hesabın var mı? giriş yap

  • doğum günü şerefine bir anısını anlatmak istiyorum.

    bizim sofa içmiş ankara'da arkadaşlarıyla bir gece. hesabı ödemişler, yeni mekanlara sekecekler, çıkarken biraz geride kalmış bu. arkadan çıkmış, bakmış arkadaşlarının hepsi az ötede bi dolmuşun başında dikiliyor. bizim sarhoş çözmüş hemen olayı, arkadaşları dolmuşu durdurmuş bunu bekliyorlar diye koşmuş dolmuşa, bakmış ön taraf boş, atlamış şöförün yanına ve "kızılay'dan geçiyor mu?" diye sormuş. adam buna bakmış bakmış "abla, bu köfte ekmek arabası yalnız" demiş. bi inmiş aşağıya arkadaşları köfte ekmek yiyor arabanın başında. "arabanın lastikleri bile yoktu lan, takozun üstünde duruyordu" diyor.

  • empati ile yaklaşmak gerek. yalan yok bende yaptım. yurt dışına çıkmak heyecan vericidir. ülke dışında yeni bir yer görmek ve bu listeyi uzatabilmek bir süre sonra keyifli bir hobiye ulaşır. araba kullanmayı yeni öğrendiğinizde bakkala bile araba ile gitmek istemek gibi, herkesi gideceği yere bırakmak istersiniz çünkü açlık vardır. zamanla arabadan bıkarsınız rutine döner ve artık araba gördüğünüzde içiniz şişer. aynı durum bu boarding pass fotoları içinde geçerli. başlarda heyecanla paylaşılır, ardından sıklık artarsa sıradan bir durum olduğu için aklınıza bile gelmez. ben bu tarzda paylaşımlara gülümseyerek bakıyorum. keşke daha fazla insan daha fazla ülke görse gezse. malumunuz çok gezen çok bilir. ayrıca herşeyin sanal olduğu bir ortamda insanlar ben yaşıyorum geziyorum sizden iyi gezip yiyip içiyorum kafasına girdiklerinde emin olun başka birşeyleri maskeliyorlardır. gülümseyin geçin. kafaya takmayın. insan içinde nefsini köreltemediği sürece tehlikeli bir hayvandır. kıskanır, kendi elinde olmayanı arzu eder, elinde olanı başkalarının gözüne sokarak egosunu okşamaya bayılır. siz umursamazsanız zamanla paylaşımlar azalır.
    yemeğini paylaşanlar, biletini paylaşanlar, arabalarını paylaşanlar... aslında yaşamlarını paylaşamadıkları için insanların gözüne bunu sokarak kendilerini iyi hissetmeye çalışırlar. fazla takmayın.

  • insanlığın düşebileceği son noktalardan zannediyorum.

    çocuk bu insanlıktan nasibini almamış taksici, çocuk!

    arabasına kartopu geldi diye küçücük bir çocuğu taksisiyle ters yönde giderek kovalıyor insanlıktan nasibini alamamış yaratık. hem çocuğu ölesiye korkutarak hem de o anda trafikte olan yüzlerce kişinin hayatını riske atarak.

    garibim yusuf korkarak kaçarken bir arabanın altında kalıyor.

    peki bu delikanlılığı çocuğa söken taksici ve ondan bir farkı olmayan yusuf'un altında can verdiği arabanın şoförü ne yapıyor? çocuğu orada kanlar içinde bırakıp kaçıyor.

    yusuf, hayatının son anlarında arabayla kovalanarak korka korka can vermiş bir çocuk. iki tane korkak ise halen aranıyor.

    ne desem gg.

    http://gundem.milliyet.com.tr/…/1807010/default.htm

    bir çocuğun ölümüyle sonuçlanmıştır.

    ne bekliyordunuz?