far caspian

• pozitif grup
• şimdiye dek "a dream of you", "conversations" ve "let's go outside" şarkılarına vurulduğum aşmış ingiliz grup.
• 2008 - 2010 tadında sukunet ve dinginlik.
• dreampopvari bir tınıları var. kesinlikle dinlenesi bir grup. normalde pek sözlü müzik dinlemem ancak bu grup benim için bir istisna oldu.
• bir alternatif/bağımsız müzik grubu.
  
  between days ep'inde finding my way home şarkısı diğerlerinden daha çok hoşuma gidiyor.
  
  dinlemek isterseniz:
  
  ( between days 'full ep' )
  https://www.youtube.com/watch?v=qm0ru2ibub0
  
  ( finding my way home )
  https://www.youtube.com/watch?v=txnjyttckao
• tesadüf karşılaştığım gruptur kendileri. ilk şarkılarını dinlerken "vay şarkı güzelmiş dur beğeneyim de unutmayayım" dedim sonra bir şarkı daha çıktı "dur şunu da beğeneyim" dedim. bir baktım full albüm imiş. albüm komple iyi. uzun zamandır bir albümdeki her parçanın iyi olduğu bir grup tanımamıştım. iyi geldi
• tesadüfen denk geldiğim ve kendilerinden kurtulamadığım grup, the place şarkısı süper.
• conversations adlı şarkısı çok iyi olan grup
• viyanada kapali ve yagmurlu bir gunde, genis camli cadde goren bir evden disariya bakarken dinlemelik bir grup.
  (bkz: let’s go outside)
• 2018 yılında çıkardıkları harika ötesi between days albümünden önce henüz şimdiki halini almadan önce duyduğumuz soundlardan farklı olarak daha britpop yönlü olan, şimdiyse buram buram ingiliz soundları vuran leeds çıkışlı nefis grup.
  20 saat önce çıkardıkları "ways to get out" albümü bir between days etkisi yaratmadıysa bile yine tüm albüm birbirinden iyi 13 parçayla dolu. hatta between days'den ilhamlanılmış birçok parça var ama önceki albümden yansımalar çoğu sanatçının müzikal karakteriyle ilgili falan.
  grubun tüm parçalarını dinlemiş biri olarak, önceki albümlere ve şarkılara göre müzikal karakterdeki değişimi çok net hissettim. çıkan yeni albümlerin bir önceki albüme benzemesinden hoşlanmıyorum ama müziğin müzikal karakterini korurken gelişip değişmesi harika bir mesele. albümün çoğunlukla minimal tonları ve daha durağan yapısına rağmen her parçada hissettiğim duygu önceki parçalardan ve albümlerinden farklıydı. between days'in coşkulu ve gaza getiren tarafını bu albümde bulamadım ama bu albüm de bir öncekine benzeseydi, o zaman tekrar gibi olabilirdi.
  parçaların hiçbirinde söz olmasaydı yine de dinlediğim grubun far caspian olduğunu bilirdim galiba, çünkü çalınan tüm enstrümanların karakteri bunu size veriyor. abiler emin adımlarla gönlümüzün tahtına yerleşiyorlar.