hesabın var mı? giriş yap

  • euroleague, avrupa basketbolunun gelişimi için engel haline gelmiş bir organizasyon ve artık yeniden yapılanması gerekiyor.

    1- gelir:

    euroleague, şu an avrupa'da en fazla gelir üreten organizasyon ama potansiyele bakarak kıyaslama yapınca ise euroleague için avrupa basketbolunun değer üretmesi önünde bir engele dönüştü eleştirisi haklı olabilir. yakın zamana kadar avrupa basketbolu, nba'de az çok rolü olabilecek oyuncular için bir alternatifti. nba'in en görkemli zamanlarında bile (jordan dönemi) avrupa basketbolu yıldızlarına nba'deki en düşük maaşlarla kıyaslanabilecek paralar vaat etmiyordu (kukoc) ki o dönem nba ile kıyaslayabileceğimiz avrupa basketbol organizasyonları çok daha zayıftı.

    avrupa basketbolu en kötü haliyle bile şampiyona 3-5 milyon para vaat edecek seviyede değil ama bu sorunun kaynağını da bilemiyoruz. yunan takımları organizasyonun hissedarlarının gelirden büyük paylar aldığına dair itirazları sık sık haberlere konu oluyor. google'dan aratınca euroleague'in geliri şudur, pasta bu şekilde dağıtılıyor diyen bir dökuman bulamadım. problem gelir paylaşımı ya da gelir azlığı olsun, her senaryoda asıl sorumlu organizasyondur.

    2- kapsam:

    euroleague'e katılacak 11 takım değişmiyor diğer takımlar ise belli başarıları elde ederek bu lige katılabiliyorlar bu da euroleague'in potansiyelinden çok daha sınırlı bir kitleye hitap etmesine sebep oluyor. euroleague'te şampiyonluk iddiası olan takımların bütçesi +30 milyon dolar; ortalama takım bütçesi 10 milyon dolar civarında ama ligi kazanan takımın elde ettiği gelir ortalama bütçenin yarısı bile değil; yerel basketbol liglerinde, eurocup'ta durum gelirler açısından çom daha vahim durumda.

    örneğin eurocup şampiyonu euroleague katılım hakkı kazanıyor ama eurocup için 3-5 milyonluk bütçeler makul iken euroleague'te bu bütçe ile iddialı takım kurmak çok zor ve bu çapta bütçeyle oynamak isteyen takımlar doğal olarak ligin kalitesini düşürüyor; bahsettiğim takımlar bütçelerini artırsalar ve ertesi sene euroleague'e tekrar katılım hakkı tekrar elde edemezlerse ciddi bir bütçe sorunuyla karşılaşıyorlar ve bu durum sürekli olarak istikrarsız takımların ortaya çıkmasına sebep oluyor.

    çözüm muhtemelen euroleague çok daha fazla genişletmek ama vasat bile diyemeyeceğimiz gelirler çok daha fazla bölünürse takımların kalite farkı kapanıp kapsayıcılık artacaktır ( uzun vadede bu daha olumlu olabilir.) ama bu durumda da zaten çok yüksek olmayan toplam kalite daha da düşecektir.

    3- yerel ligler:

    euroleague'in gelirleri çok yetersiz iken yerel ligler gelir açısından berbat durumda ve yetersiz dediğimiz euroleague takımları için yerel ligler zaman, gelir kaybı haline gelmiş durumda. bugün euroleague'te türkiye'yi temsil eden takımlar +50 milyon liralık kadrolar kurarken birkaç milyon teminat bulamayıp ligden çekilen takımlar oluyor. (şu an ligin en dikkat çeken oyuncusunu (bkz: alperen şengün) teminat bulamayan takımdan çıkıyor !)

    bu iki ekibi aynı ligde birkaç defa karşı karşıya getirmek en doğru seçim mi tekrar düşünmek gerekir. bu sadece türkiye ligine has bir durum da değil örneğin euroleague'e sürekli katılım hakkı olduğu halde genelde en kısıtlı bütçe ile yarışan zalgiris de liginde geriye kalan takımların karmasıyla her hafta maç yapsa zalgiris her maça favori çıkar. örnekleri artırabilirim; mevcut statükoyla bu fark azalmayacak, katlanarak artacak.

    sonuç olarak avrupa basketbolunda eninde sonunda büyük bir kırılım yaşanacak. fiba bile (bile çünkü avrupa'da basketbolun gelişememesinin ana sebebi) "şampiyonlar ligini" basketbola uyarlama şeklinde şeytanın bile aklına gelmeyecek bir konseptle yeniden avrupa'da şansını deniyor (bkz: bunu buradan alın) ve şimdiden bir alan kazandı.

    euroleague bugün avrupa basketbolunun potansiyelini baltalayan bir organizasyon haline geldi, avrupa basketbolunun büyümesini engelliyor ama mevcut ekipler için ise en iyi alternatif olarak duruyor. (bkz: batık maliyet yanılgısı) günün sonunda ise en kötü senaryoda bile avrupa basketbolunun başta gelir olmak üzere gerçek potansiyeli bu değil. avrupa'da basketbolun potansiyeli tabii ki abd gibi değil ama mevcut gelir uçurumu normal değil. nba kurumsal olarak avrupa'daki boşluktan yararlanmak için illa ki bir şeyler yapacaktır. nba'deki en değersiz takımın piyasa değeri bile milyar dolara yükselmişken ( birkaç sene önce aşırı yükselmiş olarak kabul gören fiyatlar bile şu an komik rakamlara döndü yani çok daha fazla yükselebilir.) avrupa'daki potansiyel birilerinin ağzını sulandırıyordur. nba oyuncuları arasında "basketbol takımı" sahibi olma trendi yükseliyor. ( avustralya ligi neredeyse nba oyuncuları ligi haline geldi. ) bu eğilim avrupa'ya da yönelebilir ve bu kırılım geciktikçe avrupa basketbolunun kalitesi düşecektir.

    https://seyler.eksisozluk.com/…uhtemel-hazirliklari

  • aynı besin desteğini başka bir yerden daha ucuza alınca "ama eczane malı başka olur, cart curt." diyen eczacıların birliği mi ?

  • “kadınlar, kadın olarak kaldıkları sürece, erkek egemen düşüncesiyle oluşturulmuş bir toplumda, insanın insanoğlu diye adlandırdığı, tanrının erkeklerin diliyle konuştuğu, tek gidilebilecek yönün ileri, daima ileri olduğu toplumdan, zaten büyük ölçüde dışlanmış durumdalar. bu onların ülkesi, biz kendimizinkine bakalım.”

    ursula k. le guin

  • ancak akp iktidarında gerçek olabilirdi, oldu da. zira olmayan yerli üretim uçağı seçim öncesinde yine göklere çıkarmayı başarmış olan tek parti akp idi. baktılar bu eyyamları halk çok beğeniyor, 24 km ray ile yurdu demir ağlarla döşediklerini iddia ettiler, ilki çok beğenilince, olmayan uçağı gökyüzüne çıkaranlar bu sefer olmayan rayları yeraltına indirdiler. oysa bakıyorsun karşılarına aldıkları, rakip gördükleri 1920'lerin iktidarı yılda ortalama 180 km ray döşemiş.

    şimdi birileri çıkıp diyecek ki "o zamanki raylarla bu zamankiler bir mi? her şey elektronik falan" o zaman ben de diyeceğim ki "be pezevenk, savaştan yeni çıkmış, parası olmayan, iş gücü olmayan, yorgun, bitkin, kafasını kaldırmaya çalışan türkiye cumhuriyeti ile bugünkü türkiye'yi kıyaslamasını biliyorsun ama!?"

  • "seni böyle görmekten utanıyorum."

    üniversite ikinci sınıfta iken kız arkadaşımın bana çok fazla giysim olmadığı için söylediği sözdür. ne kadar geri zekalıymışım ki kendisiyle ilişkimi 3 yıl daha sürdürmüşüm.

  • ilayda sırbaş, 15

    ezgi tezer, 15

    sabah sabah ülke ile ilgili umutlarımı hafiften kıpraştıran kızlarımızdır. ikisini de gözlerinden öpüyorum.

    "güçlendirilmiş beton binaların patlama ve darbeye karşı direncini artıracak yeni ve doğa dostu bir yöntem" projesiyle katılmışlar.

    "harici duvarların içine enerji emme özellikleri nedeniyle alüminyum içecek kutuları yerleştirerek binaların dirençlerini artırıyoruz." demişler.

    güzel ve ilginç bir proje, daha detaylı okumak isteyenler projenin dökümanına bakabilir: tık

    google science fair sayfası: tık

    ek-1: community impact award almışlardır. bu ödül çevre, sağlık veya kaynaklarla ilgili bir sorunu ele alarak içinde bulunduğu toplum açısından önemli bir fark yaratan beş projeye verilir.

  • bir defasında eve misafir gelen 2 farklı aile vardı. bunlardan bir tanesinin kızı normal düz bir çocuk olarak en doğal hakkıdır tabi çizgi film izlemek istedi. diğer ailenin yaşça daha küçük oğlan evladı da izlemek istedi. sonra bu oğlan çocuğunun aşırı bilinçli annesi başladı diğer çocukla çoocuklar tv izlemez biz bekir tunç'a hiç tv izlettirmiyoruz vs. zavallı çocuk neye uğradığını şaşırdı.. ama kız ikna olmadı. sonra aldı kumandayı eline bizim aşırı bilinçli teyze başladı uygun çizgi film aramaya.. yok burda şunlar var yok bu argolu yok burda bağırıyorlar. tom jerry açmadı kadın ya tom jerrye tavayla vuruyormuş falan neyse kız çocuğu vallahi daha olgun davranıyordu. bunu izleyin diyorlar, izlemeye başlıyor, aşırı bilince takılan içerik çıkınca tak o da kapatılıyor. şaka gibi kız sıçarım böyle işe minvalinde bağırdı çağırdı bastı gitti sokağa. anası arkasından tabi sonra diğer aile de peşlerinden.. helal kız sana dedim içimden.. misafirliği tek başına bitirdin..

  • bir aydınlanma halidir ve bu hal başta kısa süreli bir yıkım getirse de sonradan yerini ‘’olsun lan, ben böyle iyiyim’’ demeye bırakıyor. en azından benim hayatımda böyle tezahür etti.

    bir arkadaşımla konuşuyoruz, diyor ki ‘’hatırlıyor musun hani erdal vardı, o da seninle aynı dönem mezun oldu. işte o sonra mimarlığın üstüne antropoloji okudu şu anda meksikada’da zapatistalarla ilgili araştırma yapıyor’’ mideme bir yumruk iniyor ama hala nefes alıyorum.

    başka gün okuldan birine rastlıyorum, ne var ne yok rutininden sonra, nerde çalışıyorsun soruları başlıyor. ben nihayet mesai saatleri insani, maaşı iyi bir işe girmişim, yıllarımı nasıl beş paraya ziyan ettiğimi anlatıyorum, o ‘’evet haklısın, ben de sonunda kendime geldim ve gelecek ay kanada’da sinema okumak için yola çıkıyorum’’diyor. ben buldumcuk olmuşken o bıkmış bile. yolunu çizmiş, hedefe nişan almış. ben hala aybaşına kaç gün kaldığını hesaplıyorum. o an sırtıma bir bıçak saplandı. zar zor çektim, yaşamaya devam ettim.

    en son da bir arkadaşın amerika’da bir üniversitede ders vermeye başladığını öğrendim. benden iki yaş küçük bu adam şu an orda ben de burada onun yazdığı makaleyi okuyorum. bir an kendimden geçmişim.

    ilk şoku atlattıktan sonra, durdum düşündüm. ne ki bu şimdi? tamam, onlar özel ama ben de harika punch yaparım mesela. içen cennete gider gelir. birkaç kişiyi gülmekten işetmişliğim vardır, hep anlatırlar. ne işe elimi atsam öyle veya böyle tamamlamışımdır. belki çok sıradan şeyler bunlar, belki benim gibi milyonlar var ama huzurluyum olduğum yerde.(sanırım hala prozacların etkisindeyim) canım istese ben de giderim*ama ben burada olmayı seçtim. sıradan insanlar ordusunun yıkılmaz bir neferiyim artık. mutfakta punch yapıyorum.

  • aynen kardeşim seinfeld candır. biz de 70 kere izlemedik seinfeld'i. bir tek sen izledin. seinfeld izledik diye hayatımızda bir daha başka komedi dizisi izlemeyelim. ne yobaz tipler var ya. bir şeye bağlanıyorlar at gözlüğünü takıp diğer her şeyin kötü olduğunu iddia ediyorlar.

  • sanırım ciddi bir eleştiri vakti. şudur komik olan:
    - kemal sunal, devrinde değinilemeyen birçok konuya değinmiş, birçok tabuyu yıkmıştır. tabi sadece kendi değil; bu işi adile naşit, şener şen, ilyas salman, münir özkul gibi oyuncularla yapmıştır.
    - kemal sunal, dönemin kara mizah anlayışının bir yansımasıdır. biraz bilgi sahibi iseniz, anlarsınız ki o dönemde laf atılamayan her yere ufak ufak göndermeler yapmıştır. o saf ve dünyalar güzeli gülüşünün* altında hep bir hınzır yan vardır. bunu, kemal sunal'ı seven herkes çok iyi bilir. zaten bunun için izlerler.
    - kemal sunal mükemmel aktördür, çünkü kardeşim 4 yaşındaydı gülüyordu, ben 7 yaşındaydım gülüyordum, annem 40 yaşında gülüyor, babaannem 70 yaşında, o da gülüyor.
    - kemal sunal abartılmış ve abartılmalıdır. çünkü o ve onun gibilerin sayısı çok çok azdı ve şimdi bile çok çok azdır.
    - kemal sunal'a laf atmaya çalışan bu kadar dangalak varken, evet kemal sunal abartılmayı sonuna kadar hak etmektedir.

    evet, kemal sunal sinemamızın baş tacıdır. ayrıca bu entry, sinemasını beğenmeyen aşağılık kompleksli suser'lara selam eder. troll bile olsa, yazar yazardır.