acıya kurşun işlemez

• adnan yücel'in en önemli şiirlerinden...
  
  sabrın çalkalanıp taştığı sulardadır
  çığlıklarla parçalanmış uykularda
  buruşturulup atılmış aşklarda
  ve çalınmış mutluluklardadır
  ses ile yürek
  büyük rüzgârların o yanık şarkısı
  hâlâ yükselir içimizden dağılır
  coşkunun doruklarında sürer yankısı
  
  ilk kurban adanırken bir nehire
  korkunun ilk nişanında başlamıştır
  gözyaşının ilk damlasından kalma
  yaslı baharlarla gelmiştir bugüne
  kanla yazılan yasalarla
  açlığın otağ kurduğu sabahlarla
  ve sonuçsuz kalan ahlarla gelmiştir
  acıya kurşun işlemez artık
  ölüm bile bu acıyı cellat bilmiştir
  
  yok bundan böyle ter yarası
  zincir tutsaklığı ve sabır
  kırbaç yalvartması sessizliğin
  can pazarı ve kahır yok
  her şey yaşanan şu gün gibi gerçek
  adımız halk olduğu günden beri
  bir direnç olmuştur bizde sevinçler
  şimdi acının her kuraklığında
  onlar
  yüreğimizin ovalarına çiselenirler
  
  boşuna değil bu ölürcesine sevmek
  ve ölürken bile yürümek
  boşuna değil
  hep yatağı olduk tarih ırmağının
  yenilgilerle durulmanın
  zaferlerle köpürüp kabarmanın
  ama hiç bir zaman
  anası olamadık geçmişi doğurmanın
  
  yıldızlar ve sular tanıktır bize
  aç ve kavruk bir memeden
  direnmeyi yudum yudum emen
  bir çocuk gibi öğrendik
  ve direndik
  ordular kurduk türkü renklerinden
  bütün ağıtları bir hücumda yendik
  acıya kurşun işlemez artık
  biz yaşamayı zulümsüz sevdik
• adnan yücel'den bir şiir.
  
  "sabrın çalkalanıp taştığı sulardadır
  çığlıklarla parçalanmış uykularda
  buruşturulup atılmış aşklarda
  ve çalınmış mutluluklardadır
  ses ile yürek
  büyük rüzgârların o yanık şarkısı
  hâlâ yükselir içimizden dağılır
  coşkunun doruklarında sürer yankısı
  
  ilk kurban adanırken bir nehire
  korkunun ilk nişanında başlamıştır
  gözyaşının ilk damlasından kalma
  yaslı baharlarla gelmiştir bugüne
  kanla yazılan yasalarla
  açlığın otağ kurduğu sabahlarla
  ve sonuçsuz kalan ahlarla gelmiştir
  acıya kurşun işlemez artık
  ölüm bile bu acıyı cellat bilmiştir
  
  yok bundan böyle ter yarası
  zincir tutsaklığı ve sabır
  kırbaç yalvartması sessizliğin
  can pazarı ve kahır yok
  her şey yaşanan şu gün gibi gerçek
  adımız halk olduğu günden beri
  bir direnç olmuştur bizde sevinçler
  şimdi acının her kuraklığında
  onlar
  yüreğimizin ovalarına çiselenirler
  
  boşuna değil bu ölürcesine sevmek
  ve ölürken bile yürümek
  boşuna değil
  hep yatağı olduk tarih ırmağının
  yenilgilerle durulmanın
  zaferlerle köpürüp kabarmanın
  ama hiç bir zaman
  anası olamadık geçmişi doğurmanın
  
  yıldızlar ve sular tanıktır bize
  aç ve kavruk bir memeden
  direnmeyi yudum yudum emen
  bir çocuk gibi öğrendik
  ve direndik
  ordular kurduk türkü renklerinden
  bütün ağıtları bir hücumda yendik
  acıya kurşun işlemez artık
  biz yaşamayı zulümsüz sevdik"