hesabın var mı? giriş yap

  • dünya' nın benzinli araçlarını yasaklayan ilk ülkesi olmayı planlayan norveç'in, oylama sonucunda 2025' den itibaren dizel ve benzinli araçların satışını yasaklaması.

    tüm "sıfır" model arabaların elektrikli olmasına ek olarak 1 milyar euro da bisiklet otobanlarının yapımına sermaye olucak.

    almanca kaynak

  • “benim asıl kimliğim yazarlık değildir. yarın belki bütün elyazmaları, notları, kütüphanemi terkederek ortalama bir kemancı olmaya çalışırım. fakat kemana da bağlı kalamam. yani bir insanın kendini yazar, öğrenci, genel müdür kimliği içine sıkıştırmasını ve bununla kıvanç duymasını anlayamıyorum. dünya o kadar büyük ve seçenekleri o kadar fazla ki keman çalmak bize zevk veriyorsa niye yazar olarak kalalım, bu dünyaya eğlenmeye geldik.”

    (bkz: e dergisi)

  • ekşisözlük de hamamböceği gibi mk. ne radrasyon, ne darbe, ne saldırı hiçbir şeyden zarar görmüyor. ekşi hariç hiçbir yere giremiyorum şu an

  • tanıtımını izledim, tuba büyüküstün'ü at tepiklemek üzereyken kıvanç tatlışey gelip kurtarıyor. sonra tuba büyüküstün her zamanki piremsesliğiyle burkulan ayağını leğene sokmuşken bunun 2 çocuklu fitneci yengesi olduğunu tahmin ettiğim bir dış ses "hiçbir kadın hayatını kurtaran adama kayıtsız kalamaz" diyor.

    ahahsd tatlım, kıvanç tatlıtuğ'a kayıtsız kalmamak için hayatımızı kurtarmasına gerek yok, nefes alarak yanımızdan geçmesi yeterli.

    ayrıca, (bkz: içerdeçocukvar'a destek kampanyası)
    10 tl arkadaşlar, sadece 10 tl. boş geçmeyelim.

  • şu an canlı bahiste, atletico takım kalecisi ne renk kazak giyiyor? diye bahis açılsa maçı izleyenlerin yarısı bilemez

  • psikanalize göre cezalandırılma, dönemsel olarak üzerimize binen, altından kalkabileceğimiz fakat yine de kaygılandığımız bir konudaki cezalandırılma korkusu ile özdeşleştirilir.

    çocukluk ve ergenlikte okul ve sınav kavramları bir tür otorite, buna bağlı aile cezalandırması ile bilinçaltında eşleştirilir.

    yetişkinlikte bu tür otorite kalmadığından artık çok muhtemel ki profesyonel yaşamda işleri yetiştirme, terfi öncesi değerlendirme vb dönemsel kaygıların oluştuğu sırada bu tip rüyalar ortaya çıkıyor.

    freud ve arkadaşları bu rüyaların sadece o "sınav ya da testi" geçen (ilgili konuda başarılı olan) kişiler tarafından görüldüğünü, yani rüyada görülen sınavı/okulu geçemeyenlerin bu rüyayı görmediğini ortaya koymuş.

    rüya sırasında "e ben zaten öss'yi kazandım, ben zaten bu sınavı geçtim" dediğimizde de, aslında bizim önümüzde kaygı yaratan sorumluluğu başarabileceğimizi kendimize telkin ediyoruz.

    işte bunlar hep freud.

  • eli ayağı titremiş sinirden yazamamış gurban olduğum akjdshajkfh.

    dur başlığını engelliyim ahahahaha.

    son olarak laikçi ne amk?

  • bir süre önce evde kullandığım ürünlerin ne kadar hayvan dostu olduğunu araştırmaya başladım. kozmetik markalarını zaten geçtim ama kullandığım temizlik malzemesinden dove marka sabuna hatta diş macununa kadar, aldığım tüm markaların hayvanlar üzerinde deney yaptığını fark ettim. o tarihten sonra da ne alırsam cruelty-free olmasına dikkat ettim ama bu iş türkiye'de çok zor. aslında internette markaların tam listesi var ama gözden kaçan çok oluyor. hem kendim hem de bu konuda zaten rahatsız olanlara bir fikir vermesi açısından benim denediğim/deneyeceğim cruelty free ürünleri yazmak istiyorum.

    ağız ve diş bakımı: splat, sarakan, perlodent, alterra.

    * çoğunu rossman mağazalarında bulabilirsiniz. ama diş macunu arayışım hala sürüyor zira hiçbiri bir parodontax değil.

    saç bakımı: avalon, aveda, otacı, tresan, urban care, inecto, the body shop, crystal deo, batiste, isana, eyüp sabri tuncer.

    * the body shop ve eyüp sabri tuncer'in saç ürünleri hariç hepsinden birkaç ürün kullandım ve oldukça memnun kaldım.

    deodorant: cyrstal, soft & gentle, d&p, siveno.

    * cyrstal markası şimdiye kadar kullandığım en iyilerden biri.

    kozmetik: the balm, golden rose, rıval de loop, h&m, wetnwild, essence, nyx, note, urban decay, sleek, physıcıans formula, the body shop, catrice, laura mercier, smashbox,huda beauty, anastasia beverly hills.

    * aslında burada çok zorlanacağımı düşünmüştüm fakat en çok seçenek de burada varmış. f/p açısından essence en çok sevdiğim marka oldu. ben ki göz altım için bir sürü mac, nars, bobbi brown, estee lauder denemiş insanım, essence kadar memnun kaldığım olmadı.

    cilt bakımı: murad, cyrene, dermalogica, kiss my face, the body shop, aubrey.

    * cilt bakımında lancome ve estee lauder'ın yerini hala dolduramadım. aramalarım sürüyor.

    temizlik: frosch, green clean, mıntax, turmepa, friendly organic, seventh generation.

    * burada konu ürünün sadece cruelty free olması değil aslında. normalde kullandığımız deterjan ve yumuşatıcıların içinde zararlı çok fazla madde var. bu konuyu araştırmadan çok daha önce de doğal içeriklerinden dolayı bu markaları kullanıyordum ben. kendinize ya da etrafındakilerinize -mesela çocuklarınıza- birazcık değer veriyorsanız o evinizdeki deterjan ve yumuşatıcıları bir daha kullanmamak üzere çöpe atmanız gerekiyor.

    hayvanlar üzerinde deney yapmayan markalar çok yeni olduğum bir alan ve çok fazla gri bölge var. bu konu hakkında önerisi olan herkese çok minnettar olurum.

    not: ben bir şey satın alırken ya da bir ürün hakkında bilgi edinmek için http://www.ekoorganik.com/ ve https://www.lilakutu.com/ 'dan yardım alıyorum, tavsiye ederim.

    edit: katkıları için pacifist'e teşekkürler.

  • gözlerim çok güzeldir.

    gerçekten güzeldir. babam karaçaydı. kendi gözleri kahverengiydi ama genetik mirasını bana ve kızkardeşime devretmişti rahmetli. şimdi beyazından çok mavisi olan oyuncak bebek gözleri gibi gözlerim var. gözlerimi o kadar çok severim ki hayatta çok çok istediğim bir şey olursa şöyle derim ekseriyetle: "bunun için gözlerimin rengini bile verebilirim."

    uzun ve düzgün bacaklar bunlardan biridir mesela... ya da iri göğüsler... ya da elmacık kemikleri ve çıkık bir çene... pürüzsüz bir ten... bembeyaz inci gibi dizilmiş dişler...

    güzel olmadığımın farkındayım ve bu değiştirebileceğim bir şey değil. 34 yaşındayım. boyum 153 cm. 42 kiloyum. bu, kalabalıkların içinde kaynayıp gidecek varlığı istesem de geliştiremem. elbette bir kaç operasyonla elmacık kemiklerimi ve çenemi doldurtabilir, dişlerimi yaptırabilir, göğüslerimi büyütebilirim. ve size bir şey söyleyeyim mi, çok da güzel olurum o zaman... ama içime sindiremem. çünkü onca operasyonu yaptırdıktan sonra herkes güzelleşir zaten. birbirimizin kopyası androidler olarak geziniriz ortada. ayrıca her ne kadar zaman zaman canımı sıksa da sırf güzel olmak için bunca acıya katlanmayı da gururuma yediremem açıkçası...

    off ne bileyim...

    güzel değilim ben, 0-5 yaş dönemini saymazsanız da hiç bir zaman güzel olmadım... muhtemelen hiçbir zaman da olamayacağım. ama bunun bilincinde olmak beni "olgun" ya da "akıllı" yapmıyor. sadece daha mutsuz yapıyor. çünkü eğitimi, kültürü, sosyal statüsü ne olursa olsun, kadın dediğin güzel olduğunu düşünmek istiyor. ve bir kez güzel olmadığınızı anladığınızda artık dönüşü olmuyor. bildiğiniz bir şeyi silemiyorsunuz...

    güzel olmayan ve bunun farkında olan kadın hayata biraz kırgındır... yani, ben öyleyim en azından...