hesabın var mı? giriş yap

  • copa sudamericana finali ilk ayagi olmasindan dolayi o ucakta muhtemelen sadece futbolcularin degil, takimla iliskisi olan diger kisilerin de (yoneticiler, aileler, arkadaslar) bulundugunu dusunmek gerekir. neyse ama, demek istedigim bu degil.

    sabah ntvspor'u izlerken denk geldim. adamlar yari final macinin sonunda elenmenin esigine gelmisler ancak 2-3 mucizeyi bir arada yasamislar. cizgiden cikan sutlar ve inanilmaz kurtarislar sonrasinda finale yukselmeyi basarmislar ve muthis bir sevinc yasamislar.

    yari final macinda yasanan onca mucizenin son buldugu nokta ise maalesef elim bir ucak kazasi. bu bizim gordumuz hikaye. kim bilir bilmedigimiz ne mutluluklar, mucizeler bu kaza ile son buldu.

    bunlari dusunup uzulmekten, bos bos bakmaktan baska bir sey gelmiyor elden.

  • - eski firmayı kötülemek (çok sık yapılır bu hata)
    - "çok detaycıyım, aynı anda bir kaç işi yapamıyorum" demek (tecrübe ile sabit)
    - neden sen? sorusuna neden ben? diye karşılık vermek. (bu proaktif yaklaşım artık yenmiyor)
    - maaş beklentisinde everest ile konya ovası gibi ik farklı aralık belitrmek. (efedim maaş beklentim 2.000 tl ile 3.500 tl arasındadır. ehi ehi )
    - bilmediğiniz bir iş tanımı hakkında atıp tutmak (iş geliştirme uzmanı ne demek : yani böyle tıkanan işleri geliştirmek için var bu adamlar. gibi)
    - sigara içmek
    - kendini tanıtırken dolaylı bir anlatım seçmek. (-size güvenebilir miyiz ? -valla arkadaşlarım seninle ölüme bile gideriz derler apla)

    ve bunun gibi bir çok madde var. aslında önemli olan o an kendinizi nasıl ifade ettiğiniz. belki de bu yukarıda saydıklarımı yapıp yine istediği işe başlayan da çok olmuştur.

  • “kutsal kitaplarda çokça adı geçen ‘şeytan’, gerçek dünyada size ahlak dersi veren bir yobazdan başka bir şey değildir.” friedrich nietzsche

  • istanbul dışında ikamet eden kuzenin anaokuluna giden kızına proje ödevi verilmiştir. projeye göre önce eldeki malzemelerle bir oyuncak bebek yapılacak ve bebek muhtelif yerlerde gezdirilip bir günlük tutulacaktır. fakat her nedense bebeğin şehir dışında bir yere gitmesi de şarttır. "nolucak yeaa, göndermiş gibi yaparız, günlüğe de döktürürüz bir güzel" desen de yemiyorlar. kanıt olarak fotoğraf sunmak lazım. hal böyle olunca da tek çare olarak bebeğin şehir dışı gezisi için istanbul seçilmiştir. bebek, günlüğüyle birlikte taa istanbul'a gönderilmiş ve dayı tarafından alınıp getirilmiştir.

    istanbul'da bulunan aile bireyleri tarafından proje son derece ciddiyetle karşılanmış, herkes canla başla çalışmış, bebek herkesin evinde yatıya kalmış(!), tüm ayrıntılar günlüğe yazılarak hepsiyle ilgili kuzene rapor verilmiştir. fakat dayımın yaptığı çalışmalar adeta projeyi başka bir boyuta taşımış, öğrendiğimde de beni kahkahalara boğmuştur.

    meğer benim koskoca dayım, bezden falan yapılmış bildiğimiz oyuncak bebeği de almış istanbul turuna çıkmış. beyazıt kapalıçarşı senin, eminönü benim dolaşmışlar bütün gün. öyle bir keyifle anlattı ki, sanırsın adam hayatının gezisini yapmış. geziyi ölümsüzleştirmek için çektiği hatıra fotoğraflarından sonrasını pek dinlemedim, dinleyemedim:

    http://i.hizliresim.com/jqvagy.jpg
    http://i.hizliresim.com/jqva9y.jpg
    http://i.hizliresim.com/o01j5m.jpg

    ya, 57 yaşında bir adam düşünün. oyuncak bebeği almış, oraya buraya koyup fotoğrafını çekiyor. "abi hayırdır?" diye soruyorlar, "hiiç, gezdirmeye çıktım" diye istifini bile bozmuyor. gülmeyeyim dedim, sonra kahkahalarımız birbirimizin suratında patladı. neyse ki dayım sayesinde ailece projeden alnımızın akıyla çıktık. fotoğrafları kuzenime mail attım, kahkaha atmaktan konuşamasalar da teşekkürlerini ilettiler. şimdi dayım diğer velilerden kendi bebekleri için gezi teklifi alıyor, mutluyuz gururluyuz.

  • ''kız gecelikle fotoğraf çekilmiş yüzüne 1 kilo makyaj yapmış fotoğrafın altınada 'ev halim' yazmış. hangi evdeyse artık.''