hesabın var mı? giriş yap

  • birkaç ay içinde özetle şunlar oldu; çok sevdiğim dedem sağ çıkma ihtimali düşük bir beyin ameliyatı geçirdi, akciğer kanseri olduğu ortaya çıktı, kemoterapi almaya başladı, annem iflas etti, cepte beş kuruş kalmadı, akşam yemeği olarak yemekhaneden ekmek çaldığım günler oldu*, evi satışa çıkardık. beş kardeşler, diğer kardeşlerinin hepsi çil yavrusu gibi dağıldı, dedeme sadece annem bakıyor ve telefonda sürekli teyzemlerden aldığı taciz telefonları yüzünden ve ödenmesi gereken kredileri yatıracak para olmadığından sinir krizi geçirir hale geldi, biz bir arkadaşımla birbirimize girdik, hop tek dersten kalırsam okulun uzayacağı stresli sınavlarım başladı, zaten hali hazırda okulu uzatmışım, bitirmeye çalışıyorum, sınavların tam ortasında bir dünya sebebin birleşmesiyle ev taşımak zorunda kaldım. tam sınavlar bitti, memlekete gittim, hastanelerde koşturuyoruz pat başka bir kötü haber.... artık son nokta gibi geldi.

    derin bir nefes aldım, dolu dolu ulan dedim hayat ben senin ta amk. ne bok yemeye çalışıyorsun? birkaç gün kafam güzel gezdim. sonra sakinleştim. kalktım ayağa.

    mevlana'nın bir sözü var, diyor ki; ''her şeyin üstüne gelip, seni dayanamayacak bir noktaya getirdiğinde sakın vazgeçme; işte orası kaderinin değişeceği noktadır.''

    her şey insan için. hikmetinden sual olunmaz, vardır elbet bir hayır. sıkıntılar gözüne perde olmuşken görmeyi bekleme. geçer gider. su yolunu bulur bir şekilde. pollyanna olacak son insanım ama sabah ola hayrola güzel kardeşim. bir şeyler değişip de bunlar olduysa, başka şeyler değişir neler neler koyar önüne. gecenin en karanlık anı şafağa en yakın anıdır. takma. şafak doğan güneş.

    edit: dedem o yıl rahmetli oldu. teyzelerimle bir daha hiç görüşmedim. annem işlerini düzeltti, borçlarını kapattı ve emekli oldu. ben geçen yaz nihayet diplomamı aldım. şimdi az aksiyonlu, işten eve gidip gelmeli bir hayatım var. ufak tefek günlük sorunlar dışında can sıkıcı pek bir şey olmuyor. öyle işte sevgili sözlük...

  • köyün birinde bir çukur varmış ve herkes bu çukura düşerek yaralanıyormuş. köyün ileri gelenlerinden üç kişi toplanmış.

    birincisi:
    -çukurun yanında bir ambulans beklesin hastaneye çabuk yetiştiririz, demiş.

    ikincisi:
    -çukurun yanına bir hastane yaptıralım, düşenlerin hastaneye yetişmesi zaman almaz; demiş.

    sıra temel'e gelmiş:
    -sizde hiç akıl yok; bu çukuru kapatalım, hastanenin yanına bir çukur açalım.

    debe editi: teşekkürler.

  • çoğunluk haberi okumadan yorum yapmış ve asıl değinilmesi gereken nokta es geçilmiş. o noktadan önce bir kullanıcı olarak görüşlerimden bahsedeyim.

    glovo'nun, türkiye'de faaliyet göstermeye başladığı ilk iki noktadan birinde yaşıyorum.* ilk geldiği zamandan beri de kullanıyor(d)um. az önce baktım, toplam 62 sipariş vermişim. birkaçı hariç hiç sorun yaşamadım, teslimat süreleri iyiydi. harita üzerinden siparişi takip edebilmek de ekstrası. kuryesi olmadığı için normalde sipariş veremediğim yerlerden yemek söyleme imkanım da oldu, yemeksepeti'nde minimum sepet tutarı yüksek olduğu için eskiden söylemediğim yerlerden de. kısacası kendilerinin yani rekabetin çok faydasını gördüm. yalnız geçenlerde girdiğimde restorandan yemek getirme ücreti almaya başladıklarını gördüm ve direkt kapattım.* eğer bunda ısrarcı olurlarsa yakında ülkeden çıkarlar diye düşünmüştüm. şu an bakınca, zaten çıkacakları için işleri azaltmak amacıyla mı böyle bir şey yaptılar diye de düşünmedim değil. bu arada, başlıkta genelde olumsuz deneyimlerden ve marka bilinirliğinin düşük olmasından bahsedilmiş ama bence iyi başlamışlardı, doğru stratejilerle devamını da getirebilirlerdi.

    -ee başarısız olmadılarsa neden çıkıyorlar?
    +habere bakıyoruz. sadece türkiye değil "aralarında türkiye'nin de olduğu mısır, uruguay ve porto riko gibi ülkelerde devam ettiği operasyonlarını bitirme kararı aldığını" görüyoruz.
    -sebep?
    +"glovo'nun pazar liderliği elde etmek istediği diğer pazarlara odaklanması ve enerjisini kısa dönemde kârlılığa erişebileceği bölgelere kaydırma stratejisi olarak açıklandı."

    kilit nokta: karlılık. startup dünyasındaki gelişmeleri takip edenlerin yakından bileceği üzere şu an en büyük trend büyümeden karlılığa geçiş. yakın zamana kadar çılgın bir büyüme trendi vardı. softbank gibi büyük yatırımcıların yatırımlarıyla balon gibi şişen girişimler*** büyük zararlar ederek agresif bir şekilde büyüme stratejisi uyguluyorlardı. bunun sürdürülebilir olmadığı fark edildi tabi. bunda ibretlik wework olayının da büyük payı var.

    okumak isteyenler için büyüme vs karlılık üzerine hepsi son birkaç ayda çıkmış olan birkaç haber paylaşayım:
    -https://www.nytimes.com/…valley-startup-profit.html
    -https://www.wsj.com/…its-over-discounts-11577452831
    -https://www.wired.co.uk/…e/fintech-growth-vs-profit

    birkaç şirket üzerinden de bakalım olaya:
    -öncelikle, ilk etapta 2400 kişiyi işten çıkaran wework: https://www.bloomberg.com/…th-executives-tell-staff
    -elektrikli scooter girişimi martı'nın ağababası olan lime'a bakıyoruz, çalışanların %14'ünü kovup 12 pazardan çıkma kararı almışlar. sebep karlılığa geçiş: https://www.theverge.com/…f-shuting-down-12-markets

    ***bunun da değerlemelerde nasıl bir balon olduğunu göstermesi açısından güzel bir örnek olduğunu düşünüyorum. robot pizza startup'ının 4 milyar dolarlık değerlemeye ulaşması
    sonrası mı? çalışanların %80'ini kovmak ve masrafları azaltmaya çalışmak

    özetlemek gerekirse, glovo ve türkiye'ye özel bir olay değil. çıkma sebebi de kesin olarak başarısız olmaları değil. bu işler zaman ve para istiyor. yemeksepeti, getir, istegelsin vb. şirketlerin varlığıyla rekabetin yüksek olduğu yerde başarılı olmak için daha fazla zarar etmek istememişler, onun yerine kısa vadede başarılı olma ihtimalleri daha yüksek olan pazarlarda karlı olmaya odaklanacaklar. kalsalardı başarılı olacaklar mıydı görecektik.