abiler ve kötülük ilişkisi

• "aşk örgütlenmektir, bir düşünün abiler" diye yazan ece ayhan'ın ilk kez 1969 yılında çaresizlikten ağlayarak fark ettiği ilişki...
  
  o yıl türkiye öğretmenler sendikası'nın genel kurulu, ece ayhan'ın kaymakam olduğu kayseri'de yapılır. fakat ülkücüler bu toplantıyı basarlar ve şehir merkezinde ciddi bir arbede çıkartırlar... hızlarını alamayıp, o sırada yoldan geçmekte olan bir konsomatris kadına da saldırırlar. herkesin önünde kadını döverek çırılçıplak soymaya kalkışırlar...
  
  şehirdeki herkesin tanıdığı konsomatris kadın can havliyle bağırır: "abiler, beni öldürün, bana bunu yapmayın!"...
  
  "abiler" kelimesi, sokaktaki insanın iktidara hitap şeklidir... "boyayalım mı abiler?"...
• "devlet"in baba olduğu bir kültürde devletin gizli güçleri de doğal olarak "abi" sıfatını hak edecektir...ne kadar "kötü" olacağı ise "baba"nın elindedir, o "abiler" bir gün sokakta öldürür, bir gece vakti tel ile boğazlar, ertesi gün otel yakar, daha ertesi gün yapacak bişi bulamaz birbirini yer, kahvede olay çıkartır vs...
  (bkz: yaşasın kötülük)
  (bkz: yaşasın ölüm)
• daha ergen çocukların, maça abilerle gittik, içkiyi abilerle içtik, kafayı abilerle bulduk tabirlerinin bu lügata katkısı bence unutulamaz. bütün ergenlerin etraflarında bi abiler topluluğu mevcuttur nedense, bu abiler genelde façacı, yan kesici, reisli bir topluluktur.