır.
  bu tür durumlarda karşımdaki köfteci, taksici vb insanı rahatlatmak için (sonuçta istanbul dışı bir yer söylemezseniz rahatlamayacak bunlar) bir önceki kuşağa atlıyorum, lakin orada da en azından dayatmanın ataerkilliğine muhalefet etmek için, babamın babası siirt'tenmiş, annemin babası yunanistan'dan göçmen diyerek her iki taraftan da bahsetmiş oluyorum. böylece hem istanbullu olmadığımı söyleyerek karşımdakini rahatlatmış olurken, hem de böyle süper bir güneydoğu anadolu- rumeli sentezi tablosu çizmiş oluyorum.
• bu durumdan illallah geldiği noktada^*bir süre sonra nerelisin diye sorulunca otomatik olarak ben istanbulluyum ama babam karadenizli gibi cevaplar verilmeye başlanır.
• üç kuşaktır filan istanbul'lu bir arkadaşım var. daha öte dedelerini bilmiyor, tanımıyor zaten. bu arkadaşım bu yok baban nereli? onun babası nereli sorununa güzel bir çözüm getirmişti. bunu da herkese yedirmiş, özellikle otobüslerde gönüllü dna araştırmacısı olarak çalışan dedelerle konunun fazla uzamasını da engellemişti. bu yöntemi ilk uygulayışından ve yedirişinden sonra mutlulukla nasıl geçtiğini anlatmıştı. şöyle oluyormuş;
  
  malzemeler:
  iett otobüsü + trafik + müzik dinleyen genç adam + meraklı dede
  
  dede gencin omzuna dokunur;
  -hele yeğenim çıkar şu kulaklığını da iki kelam edelim.
  
  genç adam istemeye istemeye kulaklığını çıkarır, adama döner.
  
  dede: söyle bakalım yegenim sen nerelisin?
  
  üç kuşaktır istanbulluyuz diyecek olur ama konunun uzayacak olduğunu adı gibi bildiğinden hemen daha önceden yaptığı planı devreye sokar:
  
  - erzurumluyum!
  
  dede: öyle mii? biz de elazığlıyız! söyle bakalım erzurum'ın neresindensiniz?
  
  genç daha önce erzurum'a gitmemiştir. köyünü kasabasını da bilmemektedir.
  
  - ortasından.
  
  dede bozulur ama çaktırmaz.
  
  - ortasından olmaz, köyünüz nere? kimlerdensiniz?
  
  genç içinden çattık der ama bozuntuya vermez.
  
  - mavimere kasabasının töküzle köyünden boyukluların torunuyum ben.
  
  dedenin kafası karışır, mavimere nere? töküzle köyü neresi? diye düşüne düşüne önüne döner, bir daha da konuşmaz.
  
  şüphesiz ki bu genç adam çok terbiyesizdir. ben kendisine de söylemiştim o zaman zaten bunu..