çocuklar öldürülmesin şeker de yiyebilsinler ^*

• zulfu livaneli'nin besteleyip sevingul bahadir'in soyledigi hiro$ima $arkisinin sozlerinin bir kismi..
• (bkz: cocuklar olmesin seker de yiyebilsinler)
• nedense her duydugumda tuylerimi diken diken eder bu soz. hayir, begendigimden degil, sinir oldugumdandir.
  
  sanki cocuklar ile ilgili hicbirsey bilmeyen, bildigi herseyi unutmus 80lik bir dede gibi "cocuk" kelimesi "seker" kelimesi ile bagdastirilmis, aralarinda iliski kurup "cocuklar seker yerler" stereotipinden yararlanilmistir.
  
  araya bir de "olmek" sokulmustur ki, o da baska birsey. "dam ustunde saksagan"i cagristirir bana.
  
  tamam, simdi cikip "ama cok derin anlamlari var ohoho bak oradaki dahi anlamina gelen de cok onemli, bir de cocuklar niye olsun ki?" gibi anlamlarlan beni bogmayiniz. ben de sizin kadar humanistim.
  
  ama bu tur "nerede o gozu yasli insanlar, nerede ha soruyorum size" tarzi siirler de her zaman tuylerimi diken diken etmistir.
  
  nazim'a saygilar, o baska konu.
• (bkz: seker ile kandirmak) (bkz: kandirilmak) akabinde muhtemelen yine olmek. (bkz: bunalim aninda entry girmek)
• (bkz: kız çocuğu)
• gecenin ayazında, oluklu mukavvalardan yorgan, kaldırım taşlarından yastık yapan, kar yağmur demeden sokaklarda kağıt mendil, sakız satan çocuklar da gözümüzün önünde, görünmez sayılıyor. onlar da bu ülkenin, yaşadığımız şehrin, sokakların çocukları ve kendileri için bir şeyler yapılmasını hakkediyor. bu yürüyüşte onlar da olmalı, onlar için de birileri yürümeli...
• yıllar yıllar önce küçük bir kızken ilk kez okuduğum ve hatta ilk bestemi yapmama ilham kaynağı olmuş bir nazım hikmet şiiri...sonra bu şiirin benden çok daha önce zülfü livaneli tarafından bestelendiğini öğrenmiş ve hayalkırıklığına uğramıştım..hala şiiri düşününce kendi bestemin melodilerini mırıldanırım ve hala livaneli bestesini bilmiyorum..
  
  kapıları çalan benim kapıları birer birer
  gözünüze görünemem göze görünmez ölüler...
• kapıları çalan benim
  kapıları birer birer.
  gözünüze görünemem
  göze görünmez ölüler.
  
  hiroşima'da öleli
  oluyor bir on yıl kadar.
  yedi yaşında bir kızım,
  büyümez ölü çocuklar.
  
  saçlarım tutuştu önce,
  gözlerim yandı kavruldu.
  bir avuç kül oluverdim,
  külüm havaya savruldu.
  
  benim sizden kendim için
  hiçbir şey istediğim yok.
  şeker bile yiyemez ki
  kâat gibi yanan çocuk.
  
  çalıyorum kapınızı,
  teyze, amca, bir imza ver.
  çocuklar öldürülmesin
  şeker de yiyebilsinler.
  
  1956 nazım hikmet ran
• (bkz: gazze)
• emine erdoğan'ın "gazze'ye destek için istanbul buluşması" toplantısında okuduğu nazım hikmet şiirinde geçen söz.
  
  (bkz: emine erdoğan ın nazım hikmet şiiri okuması)