hesabın var mı? giriş yap

  • kızım 2,5 yaşlarındayken, gece uykusundan haykırarak uyanmaya başlamıştı. bu çok normal bir durum aslında, çocukların bazen böyle anları oluyor, korkuyu öğretmeseniz dahi, kabuslar görebiliyorlar. normal olmayan durum, ben yanına gittiğimde uyanmış yatakta oturan miniğimin odanın kapısına bakarak ve orada görünmeyen bir şeyden korkarak ağlamaya devam etmesiydi.

    yani kapının orada görünmeyen bir şey vardı ve kızım oraya baka baka ağlıyor, korkuyla bana sarılıyordu.

    çocuk sahibi olmak böyledir işte, çocuklukta kalan korkularınızı açığa çıkarabilir. gerçi benim korkularım hiç çocuklukta kalmamışlardı, aynen devam ediyorlardı o dönem. evde yalnız kalamadığım gibi, evde birileri olsa dahi koridorun ışığı açık uyuyabiliyordum (hâlâ öyle gerçi). itiraf etmek zor geliyor; ama açıkçası ödlek tavuğun tekiydim işte ve kucağımda görmediği bir şey tarafından korkutulup tir tir titreyen kızım vardı.

    annelik, biraz da gözü karalıktır.

    bir hafta kadar, belki daha da fazla bir süre aynı olay tekrar edince ve ettiğim dualar, okuduğum sureler kızımın korkusunu hafifletmeyince, idareyi ele almaya karar verdim. yine bir gece haykırarak uyanan kızımın odasına gittim. ağlayan kızıma sarıldım ve odanın kapısına doğru olabilecek en öfkeli ve cesur gözlerle bakıp dedim ki: "utanmıyorsunuz değil mi el kadar bebeyi korkutmaya?"

    bu cümlemi net hatırlıyorum, sonraki cümlelerim de bu minvaldeydi; ama açıkçası kelime kelime aklımda değiller şu an. bir anne olarak, kızımı korkutan neyse, ona karşı açmıştım ağzımı ve yummuştum gözümü. olay kısaca buydu işte.

    doğaüstü olansa, o geceden sonra bir daha kızım hiç o kadar büyük bir korkuyla uyanmadı.

    ya göremediğim bir şeyi utandırmayı başarıp, aklını başına devşirtmiştim ya da benim kapıya doğru sinirlendiğimi ve kendisini savunduğumu gören kızım psikolojik olarak o korkuyu aşmıştı.

    ben kızımın psikolojik olarak o korkuyu aştığını düşünüyorum. öbür türlüsünü düşünmek dahi istemiyorum.

    neyi korkuttum la ben?

    ekleme: aynı türden sorular çok gelince, buradan cevaplayayım istedim. kızım o günden sonra bir daha gece korkusu yaşamadı. kendisi zaten şu an 21 yaşında bir üniversiteli.

  • üç tarafı denizlerle çevrili ülkenin yüzme bilmeyen vatandaşlarının umurunda olmayan skordur. *

    daha öncede rusya'ya 29-0, hollanda'ya 25-0 mağlup olarak müthiş bir performans göstermişiz.

    haber linki

    edit: "ülkemizin üç tarafı denizlerle çevrili olmasına rağmen yüzme bile bilmiyoruz ve su sporlarındaki başarısızlıklar da kimsenin umurunda değil" minvalindeki entrymde, herkes su topu takımının aldığı sonuca giydirdiğime ilişkin iddiada bulunmuş. su topunun denizde oynanmadığını falan söylemiş. spor yapmayan bir hımbıl olduğumu iddia eden bile var. neredeyse su topu takımının başarısızlığından sorumlu tutulmak üzereyim a dostlar.

    manyak mısınız lan? nerenizle okuyorsunuz entryleri.

    editin editi: su topunu bitişik yazarak ülkemizde bu sporun piri olduğunu kanıtlayan bir sürü spor duayeni varken, hala başarısız olmamız bakın şimdi beni de şaşırttı.

    editin editinin editi: hay üç tarafınızdaki denizlerde boğulun inşallah.

  • avatar görsel bir şölen olduğu için ve 3d teknolojisi sayesinde zamanında gişe rekoru kırmıştı. ancak avengers’ın gişe rakamlarını da inceleyince, avatar’ın muazzam bir başarı yakalamış olduğunu net görüyoruz.

    1)10 yıl öncesine göre amerika’daki salon sayısı %30-35 artmış durumda. yani avangers daha fazla salonda izlendi.
    2)avengers ilk haftayı amerika’da 430 milyon usd gişe ile kaparken, avatar 130-140 milyon gişe yapmış. yani avatar kafadan 300 milyon geride başlıyor yarışa.
    3)10 yıl öncesine göre enflasyon oranındaki değişim, amerika’da yaklaşık %20. yani yapımcısına avatar kadar kazandırması için bir filmin, %20 daha fazla gişe yapması gerekiyor.
    4) o günlerdeki internet yaygınlığı, mobil cihaz kullanımı, sosyal medya kullanım oranlarının da, günümüze kıyasla diplerde olduğunu düşünürsek, avatar için kitlelere ulaşmanın avengers’a göre hayli kısıtlı kaldığını düşünebiliriz.

    uzun lafın kısası, avatar’ın gişe başarısı, dönemleri de dikkate alırsak, kolay kolay yakalanabilecek bir başarı gibi durmuyor. bence bu gişe başarısını yine çok farklı bir sinema tekonojisiyle, yeni bir görsel devrimle yakalamak mümkün olacaktır.

    zaten avatar’ı güzel yapan teknoloji, filmi o dönem sinemada izlemeyi de zorunlu kıldı. insanları yine sinemaya gitmek zorunda bırakacak bir film olmadıkça gişe de benzer başarı zor.

  • 2 yıl sonra edit: hiç bir şey bahane sayılmıyor evet. son 1 aydır ben de bu grup içerisindeyim. evet kötü hissediyorum. hayata pause tuşu istiyorum. kişisel meselelerini hallettikten sonra işe devam etmek istiyorum. neyse.
    düzeldim editi: 1 ayın farkını günde 15 saate yakın çıkararak telafı etmeye çalışıyorum. vicdanım rahat aslında, yaptığım işi kötü yapmadım, kişisel ciddi bi kaç problemden dolayı erteledim diyebilirim. memnuniyetsizlikleri de bi kaç güzellik yaparak telafı ettim. iyi bir çalışan oldum sözlük, mutluyum.

    son 6 - 7 aydır istisnasız her gün şu cümleyi kuruyorum. kodugumun memleketinde bir tane mı işini düzgün yapan adam olmaz?

    her gün bir şeylerle karşılaşmak zorundasın. otobüs şoförü mal taşır gibi otobüs kullanır, garson seni sikine takmadan siparişini alır eksik getirir, paketçi evdeki kızlara sulanır taciz eder, klimacı her defasında bir şeyleri yanlış yapmıştır.

    bu böyle uzar gider ve bu memlekette her şey bir yerden boka sarmaya devam eder.

    edit: işini düzgün yapmayan sadece yukarıdaki meslek grupları değil. yanlış anlamak istemiş yine işini iyi yapan çok şeker insanlar. yukarıda yazdıklarım 18 saat içinde yaşanan ufak şeyler. buraya her gün yazacak olsam geçen haftadan itibaren babamı öldürmeye çalışan bir doktor, bir yazilimciya verilen 3 aylık işin 10 günde tamamlanmasını bekleyen iş sahibi ( o da yazılımcı- en iyisi olduğunu iddia edenlerden-), her gün işyerine gelen ve kovulunca çıkarmakla tehdit eden gerizekalı bir mülk sahibi, dönerden kıl çıkınca sizin saçınız yok mu diyip para isteyen bir dönerci, imzasını satmak isteyen bir mühendis eklenebilir. ki bunlar hatırladıklarım.

  • saçma sapan şeylerle ilişkilendirilen bir gök cismi hareketi.

    merkür retrosu ya da merkür'ün geriye hareketi denen şey, gezegenlerin güneş etrafındaki yörüngelerinin ve hızlarının farklı büyüklüklerinden kaynaklanan bir optik illüzyondur. gezegenlerin geriye doğru gidiyor sanıldığı bu tür dönemlerde aslında olan şey, gezegenlerden daha hızlı olanın diğerine tur bindirmesinden başka bir şey değildir.

    benzer durum için mars ve dünya yörüngeleri arasındaki ilişkiyi gösteren bir hareketli resim var burada. yukarıdaki turuncu çizgiyi dikkatli inceleyin. mars'ın geriye doğru gidiyormuş gibi göründüğü ilmeğe bakarken tam o sırada yörüngeler üzerindeki hareketlerine de bakın gezegenlerin. hiçbir şeyin geriye gitmediğini, bu durumun sizin hayatınızda geride bıraktığınız şeylerle de bir ilgisi olmadığını rahatlıkla anlayacaksınız.