aşık ismail daimi ^*

• (bkz: aşık daimi)
  (bkz: ismail daimi)
• ne kaçarsın benden ey sevdiğim yâr
  seni seven var mı benden ziyâde
  gece gündüz durmaz gözümün yaşı
  âşıkı ağlatmak kandan ziyâde
  
  çok zamandır visâline ermedim
  bülbül olup konca gülün dermedim
  bu cefâyı bir dilberde görmedim
  hiç bir zâlim var mı senden ziyâde
  
  dedi bana derdin nedir bileyim
  merhamet kıl çok ağlatma güleyim
  sözüm kabul et yolunda öleyim
  hiç kanlı var mıdır senden ziyâade
  
  hercâîdir konca gülün kokulmaz
  çok ağlatma hatırcığım yapılmaz
  der ismail mah yüzüne bakılmaz
  aşıkın yakarsın nardan ziyâde
• ne ağlarsın benim zülfü siyahim,
  bu da gelir bu da geçer ağlama.
  göklere erişti figânım ahım,
  bu da gelir bu da geçer ağlama.
  
  bir gülün çevresi dikendir hardır,
  bülbül har elinde ah ile zardır.
  ne olsa da kışın sonu bahardır,
  bu da gelir bu da geçer ağlama.
  
  daimi'yem her can ermez bu sırra,
  gerçek aşık olan erer o nûra.
  yusuf sabır ile vardı mısır’a,
  bu da gelir bu da geçer ağlama.