hesabın var mı? giriş yap

  • ben aslında acıdım.
    şu 3 günlük dünyada, acun gibi parayı bulduktan sonra yıllardır hayatında olan kadını, karısını, 2 çocuğunun annesini aldatan, onu itibarsızlaştıran, üstelik diğer kadından çocuk yapıp zerre mahcubiyet duymayan bi adama kalmış insan (birey yazıp geri sildim, düşün)

    bi de bu kadının erkek kardeşi ve babası acun'un ofisine gidip fotoğraf falan paylaşıyordu.
    ben evli barklı bi adamdan türkiye'nin huzurunda çocuk yapacağım. adam erkek kardeşimi işe sokacak, babam sırf zengin diye bu adama yanlayacak falan...
    kalibreleri o kadar belli ki...
    hakkaten acıdım, allah kimseyi bu duruma düşürmesin.

    debe editi: beyin kanseri bi anneye abd vizesi çağrısı

  • ailenin kötü yetiştirdiği bir çocuk, bu sefer direkt kendi ailesine zarar vermiş en azından.

    keza bıktık başkasının kızına, çocuğunu zarar veren suç makinelerinden.

    hep böyle devam edin işte.

    özelden gelen bazı mesajlar üzerine bir edit :

    arkadaşlar böyle haberler üzerine " üzüldüm, kahroldum " demek bir marifet mi ? yahu böyle bir habere benim veyahut başkalarının sevinebileceğini nasıl düşünüyorsunuz manyak mısınız siz ? verdiğimiz tepkiler yıldığımızdan, bıktığımızdan dolayı. 14 yaşında çocuk diyorsun atarlanmayı biliyor, silahın yerini, kullanmayı, aileyi tek tek öldürmeyi ve sonunda da kaçmayı biliyor ! şaka mısınız siz neyin empatisini, niçin kurmalıyım ? bu içte büyüyen öfkenin, elbet bir gün bir şekilde yansıtılacağı aşikar. ben de bunu belirtmek istedim. kim ki katil olma potansiyeli olan bir çocuk yetiştiriyorsa bu toplumda, ilk o görsün şiddeti, ilk o yesin ilk kurşunu. bıktık artık milletin sorunlu ilişkilerinden, bu ilişkilerden doğma çocuklarının topluma verdiği zararlardan bıktık !

  • şöyle bir diyalogları da olan harika ikili...

    haber = tayland'da bir sirkte 15 metrelik ipte yürüyen fil, görenleri hayrete düşürdü..

    erdem = cenk bey burada bahsedilen ipin uzunluğumu yoksa ipin yerden yüksekliği mi?
    cenk = bence filin uzunluğu
    erdem = anlıyorum... uzun metrajlı fil diyorsunuz

  • avrupa enayiligini kullana kullana adamlarda iyi niyet bırakmadınız. malesef oraya gidenler oradaki gibi durust olmayi, gercekten ahlaklı olmayı ogrenmedi. orada ortadoguyu yasamaya devam etti.
    avrupa sistemi icin kimsenin gozunun yasına bakmamalı.
    sosyalistler,liberaller yuzunden tum ortadogu,afganistan avrupaya dolustu. hala akillanmadilar. gelen insanlar oradaki degerlere
    uymaya onlari benimsemeye gelmiyor malesef. cok kulturluluk zenginlik olayi fena patladi. ama sjwlere laf anlatilmiyor.
    edit: ahlak is ahlaki,devletin kurallarina uyma,devletin sosyal imkanlarindan hakkin kadar yararlanma. ne anliyorsunuz su yazilanlardan cok acayip kafalar var. avrupa ahlaksız diye kufur edenler
    -avrupada taksiye bindiginde seni dolandırıyor mu?
    -avrupada girdigin bir dukkan seni turist gorunce sana fazla fiyat cekiyor mu?
    -avrupadaki insanlar kendi devletlerini dolandırıyor mu?
    ....
    senin ahlak sandıgın ahlak degil. aynen kufur ettigin gibi batının ahlakını alman gerekiyor once,o ahlak olmadan
    teknolojiyi alsan da olmuyor.

  • dayak atan öğretmen meslekten atılmalı, sınıfa geri kaçan öğretmen bir yıl ücretsiz izne gönderilmeli, çocuğu kurtaran öğretmen de üstün başarı belgesi ve bir maaş ikramiye ile ödüllendirilmeli. adalet doğrudan ve hızla sağlanmalı ki herkes yaptığının ödül ve cezaya tabi olduğunu öğrenmeli ancak o zaman bundan sonra böyle olaylar yaşanması engellenebilir.

  • her bölüm efsanedir. tüm sezonları iki defa bitirdim, üçüncüyü turlayacağım.

    7. sezon 9. bölümse * ayrı efsanedir.

    --- spoiler ---

    robotumuz bender, kendisinin özgür iradesi olmadığını ve önceden programlandığı için * ön görülebilir * bir varlık olduğunu öğrenir ve karar mekanizmasının aslında kendi iradesinde olmadığını düşünür. bu yüzden de robotların yaşadığı bir gezegene göç eder. bölüm aslında kiliseye ve dini inançlara müthiş bir eleştiri manifestosu yayınlar.

    neyse, işte tam bu noktada,bender robotların yaşadığı gezegende üzgün bir şekilde takılırken arka planda bir bankanın adı görülür.

    bankanın adı `(n+1)st` olarak yazılmıştır ki aslında bu güzel bir ingilizce dilemmasıdır. bildiğiniz gibi ingilizce'de "-st" eki sadece 1 sayısından sonra gelir ve birinci sırayı betimler. yani aslında olması gereken (n+1)th'dir. çünkü "one plus oneth" *olarak okunmalıdır.

    bu ingilizce dilemma konusu burada da detaylı bir şekilde tartışılmış ve matematikçiler aslnda yazarken (n+1)th yazıp, (n+1)st olarak okuduklarını belirtmişler.

    ancak konu bu değil; konu, bankanın isminin `(n+1)st` olması. hali hazırda gördüğümüz bir banka olduğundan dolayı n=0 olamayacağı için; bu robot bankası aslında size kendisini "n plus first" olarak okutturuyor. yani zorla kendisine birinci banka dedirttirerek reklam konusunda çığır açıyor. **

    --- spoiler ---

    işte biz, futurama'nın bu ince esprilerinin hayranıyız. beşinci defa izleseniz, yine espri görürsünüz.

    özellikle yemek yerken akar gider, yemek masada kalır bir bölüm daha atayım dersin sonra tabaklar kokmaya başlar. intro'su girince pavlov'un köpeği gibi bir anda acıkırsın ve midene açlık salgısı damladığını hissedersin.

    futurama budur.

  • daha önce yüzbinlerce defa denenmiş klişelerle dine adam döndürebileceğini zanneden bakar kör tespiti..

    lan olm "hiçbirşey yoktan var olamaz" ifadesini kullanmaması gereken adam sensin, biraz düşün amk. ateistlerin öldükten sonra cennete gidileceğine inanmayı istemediklerini mi sanıyorsun? o soruları hiç sormadan, çat diye ölünüp herşeyin bittiğine inanmak kolay mı sanıyorsun?

    biraz yapıcı/yaratıcı olmayı denesen belki faydan olacakken taşak konusu olmayı seçiyorsun..

    edit; bakan/bakar düzeltmesi vs..

  • bitmiyor, sessizliği en son ne zaman tattım bilmiyorum. yaz günleri pencere açık, daha kötüye gidiyor. susmuyorlar. devasa ama kulağa hoş gelmeyen bir orkestra gibiler. sabah kuş sesleri yapıyor açılışı. uyandıklarında tüm odak kendilerinde ama saatler ilerledikçe arka plana geçiyorlar. hani huzurlu denir ya bu sesler için, değil işte. sabahtan akşama kadar duyunca değil. yavaştan ikişer üçer sokağa çıkan çocuklar başlıyorlar hayvan gibi bağırmaya. kuşları kıskanmış olacaklar ki bizim onlardan ne eksiğimiz var dercesine enerjileri bitene kadar tepiniyorlar kendi ses tellerinin üzerinde. tabii bu arada sırası gelen her araç repliğini söyleyip çekiliyor ansızın. külüstürden moderne tüm araçların motor sesi geliyor kulağıma. her otuz dakikada bir ise motor sürücüsü motorunun çıkardığı o mide bulandırıcı sesiyle çevredeki gürültüyü yararak gidiyor bir anda. bir ok gibi bulanıklaştırıyor her şeyi ön plana geçmek için ve lütfen bana söv diye yalvarıyor sanki. bazı külüstür araç sürücüleri ise benim aracım yeterince gürültülü değil dermişcesine eline hoparlör alıp bağırarak geçiyor sokaktan. kimisi, dinleyenlerin bu kadar yüksek ve berbat gürültüyü kimin çıkardığını merak ettiğini düşündüğünden kendini tanıtma ihtiyacı hissedip, eskiciyim ben diyor. kimisi ise dolaylı yoldan anlatıyor. dolmalık biberim var diyor. o sırada karşıdan da akrabası geliyor herhalde. o da, benim de çileğim var diyor. hava kararmaya başladıkça annesini sevmeyenler grubu giriş yapıyor lobiye. arabalarımızdan açtığımız bu iğrenç şarkıları hepinize dinleteceğiz sloganıyla birlikte başlıyorlar işe. eskiden bu grubu susturmak için polisi arayan ben ve diğer site üyeleri artık tenezzül bile etmiyor. daha az önce suçluların dışarıda dolaştığı ülke haberlerine bakan site üyeleri bunun bir işe yaramayacağının geç de olsa farkına varıyor. ben ise aşağıdaki hıyarın güzel gönlü ne isterse onu dinliyorum. bazen bağırıyor bazen kalabalık gelip hayvan gibi konuşuyorlar ama ses etmiyorum. allahın belası ülkeden ya şu an kurtulayım ya da geberip gideyim diye iç geçiriyorum sadece. tabii karanlık çöktüğünde zaten var olan, serengeti düzlüklerinde askerlik yapmış olan başıboş köpekler; “belki burada olduğumuzu bilmeyenler vardır” diye düşünmüş olacaklar ki başlıyorlar havlamaya. normalden daha yavaş konuşan caminin imamı ezan okuduğunda, kendilerine ilahi bir gücün seslendiğini düşünüp cevap verme gereği hissettikleri için aniden kurt moduna geçiş yapıp uuuluyorlar. neyse ki saat sabah dört olduğunda sessizliği yakalıyorum. tek tük araba sesleri çok da rahatsız etmiyor artık. kafamı dinliyorum çünkü nadiren o saate kadar uyanık kalıyorum. az sonra günün en pis, en eski ve en iğrenç sesli motorunun geçeceğini bilmeden anın tadını çıkarıyorum. ama istinasız o an geliyor ve motor, tüm kuşları uyandırıp döngüyü tekrar başlatıyor. ben de bundan kurtuluşum yok deyip kafamı yastığa koyuyorum ve uyumaya çalışıyorum.