hesabın var mı? giriş yap

  • yolda elele yürüyen bir çifte yol sormak için yanaşıp

    - pardon,iyi günler vs demek yerine

    - kolay gelsin ... demek

  • birleşik krallık parlamentosunun en üst kamarası. öyle de kadim bir tarihe sahip.

    düşünün daha osmanlı devleti resmen kurulmadan önce, orta çağ'da kurulmuş bir yapı. şövalyeler ve zengin kimseler oluşturuyordu bu kamarayı. günümüzde bu kamaranın bütün üyeleri lord ünvanını taşır.

    bu aralar çokça gündeme gelen bu mahkemenin bir zamanlar cadı oldukları gerekçesiyle insanları idam ettirdiklerini, bizlerin şimdi karayip korsanları'nda gördüğümüz o efsanevî yaratıkların vaktiyle gerçek olduklarına inanıp yüzlerce korsanı sürgüne, o yaratıklarla mücadeleye gönderdiklerini düşünün. ingiltere'nin iyi kötü tarihini bir şekilde belki temsili bile olsa koruyor olması çok güzel bence.

    14. yüzyıldan sonra ise lordlar kamarası ve avamlar kamarası olarak ikiye ayrılmışlardır. din adamlarının yanı sıra kral tarafından çağrılan soylular oluşturuyordu lordlar kamarasını.
    o zamanlar günümüzdeki gibi 1000 civarı üyesi yoktu tabii. harbi asil insanlardı üyeleri ve sayıları 50 civarı idi.

    osmanlı imparatorluğu'nun buraya da etkisi oldu tabii. istanbul'un fethi ile birlikte avrupalılar o koca duvarların toplarla yıkılabileceğini görünce feodal sistem gittikçe zayıfladı ve soylular üzerindeki baskılar arttı. avam kamarası daha da güçlenmeye başladı.

    günümüzde 26 lord, ruhanî üye diye adlandırılır. işte bu adamlar harbi soyludur. bu kişilerin 12. yüzyılda yaşamış dedelerinin bile kim olduğu bilgisi mevcuttur ellerinde.

    çoğunun dedesi 15. yüzyılda gerçekleşen meşhur köylü ayaklanmasında öldürülmüştür muhtemelen ya da zar zor kurtulmuştur.

    günümüzde pek bir işe yaramasa da bir zamanlar birleşik krallık'ın krallıktan sonraki en yetkili kurumu idi burası.
    hâlâ kibirlidirler. bunu 2007 yılında avam kamarası tarafından oy çokluğuyla kabul edilen ve lordlar kamarası üyelerinin seçimle belirlenmesine yönelik yasa tasarısını reddedip kraliyet tarafından atanma usulüne devam etmelerinden de anlayabilirsiniz.

  • zorunlu edit: ustayı ayağına çağırdın diyenler olmuş. yok efendim eve gelmedi, vatsaptan foto ve video yolladık. eve gelemezmiş önce işi görmeliymiş. ayrıca işin uzunluğundan ve emeğinden bahsedilmiş. parçayı eve getirip takmamız 30 sn sürdü. (sıcak-soğuk ayarı yapılan kolun içinde bir parça idi) indirim yapabilir miyiz diye konuştuğumuzda akşam saatinde - ki saat 6 civarıydı- bu fiyatın normal olduğu, yarın ölü bir saatte çağırırsak ücreti 170 liraya düşüreceğini söyledi. 30 liralık farkı saate göre belirledi.

    az önce tecrübe ettiğim durum. duşa kabin su akıtınca tesisatçıyı aradım. baktı, 200 liraya olur anca dedi. biz de hırdavatçıdan 10 liraya parçayı aldık. kendimiz uğraşıp yaptık.

    el işçiliğine 190 lira alınır mı?!

    evinizde bozulan bir şey olduğunda siz yapın, uğraşın en azından. bu hırsızlara para kaptırmayın.

  • buyuk bir sirketin ust duzey yoneticilerinden biri bir gun new york
    uzerinde balonla dolasmaya cikar. aksilik bu ya, pusulasini asagiya
    dusurur ve kaybolur. inmek icin uygun bir yer ararken bir gokdelenin
    tepesinde sigara icen bir adam gorur ve alcalir. "pardon. ben
    neredeyim acaba?" diye sorar. "yerden 500 feet yukseklikte bir balonun
    icindesin"der adam.
    yonetici sinirlenir: "sen muhendissin degil mi?" diye sorar.
    "evet." der adam. "nereden bildin?" "cunku basim belada ve sana bir
    soru soruyorum. verdigin cevap 100% dogru fakat hic bir isime yaramiyor."
    "sen de yoneticisin degil mi?" "evet sen nereden bildin?" "cunku
    yerden 500 feet yukseklikte bir balonun icinde kaybolmussun. pusulan yok,
    berbat durumdasin. fakat bu simdi benim sucum oldu."

  • eğer biri benle konuşurken ismimi hatırlayamadığı fikrine kapılırsam (fazlasıyla güzelim, canım, cicim vs. derse), ismimi cümle içinde kullanıyorum. "sonra ben de kendime dedim ki, bak keyfekeder bu işte yanlışsın kızım." "alemin derdi ben olmuşum: keyfekeder aşşa keyfekeder yukarı." biçiminde. karşı taraf ilk cümlesinde ismimi kullanmaya başlayınca da, aptal aptal sırıtıyorum. iyilik yapıp denize atıyorum, kimse bilmiyor ama olsun. bugün yatayım yarın koşabilirim, inanıyorum.